[RPG] Viajar del Mundo - 4 - Speeltopics

Normaal gesproken ga je nadat je je diploma hebt gehaald studeren. Een Amerikaans vriendengroepje besluit het over een andere boeg te gooien en gaan, tegen de wil van sommige ouders is, een wereldreis maken. Sommige zullen meegaan, simpel weg omdat ze meer van de wereld willen zien maar anderen gaan mee omdat ze nog niet goed weten wie ze nu zijn en ze zo hopen zichzelf te leren kennen. De vrienden gaan samen het grootste avontuur van hun leven aan en zullen tijdens hun reis andere jongeren ontmoeten. De vraag is alleen of hun vriendschap de reis zal overleven door de ruzies die zullen ontstaan maar ook door de nieuwe vriendschappen en liefdes. Kennen ze elkaar echt zo goed als ze denken of hebben sommige geheimen waar de rest niks van weet?

Vriendengroepje
-Zoë-Claire 'Zo' Welling~ Khione
-Ivy Lotus Xena~ Isuzu/Cocon
-Destina Valencia de la Bourse~ Sirens
–Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor ~ Khione
-Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison ~ Corallo
–Evan Ferry Duncason ~ Amicis


Buitenlandse jongeren
–Pippa 'Pip' Callista Dubroux ~ Grieks/Frans/Brits ~ Khione
–Catharina "Cat" Aphrodite Cosmos ~ Grieks ~ Corallo
–Natasha Fabiënne Parker. ~ Engels ~ Amicis
-Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Sirens
-Michaël Ramon Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Sirens


Regels
– minimaal 6 regels, meer is natuurlijk altijd goed maar als je te vaak minder dan 6 doet (5 kan nog nét) dan word je er uit gegooid en dan moet je niet gaan zeuren. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven.
-16+ is toegestaan
-Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar
-Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
-Reserveringen blijven 24 uur staan
-Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
-Niet de personages van andere mensen besturen.
-Topics worden geopend door Stiles of Cloudbreaker
-Maximaal 2 personages waarvan eerst maximaal één meisje.
-Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen.
-Het liefst RPG'ers met al wat ervaring
-Geen ruzie buiten het RPG

Rollentopic.

Het is nu de volgende ochtend. De meeste zijn al wakker en gaan ontbijten

© Stiles en Cloudbreaker[/b]

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 22:39 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Lauren Campbell

Ik kijk Evan aan en sla mijn ogen neer. 'Ja, dat ben ik wel vaker,' zucht ik. Ik neem nog een hap van mijn broodje en schuif het dan echt weg. Ik sta op en schenk nog wat koffie in. Het bonzen in mijn hoofd is iets geminderd. Ik ga weer op mijn plek zitten. 'Mmm wandeling klinkt leuk,' mompel ik. 'En vanaf vandaag ga ik minder drinken,' antwoord ik vastbesloten en glimlach even. Ik kijk even naar Sev. 'Weet je, ik wil niet eens weten wat er in jullie slaapkamer allemaal gebeurd,' grinnik ik even. 'En het gaat me ook niets aan, tenzij ik vannacht iets raars heb gedaan,' voeg ik er aan toe en grinnik even. 'Maar Evan die onschuldige blik is niet echt geloofwaardig. En welk meisje? Welk meisje nou weer?' Ik slaak een geïrriteerde zucht. 'Wie is er de hele avond bij me geweest?' Ik kijk de jongens vragend aan en dan Ivy. Waarom wist ik verdomme niks meer? Het kwam me niet echt handig uit nu... Schijnbaar hadden al veel mensen iemand ontmoet...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Cloudbreaker schreef:
(Hoe laat is het en waar is iedereen ongeveer?)

[De ene helft is nog in zijn of haar kamer en de andere helft is bij het buffet in het restaurant op de begane grond. Het is nu rond elf uur, schat ik?]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Destina de la Bourse.

