[RPG] The animal inside | 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:23 ]

• Come as you are.

(Mijn topics)

Happy Birthday my Potter!

[ Standaard mijn topics reactie. ]

everything, in time

Begin postje, niet erg lang. Maar mijn beginnen zijn bagger.

Madeleine Fealty
Het zachte gras onder mijn blote voeten en de gure avondwind brachten mijn mondhoeken onbewust omhoog tot een voorzichtige glimlach. De witte zomerjurk die ik eerder rond mijn lichaam had gedragen gleed langs mijn blanke huid naar de grond waar ik hem moeiteloos achterliet.
De bekende siddering glipte langs mijn ruggengraat omlaag - deed me huiveren.
Het laatste dat ik me herinnerde waren de scherpere, nieuwe geuren die mijn neusvleugels deden prikkelen.
Het geluid dat ineens zoveel helderder klonk - mijn lichaam dat zich op vier poten voortbewoog over de modderige ondergrond. Mijn lange nagels die zich tussen de aarde kloofden.
Een zachte spin ontglipte aan mijn lippen toen de omgeving als een vage herinnering achter me vervaagde.
Mijn menselijke 'ik', mijn sores. De reputatie die ik als mens in tact behoorde te houden voor mijn vader - de fake-smiles.
Dat alles glipte aan me voorbij toen ik mijn ijsblauwe irissen tot de prille maan richtten.
Er is maar eén woord waarmee ik dat gevoel kon omschrijven: vrijheid.
De hunkering naar vrijheid was er ergens altijd al. Nooit had ik me willen binden, en dat zou ik ook nooit.
Mijn toekomst lag in handen van de shifter die ik met de jaren was geworden en dat lot ontving ik met open armen.
De bomen werden dichter naarmate ik het oorspronkelijke bos van Cliving Falls naderde.
De regen die een uur geleden nog rijkelijk over het land was gevallen, had zijn sporen nagelaten. En tot mijn grote ongenoegen merkte ik al snel dat de modder, zo vloeibaar en drassig, mijn poten opslokten als warme melk.
Met stuggere passen bewoog ik mezelf naar de varens waaronder ik me opstelde om de omgeving in me op te nemen.
Zouden er nog meer zijn? Hier, in Cliving Falls?
Een zachte zucht streek langs mijn tanden voor ik mijn hoofd ophief naar de donkere lucht boven me.
Een hoog, blazend geluid scheerde langs mijn keel en echode tussen de bladeren.
Al dat ik hoefde te doen was wachten op een antwoord.

[ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:21 ]

• Come as you are.

[Mijn topics.]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Tyra Tafani - Jager
Ik keek door het keukenraam naar de donkerblauwe lucht. De maan was vol en helder en er schoot een vleermuis voorbij. Mijn moeders keuken was ouderwets ingericht, met lichte houten keukenkastjes en geborduurde kleedjes die her en der op tafels en het aanrecht lagen. De oude olielamp op de houten eettafel maakte het af. Ik draaide me om en keek mijn moeder aan. Ze concentreerde zich volledig op de kaart die ze aan het maken was. Met een pincet legde ze voorzichtig de kleinste versierseltjes op het papier. Dat was waarschijnlijk al de grootste hoeveelheid spanning die ze aankon.
'Ik kan niet blijven.' Zei ik hard. Het plotselinge geluid had hard geklonken in deze stille omgeving. Mijn moeder keek op van haar werk.
'Tyra, ik kan prima voor mezelf zorgen.' Antwoordde ze. Ik zuchtte en staarde naar mijn voeten. Hoe vaak ze dat ook zei, ik vertrouwde het niet. Niet sinds vader dood was.
'Beloof me dat je oppast.' Zei ik haast bevelend. Mijn moeder knikte vermoeid. Het leek wel een omgekeerde wereld, een wereld waarin de rollen van moeder en dochter waren omgedraaid. Niet dat mijn moeder zich als een kind gedroeg, meer omdat ik haar niet zo heel sterk meer inschatte en ik kon het me niet veroorloven om haar ook kwijt te raken. Zonder nog iets te zeggen liep ik naar boven om mijn spullen te pakken.

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 11:27 ]

yeehh

Risus schreef:
[Mijn topics.]

