• William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
    Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..


    Originele Personages:
    Rachel Berry: MsHutcherson
    Finn Hudson: Fugde
    Tina Cohen-Chang: LittleLiar
    Mike Chang:
    Mercedes Jones:
    Kurt Hummel: Fugde
    Santana Lopez: NightShot
    Quinn Fabray: Leannan
    Brittany Pierce: GeorgeWx
    Sam Evans:
    Artie Abrams:
    Noah "Puck" Puckerman: LittleLiar
    Blaine Anderson: XDarkWingsX
    Rory Flanagan:
    Sugar Motta:
    Dave Karofsky: XDarkWingsX
    Lauren Zizes:
    Jesse St. James: LittleLiar
    Sebastian Smythe: NightShot
    Sunshine Corazon: TheRumIsGone
    Will Schuester:
    Emma Pillsbury:
    Sue Sylvester:
    Shannon Beiste:

    Verzonnen personages:
    - Misery Mahone: MyMisery
    - Kane Olivier Night: TheRumIsGone
    - Jordan Knight: MyMisery
    - Bennet Aedon Daxton: AlienPrinces
    - Damon Tyler Smythe : Sebtana
    - Damien Smith : WhiteLips
    - Amen Nicholas Elyon : Escritura
    - Alexander ''Alex'' Grey : LittleLiar
    - Tyler Jay Delaino : Sebtana
    - Luke André Basias : MissStoran
    - David Lopez : Insano
    - Jason Andrew Montez : Wonderwatch

    -Als je een orgineel personage hebt, hoeft hij/zij niet persé dezelfde sexualtiteit te hebben als in de serie!
    -Je hoeft als orgineel personage niet persé een relatie te hebben met degene waarmee je ook in de serie hebt.


    Regels:
    -Liefst meer dan één regel!
    -Schelden mag
    -16+ mag
    -Doe niet perfect!
    -OOC tussen haakjes!
    -Max. 4 personages per account!
    -We sluiten niemand buiten!


    El Diablo.

    [Aders speel je verder met Luke xd]


    El Diablo.

    [sgoed miss kun je een dokter spelen die hun vind aangezien Hiram nog op eht knopje drukte]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [Aah, ben niet goed in dokters... Speel anders later dat ze wakker worden uit hun "coma"..]


    El Diablo.

    [soged, ik ga wel zo proberen te slapen maarja ik verzin wel wat. maar dan meot ik met rach in mezelf... miss. kun je leroy speeln

    Rachel
    Na een heel gevecht met het donker kreeg ik mijn ogen even open.
    Pijn schoot overal. Mijn armen, gezicht en vooral mijn schouder.
    Ik za gnaast me Papa liggen met bloed infusen. Een paar tranen rolde over mijn wangen.

    LUke
    Verveeld zat ik in het busje. Het was grappig geweest hoe Tyler alles deed "vind Mich het niet erg als ze littekens heeft?"

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 9:00 ]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Tyler

    'Zolang die slet nog leeft vind hij het best' mompel ik grijnzend.
    Ik rij verder en grijns..


    El Diablo.

    Luke
    Ik grinnik even "taai vlees?": lachend kijk ik hem aan.
    Ja hierover maakte wij dus grappen


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    tyler

    'Blijkbaar' grijns ik.
    Ik parkeer voor mijn eigen huis, en loop naar de deur...


    El Diablo.

    Luke
    Grijnzend kijk ik hem aan en stap ook uit.

    Rachel
    Alles werd weer zwart. Ik wou dat Kurt of Leroy hier was Het was nog moeiljik te geloven in dit zwart gat. Mijn schouder, hetleek alsof ie in vuur stond.

    [ kun jij haar vader doen ofzo... ik ben om 12 uur vrij maar papa is er waarschijnlijk weer en dan eten en folderen.

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 9:02 ]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Fabio

    'Ehh, Damon. Truth or dare?'
    Vroeg ik grijnzend aan hem.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    [Late abo, ben weer thuis!]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    [JEEJ! JE BENT TERUG! :'D ]

    Damon

    'Zolang het niks met mankinis is.. Dare' grijns ik.
    Ik kijk hem aan, en wacht a...


    El Diablo.

    Fabio

    Ik grinnikte even en keek hem uitdagend aan. 'Maak je geen zorgen, het is niks met mankini's.' lachte ik waarna ik even iets bedacht, toen ik iets had begonnen mijn ogen te glinsteren en lachte ik even. 'Dans de macarena.' zei ik droogjes.

