Someday I'll learn to love these scars|| Nightwish Fanfiction
POV:Anette Olzon
Prolouge: The beginning of the new Nightwish
Daar loop je dan, als zweed door een onbekend fins dorpje. In je eentje. Kind en vriend achterlatend in het oude vertrouwde Helsingborg.
Ja, ze missen doe ik wel maar dit is de kans van mijn leven. Ik loop voorzichtig een groot gebouw binnen. Ik loop naar de balie toe en kijk naar de vrouw die achter het bureau zit.'Ik kom voor Nightwish. Auditie voor de nieuwe zangeres.'zeg ik en ik speel met het armbandje dat Seth mij vlak voor mijn vertrek heeft gegeven. Huilend had hij me het armbandje gegeven.'Kom snel terug mama.' had hij gezecht en hij snikte.'Je bent toch geen fan he?'vraagt de vrouw achter het bureau. Ik weet even niet wat ik moet zeggen dus schud ik maar mijn hoofd.'Ik ben persoonlijk uitgenodigt.'mompel ik en ik laat de brief zien die ik in mijn tas had gestopt. De vrouw knikt en wijst naar een grote groene deur.'Die kant op.'zegt ze nors en ze gaat weer verder met haar nagels vijlen. Ik zucht en loop naar de grote groene deur.'Ben jij Anette Olzon?'vraagt een man met lang blond haar en een gespierd bovenlichaam. Ik knik en bijt op een los velletje bij mijn onverzorde nagels.'Ewo Pohjola. Sinds kort jou mannager.'zegt hij en hij kijkt me onderzoekend aan. Ik voel me heel ongemakkelijk als ik zo tegenover hem sta: klein, alleen en niet sterk. Ik lach naar Ewo en kijk hem aan.'Waarom moest ik eigenlijk helemaal naar Finland komen?'vraag ik onzeker en ik kijk naar mijn simpele sneakers.'Omdat we even wat demo's willen inzingen.'zegt hij en hij duwt een mapje in mijn handen. Ik knik en blader het mapje door.'Sorry dat ik het vraag maar edenbeam is toch geen woord?'vraag ik als ik de tekst van een liedje genaamd Eva doorlees.'Weetikveel. Tuomas Holopainen heeft het geschreven.'antwoord Ewo en hij lacht. Ik knik maar lach niet. Ik loop samen met Ewo een grote studio in.
Na het opnemen van het liedje kijk ik naar de vijf mannen met lang haar die mij staan te bekijken.'Sorry hoor, maar waarom kijken jullie zo eng? Ik ben gewoon maar een vrouw met een zoontje en sinds kort een vriend.'Sorry hoor maar twee van ons hebben nog geen vriendin. Ikke en Tuomas hier!'zegt een kleine man genaamd Emppu. Ik knik en loop naar mijn tas en vis er wat te eten uit. Ik kijk naar mijn mobieltje, waar een smsje van Johan is binnen gekomen.
Hoi mama, ik wou even zeggen dat ik en papa je missen. We gaan nu naar de dierentuin! Veel plezier in Finland! Kusje van Seth
Ik lach en kijk naar de foto die hij van zichzelf heeft meegestuurt. Het grootste deel van de foto bestaat uit zijn vinger die voor de lens zit. En de andere helft van de foto bestaat uit de lachende monden van Johan en Seth. Ik lach naar het schermpje en veeg de tranen uit mijn ogen. Jukka komt naast me staan en slaat zijn armen om mijn heup.'Het geeft niet hoor. Toen ik voor het eerst een tijd zonder mijn vrouw en kinderen moest was ik ook zo.'zegt hij en hij veegt de tranen van mijn wangen.'Rustig maar. Het komt wel goed.'fluistert hij en hij kust me zacht op mijn wang. Hoewel ik meestal heel afstandelijk ben zou ik mezelf weg trekken. Maar op een of andere manier sta ik het toe dat hij me zo vast houd en kust. Ik lach afwezig en kijk hem aan.'Dankje.'mompel ik en ik val op de bank in slaap..
it's all just a game