Quiet the mind, and the soul will speak.

CottonCloud --> General

yeehh

(Oké, ik ga een post typen. Het is dus nacht, de maan is er al? Dan kan ik mijn personage dus gewoon rond laten zwerven, lijkt me? En is het zo dat ze wel weten dat het iets anders is dan een kannibaal of zijn de jagers nog steeds op zoek naar de waarheid?)

Quiet the mind, and the soul will speak.

[De jagers kennen de legendes, weten dat de mensen naar de natuur worden gedwongen en daar transformeren. Misschien kun je doen dat jouw personage op Madeleine's spoor komt? Ik heb zin in actie :').

• Come as you are.

(Oké, ik schrijf zo een post, even snel een andere afmaken hoor.)

Quiet the mind, and the soul will speak.

(Oké, let maar niet op mijn post. Het suckt, maar ik had geen inspiratie.)

Blake Ace Ryder, jager.
Het was nacht, de maan stond hoog in de hemel en bovendien was het tijd om te gaan slapen. Dit was echter niet het geval voor mij, ik kon niet slapen. Nachtmerries teisterde al wekenlang mijn slaap, waardoor ik geen goede nachtrust kon krijgen. Het was dit geval of dat ik over de legendes nadacht, over het feit dat de mensen dachten dat het kannibalen waren, maar ik geloofde er niets van. Ik wist dat er wel degelijk meer was en daardoor durf ik dus ook veilig te zeggen dat sommige mensen in het dorp er meer van wisten.
Er zaten heus wel een paar mensen bij die ervan wisten, maar die het niet vertelden, hun mond hielden. En dat was precies de reden dat ik nieuwsgieriger werd, er meer van wou weten, dus ik was op onderzoek uitgegaan. Zo kwam ik onderhand te weten dat er mensen bestonden die naar de natuur gedwongen werden, om hier vervolgens te veranderen, te transformeren. Toch waren er nog genoeg vragen voor mij, want ik had er nog nooit één zien veranderen, wat bij mij al onzekerheden opleverde.
Het zou dus niet echt kunnen zijn, een fabel en niets meer dan dat. Het zat echter niet in mijn karakter om het zo te laten zoals het nu is en omdat ik toch al nachtenlang geen slaap kan krijgen, kan ik net zo goed op onderzoek uitgaan.
Met een grijns trek ik razendsnel mijn kleding en schoenen aan, waarna ik naar de kapstok loop en hier het leren jasje vanaf haalde en deze rond mijn armen drapeerde, mijn armen erdoor heen stak en de sleutels van de tafel haalde. Deze stak ik in mijn broekzak terwijl ik naar de deur liep, deze opendeed en vervolgens weer dicht toen ik buiten stond.
Ik rook gelijk als vanzelf de nachtgeur op en het bos riep me, ik merkte het. Snelle stappen volgde richting het bos en terwijl ik rondliep, kon ik het niet laten en keek waakzaam om me heen. Je wist maar nooit wie of wat er op de uitkijk stond en als er iets was waar ik had op moeten letten, zou ik het kunnen zien.
Toen ik abrupt een hoog, blazend geluid hoorde, keerde ik me om in de richting waar ik aan het lopen was. Niet ver bij me vandaan kwam het en ik liep ook gelijk daar naartoe, waar ik dacht te horen. Een paar takken schoof ik aan de kant en halverwege de stap die ik wilde zetten, stopte ik en bevroor. Op niet meer dan een paar meter afstand zat namelijk een wilde kat, de poten onder het modder en ijsblauwe irissen die mijn ogen wel leken te doorboren.
“Well, hello, kitty-cat,” Grijnsde ik, niet wetende of het iemand was die kon veranderen, maar nu ik hier toch was, kon ik net zo goed me met deze wilde kat bezig houden.

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Mijn topics+ hoe laat is het precies, want als het echt middernacht is kan ik beter inspringen als het ochtend wordt. Tenzij Zoë gaat slaapwandelen ]

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 0:50 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mijn topics.

The duty of youth, is to challenge corruption.

- aanpassen. -

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 0:55 ]

• Come as you are.

['t is middernacht, ja :').]

• Come as you are.