Ik hoorde iemand bonken op de deur, nou ja bonken.. Het was meer gewoon kloppen. Ik draaide de douche dicht. 'Wat? Ik versta je niet?' zei ik toen en trok snel mijn ondergoed aan waarna ik mijn handdoek over me heen sloeg.
Mijn natte lange zwarte haar hing geplakt aan mijn schouders. 'Wat zei je Calv?' vroeg ik toen terwijl ik half in de deuropening stond. Ik trok mijn broek snel aan en sloeg mijn handdoek om mijn haar heen terwijl ik in mijn BH de kamer inliep.
Dat was iedereen al van me gewend, dit deed ik vaak genoeg, ook wel eens als ik met Sev was en de andere meiden of zo.
Ik droogde me haar terwijl ik die kamde en een donkergroen bloesje aandeed, mijn lichte spijkerbroek met scheuren kleurde er goed bij en ik glimlachte.

[ bericht aangepast op 29 aug 2012 - 19:21 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Calvin Turner
ik probeer mijn gezicht in plooi te houden als Destina in haar ondergoed de kamer in komt. "Ik vroeg of je klaar was zodat ik kkon douchen." Zeg ik. "Maar ik zie dat je klaar bent" Ik glimlach even. "Ben zo terug" Ik pak een boxer en loop naar de badkamer. Eenmaal onder de douche laat ik het warme water even een paar tellen over mijn lichaam lopen met gesloten ogen. Ik heb nog steeds geen idee wat ik moet doen. Al moet ik toegeven, dat toen Destina zei, dat ze hetzelfde voelde voor mij, dat de keuze al eigenlijk gemaakt was. Maar Vienna, ik weet niet wat ik met haar aan moet. ik wil haar niet kwetsen, ik wil niemand kwetsen. Ik was me snel en was mijn haren en zet de douche uit. Ik droog me af, poets mijn tanden en doe een boxer aan en loop terug de kamer in.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

[tamtiedam]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Ivy Lotus Xena.
Evan liet zijn ogen even door de zaal glijden en ik volgde zijn blik. “Daar,” Hij knikt even in de richting waar Sevastian en Lauren aan een grote tafel zitten, “Daar zitten Sevastian en Lauren,” Hij keek me even aan en loopt naar de tafel waarna hij gaat zitten bij hun. Ik zucht en volg hem dan ook, waarna ik aan de tafel ga zitten en mijn bord op tafel plaats. “Goedemorgen,” grinnik ik even naar ze en beantwoord de begroeting van Lauren met een glimlachende blik.
Terwijl Sevastian, Evan en Lauren praten, begin ik aan mijn bolletje en besmeer het eerst met boter voordat ik er pure hagelslag overheen gooi en er een hap van neem. Ik neem niet echt mee waar ze het over hebben of wat ze zeggen, dus doe ik maar alsof en glimlach soms enkel. Eigenlijk weet ik niet eens waar ik mee zit, misschien denk ik nog steeds na over het hele feit dat ik Evan leuk vind. Het zal niet zo snel weggaan, maar ik moet er iets op verzinnen. Zodat het niet gaat hinderen, niet weer.
