Sometimes when I think about the memories of you I cry, but mostly I smile.
Not because I'm happy that you aren't here anymore, just because you were such a great person.
•Justin komt te overlijden.
•Ik waarschuw niet.
•Kan heftige deeltjes bevatten.
•Written by; BieberMalik.
•Ik waarschuw niet.
•Kan heftige deeltjes bevatten.
•Written by; BieberMalik.
Proloog: Justin Drew Bieber
Heldere tranen van verdriet stroomden over mijn bleke, magere wangen heen. Was dit dan letterlijk de allerlaatste keer dat ik Augustus zou meemaken? De laatste keer dat ik kon lopen in de zomerzon samen met mijn vrienden, de laatste keer dat ik zou kunnen zwemmen in het heldere meertje mij de rotsen, als het de verjaardag van de burgemeester was, de enige dag dat je daar mocht zwemmen?
"Het spijt me Justin,' De oude dokter haalde zijn grijs behaarde hand van mijn schokkende schouder af, waarna hij opstond van de zwarte stoel en de kamer verliet, waarschijnlijk om nog meer mensen verdrietig nieuws te vertellen, meer mensen hun levens te verwoesten.
"Hoe moeten we dat uitleggen aan Jazzy en Jaxon? Dat ze straks geen broer meer hebben? Dat zouden ze nooit begrijpen,' Als ik zou zeggen dat er een eenzame traan over mijn wang zou glijden, had ik het mis, het leken wel twee watervallen, die nooit zouden willen stoppen met stromen. Het deed me verschrikkelijk veel pijn om te weten dat ik niet lang meer te leven had, hooguit een jaar, zoals de dokter dat had gezegd. Ik wilde Jazmyn en Jaxon groot zien worden, ik wilde ze zien trouwen, ik wilde oom worden. Zoveel dromen, die nu in duigen vielen. "We zijn bij je, en gaan niet weg tot het voorbij is, beloofd,' Hoorde ik mijn moeder nog vaag zeggen.