    Kurt Hummel

    Mijn vader had me thuis gebracht en me op de bank geparkeerd met een glas kamille thee met een scheutje honing er in. Ik vroeg hem dit altijd te maken als ik keelpijn had, en nu was dat niet anders. We hadden verder nog de hele tijd op de bank gezeten en gepraat over alles. Over leuke dingen zoals Blaine en de bruiloft, maar ook over vervelende dingen zoals de ontvoering van Rachel, de dag dat ik mee moest naar haar en wat ik haar moest aandoen. Het klonk misschien raar tegenover wat Rachel had meegemaakt, maar toch had die dag me echt gesloopt. Het brak me echt om Rachel zo te zien en om dat 'toneelstukje' uit te voeren. We hadden het ook over school, mijn huiswerk werd keurig thuis gebracht en dat had ik altijd keurig gemaakt zodat ik niet achter liep. Alleen, zou ik nooit meer naar school durven te gaan. Zouden Luke en Jayden eigenlijk geschorst zijn? Ik had geen idee maar hoopte van wel. Ineens ging de telefoon en dronk ik mijn laatste beetje kamille thee op en nam ik op. Het was een arts aan de telefoon die voorzichtig een mededeling wilde doen. Toen hij alles had verteld had ik mijn hand voor mijn mond geslagen en was ik krijtwit weggetrokken. 'Ik ga naar Rachel toe.' zei ik geschrokken, mijn ogen gingen in paniek de woonkamer rond voor mijn autosleutels, maar ik kon ze nergens vinden. Mijn vader stelde voor om me te brengen, want hij was bang dat er iets met me gebeurde en al helemaal was hij bang dat ik lastig gevallen werd. Hij bracht me naar het ziekenhuis en ik moest hem beloven om hem te bellen als ik weer naar huis wilde. Ik beloofde dat en liep snel naar Rachel's kamer toe, net toen ik naar binnen wilde gaan werd ik tegen gehouden. 'Jonge man, weet je heel zeker dat je er tegen kan?' vroeg een lage stem. Een oudere dokter keek mij bezorgd aan. 'Je moet wel een sterke maag hebben, zoiets kan heel erg schokkend zijn.' legde hij uit. Ik knikte, als teken dat ik een sterke maag had. Ook al was dat totaal niet zo en werd ik al misselijk van een wondje. Ik rende de kamer in terwijl de tranen over mijn wangen rolden. 'Rachel.' zei ik zacht terwijl mijn ogen voorzichtig naar haar voorhoofd gleden. Ik voelde misselijke vlagen omhoog komen en mijn knieën trillen toen ik zat zag.

    [Jep! (: Alleen ik was gisteren offline gegaan, aangezien ik helemaal gebroken was.]

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 10:34 ]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Rachel[miss. kan ik iemand even spelen zoals arts ofoz]
    Vaag voelde ik een bekende stem. Het was Kurt en hij zei mijn naam.
    het was fijn om te weten dat ik niet meer alleen was. Inpreciepe was ik niet alleen aangezien papa in het bed naast me lag. Dat hadden ze denk expres gedaan.

    Ricardo Vesens (jonge assistent arts.)
    Ik liep de kamer in van de twee patienten die ik in de gaten moest houden.
    Ik zag een jongen kijken naar het meisje. Ik gaf toe het meisje zag er niet goed uit. Haar schouder was van het vlees ontbloot en de diepe krassen in haar armen en gezicht zag er niet uit op haar lijkbleek gezicht. "Gaat het jongeman?" vraag ik bezorgd. Ik trek een stoel uit een hoekje en help te zitten.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Kurt Hummel

    Ik liet de arts me helpen om in de stoel te zitten en haalde even diep adem, om te voorkomen dat ik begon te hyperventileren. Ik maakte mijn blik even los van Rachel, omdat ik het niet langer aan kon en keek dankbaar naar de arts. Ik had misschien wel flauwgevallen als hij me niet liet zitten. Ik knikte, ook al was dat een leugen ik was doodsbang en ik voelde me helemaal niet goed. Mijn ogen gleden nu naar haar armen en ik probeerde te lezen wat er opstond en voelde weer misselijke vlagen naar boven komen. 'Wordt ze nog wakker?' vroeg ik in onzekerheid aan de arts.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Damon

    Ik lach, en zucht even.
    'Ik vraag me af waarom ik hieraan mee deed' lach ik.
    Snel dans ik de macarena en plof weer neer.
    'Finn, Truth or dare?'


    El Diablo.