Wanneer Evan begint te praten, kijk ik op met een vragende blik, omdat ik in gedachten was verzonken moet ik weer even aan het gesprek wennen. “Meiden, wanneer zullen we ze ooit begrijpen?” Ik frons, Evan grinnikt lichtjes en kijkt met een speelse grijns naar Lauren en mij. “Dat is hetzelfde bij ons,” begin ik dan zachtjes mompelend, terwijl ik weer een paar happen van het bolletje neem. Alweer een beetje in gedachten, maar al snel kwam er een grijnsje op mijn gezicht terwijl ik naar Evan keek. “Dat wij mannen niet snappen,” Plagerig grijns ik naar Evan, maar richt me vervolgens weer op mijn broodje en eet verder, neem dan een slok van mijn sinaasappelsap en maak nog een broodje. Ze beginnen weer te praten, maar ik volg het maar half.
“Meisje? Afgesproken?” Verbaasd kijk ik op richting Sev met een klein glimlachje. “Wie?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sevastian
'Ik weet niet wat er allemaal aan de hand is hoor. Ik werd wakker, staat er opeens een vreemde jongen in mijn kamer,' zegt Lauren. 'Ik zou het wel vergeten zijn,' zucht ze. 'Lauren, je was gister een beetje ver heen,' grinnikt Evan. 'En ik moet je teleurstellen, hij heeft waarschijnlijk iets met Zoë uitgespookt, en niet met jou,' grijns ik. 'De hele avond lijkt uit mijn hoofd gewist, vanaf na de karaoke,' moppert ze dan. 'Maar goed, het aspirientje werkt'. Nadat ze even heeft gegrinnikt kijkt ze van mij naar Even. 'Wat heb ik gemist tussen jullie twee?' 'Niets eigenlijk, behalve dan dat Sevastian heel relaxt wakker werd,' zegt hij onschuldig waarna hij me grijnzend aan kijkt. 'Wat gaan we vandaag eigenlijk doen?' vraagt ze dan. ' Een wandeling door hartje Londen, geloof ik,' antwoordt Evan maar er is een twijfeling in zijn stem te horen. 'Trouwens, Sev. Had jij niet afgesproken met dat meisje van gister?' vraagt hij daarna. Ik werp even een blik op mijn horloge. Shit, dat is waar ook! Lauren ratelt een hele hoop achter elkaar aan maar ik reageer er niet op en probeer me te bedenken waar ik ook alweer met Natasha had afgesproken. In het hotel zelf, er voor of nog ergens anders? 'Meisje? Afgesproken?' Ivy kijkt me verbaas aan. Zo raar is het nu ook weer niet dat ik afgesproken heb met een meisje toch? Zover ik weet zie ik er niet heel afzichtelijk uit. 'Wie?' Ik wacht even voordat ik antwoord geef. 'Mijn verloofde,' grijns ik dan. 'Ik dacht dat ik het jullie al wel had verteld maar blijkbaar is Evan dus de enige die ik het heb verteld,' voeg ik er overtuigend aan toe. 'Maar goed, ik kan de toekomstige moeder van mijn schattige, intelligente kinderen die zo veel op mij zullen lijken natuurlijk niet laten wachten, ik spreek jullie later wel weer'. Ik kom overeind, loop naar de lobby en daarna het hotel uit. Natasha is er nog niet dus ik zal hopelijk nog wel op tijd zijn.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Zoë
Michael laat mijn pols weer los.
'Laten we dan maar naar de ontbijtzaal gaan?' vraag hij, maar het is meer een retorische vraag.
Ik knik en begin alvast te lopen. 'Heb je al iets van Nathan gehoord?' vraag ik als we bij jet lopend buffet staan. Ik leg een croissantje op mijn bord en pak daarna een bekertje met jus d'orange en kijk Michael afwachtend aan. Ik ben er nog niet uit of ik Nathan de huid vol ga schelden of dat ik hem compleet ga negeren.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Michaël Ramon Gilliano Rodriguez

