Uneventful schreef:
(...)
Ik vind kleding een belangrijke punt in de karakter, en het beschrijft de karakter van mijn hoofdpersonage ook mooi.
En het is nog leuk ook om het bij elkaar te zetten op polyvore.
Als je het leuk vindt om te doen, moet je het vooral blijven doen, want dat is waar het uiteindelijk om draait. Persoonlijk lees ik liever niet zulke stories, maar dat verschilt natuurlijk per persoon. Ik ben iemand die graag verhalen leest waar niet al te veel dingen gebeuren die niet relevant zijn voor de verhaallijn. A secret history van Donna Tartt bijvoorbeeld vind ik geweldig, omdat alles op zijn plaats valt na een tijdje, alle scènes uiteindelijk oprecht belangrijk waren voor het verhaal. Soms hoort het beschrijven van iemands uiterlijk daar bij, maar ook heel erg vaak niet. Ik ben dan iemand die dat liever niet leest, maar zoals ik al zei: dat verschilt per persoon.
Het ligt er ook aan hoe het gebracht wordt. Als er ergens in een stuk tekst bijvoorbeeld "ze streek haar rode rok glad" staat en even verderop "het geluid van haar hakken weerklonk door de ruimte" en nog iets later "ze duwde haar bril iets verder haar neus op", dan heb ik ook een idee van hoe het personage eruit ziet, kan ik zelf nog wat erbij verzinnen en dan erger ik me er niet aan. Soms wordt echter de verhaallijn vrij ruw onderbroken en wordt er randomly een spiegel in het verhaal verwerkt en krijg je een hele lap tekst à la: "Ik keek in de spiegel. Ik had een rode rok aan met daarboven een wit shirt. Mijn hakken waren ook wit van kleur. Ik droeg een bril. Ik had niet te veel make-up op, alleen wat foundation en eyeliner en mascara en lipgloss en blush en oogschaduw en *neverendinglist*"
In dat geval heb ik iets van: No fuck was given.
Maar ja, dat verschilt dus per persoon. Dit is puur mijn mening.
[ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 1:10 ]
Carry me away, I hope that you don't break.