'Nathaniel?' Mompel ik dan en knik. 'We zouden hem later zien. We zouden ergens in de stad afspreken. ' zei ik met een klein glimlachje.
We lopen naar het lopend buffet en ik kijk Zoë even aan waarna ik een boord pak. 'Wat ga je met hem doen?' Vroeg ik en ook ik begon op te scheppen. Ik had het irritante pijnlijke gevoel in mijn maag. Dat gevoel dat je zo'n trek hebt en dat wanneer je maag knort dat nog pijn doet.
Ik pakte twee croissants een met kaas en die andere met jam.
Ik pakte al mijn spullen alweer op en wachtte op Zoë tot ook zij klaar was waarna we naar één van de tafels liepen in vervolgens een plekje te gaan zoeken.
Blijkbaar stond het ongemakkelijke nog steeds tussen ons in, en dit werd steeds moeilijker. .

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Natasha Fabiënne Parker.

"Wes, ik ben geen klein kind meer." Hij fronst zijn wenkbrauw en ik rol even met mijn ogen. "Ach, kom op. Ik wil alleen maar kijken of het niet van die 'verkeerde' personen zijn. En Misschien om te kijken of hij knap is, maar ik heb Nigel al. Laat me je brengen. Ik wil gewoon mijn kleine zusje beschermen" Ik schud mijn hoofd.
Toen ik eenmaal tegen Wes had gezegd dat ik had afgesproken met één van de jongens uit de vriendengroep, begon hij vragen over zijn uiterlijk te stellen. Soms is het wel leuk om een broer te hebben die homo is, aangezien je samen jongens kunt beoordelen, maar hij ratelt aan één stuk door en is melodramatisch. Als ik hem wil laten stoppen, moet ik hem toch echt mee laten gaan.
"Oke, Wes. Jij je zin, maar ik wil wel over vijf minuten in de auto zitten" Geef ik dan zuchtend toe. Hij maakt een soort van vreugdedans en loopt naar de gang, waar hij zijn schoenen aandoet. "Let's go then," Zegt hij dan enthousiast. "Ja, laten we maar gaan dan" Een zucht rolt over mijn lippen en ik kijk even naar mijn schoenen. Dit keer maar geen hakken, op verzoek van Sevastian en stiekem ook wel een beetje van mezelf.
"Welk hotel?" Vraagt Wes, als we eenmaal in de auto zitten. "Wacht, laat mij maar gewoon rijden, oké?" Ik grinnik en we ruilen om van plek. Ik vertrouw bijna niemand in mijn auto. Ik heb hem pas net en ben er zuinig mee. Wes moet al alleen terugrijden en dat vind ik al gevaarlijk genoeg. Niet dat Wes niet goed kan rijden, ik vertrouw gewoon niemand in mijn auto. Af en toe werp ik een blik op mijn horloge en friemel wat aan mijn armbandjes.
"Hier is het," Zeg ik en wenk even naar het hotel wat rechts de straat in staat. "Is hij het? Hij ziet er niet zo verkeerd uit, van een verre afstand" - "Wes, ik ben aan het parkeren, dan kan ik toch niet zien of het Sevastian is?" Mompel ik lichtelijk geïrriteerd, terwijl ik mijn auto parkeer. Beiden stappen we uit de auto en ik zie hem geïnteresseerd kijken. "Nu is het dus tijd voor jou om naar huis te gaan, snap je?" Ik kijk hem even aan. "Maar ik he-" - "Niets te maren. Hij is hetero en wil niets met een homo, oké?" Ik duw hem letterlijk achter het stuur en sluit de deur. "Ga naar huis" Zeg ik nogmaals, wanneer hij het raam open heeft gedraaid. "Dankje" Zucht ik, wanneer hij de auto start. Hij werpt nog een blik op Sevastian, als dat Sevastian wel is, en rijd dan weg.
Ik adem even diep in en weer uit. Wat kan hij soms vervelend zijn. Terwijl ik aan mijn armbandjes frunnik, loop ik richting het hotel. Een glimlach siert mijn gezicht, als ik zie dat het inderdaad Sevastian is die voor het hotel staat. "Goedemorgen" Begroet ik hem glimlachend.

[Sev heeft een homo achter zich aan >.< No, joke.]

Evan Ferry Duncason.

"Dat is hetzelfde bij ons," Mengt Ivy zich zacht mompelend in het gesprek. Ze neemt een hap van haar bolletje en al snel verschijnt er een grijns rond haar lippen, terwijl ze me aankijkt. "Dat wij mannen niet snappen," Plagerig grijnst ze naar me, maar richt zich al snel weer op haar broodje. Sevastian werpt een blik op zijn horloge, hij lijkt het wel weer vergeten te zijn.
"Meisje? Afgesproken?" Verbaasd kijkt Ivy op richting Sev en ik kan het niet laten om even te lachen. "Wie?"
"Mijn verloofde," Grijnst hij dan, "Ik dacht dat ik het jullie al wel had verteld maar blijkbaar is Evan dus de enige die ik het heb verteld," Voegt hij er overtuigend aan toe. Als ik niet zou weten dat het een meisje was die waarschijnlijk met ons meegaat op wereldreis, had ik hem misschien wel geloofd. "Maar goed, ik kan de toekomstige moeder van mijn schattige, intelligente kinderen die zo veel op mij zullen lijken natuurlijk niet laten wachten, ik spreek jullie later wel weer" Hij komt overeind en loopt het restaurant uit. "Hij maakt een grap. Ik bedoel, wie wilt er nou verloofd zijn met zo iemand als hem?" Ik grijns even lichtjes en eet mijn laatste broodje op.

[ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 9:24 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Zoë-Claire Welling
'Nathaniël?' mompelt Michaël. 'We zouden hem later zien. We zouden ergens in de stad afspreken,' zegt hij met een kleine glimlach. Michaël pakt een bord en praat verder. 'Wat ga je met hem doen?' Ik wacht even voordat ik antwoord geef en kijk toe hoe hij twee croissants pakt, één met kaas en één met jam. Zelf pak ik er nog een appel bij. 'Ik ga hem martelen,' zeg ik dan zo overtuigend mogelijk. 'Ik ga hem zo erg martelen dat hij jou nooit meer achter durft te laten voor een één of andere slet'. Ik kijk Michaël recht in zijn ogen en lach dan zachtjes. 'Just kidding, I won't hurt him. Not really at least'. Ik bijt kort op mijn lip terwijl ik naar mijn vrienden kijk. 'Wil je bij hun gaan zitten of liever ergens met z'n tweeën. Als we bij hun gaan zitten krijg je waarschijnlijk wel een hele lading vragen over je heen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Risus schreef:
(...)

[De ene helft is nog in zijn of haar kamer en de andere helft is bij het buffet in het restaurant op de begane grond. Het is nu rond elf uur, schat ik?]

(Oké, dan zal ik zo met Max richting het ontbijt gaan.)

Ivy Lotus Xena.
“Mijn verloofde,” grijnst Sevastian, “Ik dacht dat ik het jullie al wel had verteld maar blijkbaar is Evan dus de enige die ik het heb verteld,” Ik frons, maar grinnik vervolgens. Ja hoor, alsof hij echt een verloofde heeft, zo gemakkelijk geloof ik echt niet in dat soort dingen. Trouwens, Sevastian lijkt me niet bepaald het type dat zich laat verloven of iets. En dan is er nog de vraag wie er met Sevastian wil verloven…
Ik zucht en neem weer een hap van mijn broodje waarna Sevastian doorpraat. “Maar goed, ik kan de toekomstige moeder van mijn schattige, intelligente kinderen die zo veel op mij zullen lijken natuurlijk niet laten wachten, ik spreek jullie later wel weer,” Hij komt overeind en terwijl hij dat doet haal ik mijn schouders op en mompel een ‘doei, veel plezier,’ Hij loopt al weg het restaurant uit.
“Hij maakt een grap. Ik bedoel, wie wilt er nou verloofd zijn met zo iemand als hem?” Ik kijk op naar Evan en zie hem lichtjes grijnzen waarna hij verder eet, maar ik glimlach even om de gedachte dat ik daar dus ook al aan dacht. “We denken hetzelfde,” meld ik hem enkel grappig en grijns even naar hem, met een blik dat we weer hetzelfde dachten.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Evan Ferry Duncason.

Ivy kijkt me aan en glimlacht even. "We denken hetzelfde," Meld ze en grijnst even naar me. Ik grinnik even en kijk dan naar de uit- en ingang van het restaurant. Hoelang zal het nog duren voordat iedereen hier is? Ik bedoel, de mensen die nu al hebben ontbeten van onze vriendengroep is minder dan de helft. Ik wil niet eens weten wat ze aan het doen zijn. Meiden doen er normaal gesproken langer over dan jongens, maar ik heb niet het idee dat een van de meiden van onze vriendengroep lage make-up op heeft.
"Hoe laat zouden we die wandeling door Londen gaan maken?" Vraag ik aan niemand in het bijzonder. Ik ben niet echt iemand van het stilzitten. Geef mij maar iets te doen. Ik kijk weer terug naar de tafel en begin met mijn vork zachtjes tegen het bord aan te tikken. Ik tik niet te hard, zodat ik de andere hotelgasten niet irriteer. Dat heb ik vanochtend al genoeg gedaan.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

'Ik ga hem martelen,' Zegt ze dan zeer overtuigend, maar ik kende haar beter dan dat ze dacht. 'Ik ga hem zo erg martelen dat hij jou nooit meer achter durft te laten voor een één of andere slet'. Ze kijkt me erecht in mijn ogen aan en ook ik moet zachtjes lachen. 'Lieve Zoë, je weet dat ik géén acht meer ben en dat ik géén oppas nodig heb eh? Hij doet wat hij wil.' zei ik toen en lachte even zachtjes. 'Just kidding, I won't hurt him. Not really at least'. Ze bijt kort op haar lip terwijl ze naar een groep met jongeren keek, vast haar vrienden. 'Wil je bij hun gaan zitten of liever ergens met z'n tweeën. Als we bij hun gaan zitten krijg je waarschijnlijk wel een hele lading vragen over je heen'. Ik glimlachte even en knikte. 'Bij hun zitten is goed, ik zal vragen vroeg of laat wel krijgen dus maakt het niks uit.'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.