[RPG]Born To Raise Hell - 12 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Regels
Meld het wanneer je lange tijd afwezig bent
Praat bij OOC tussen haakjes [] {} ()
Geen ruzie OOC
Maximaal 3 personages
Relatie's mogen natuurlijk
16+ toegestaan
Er gaat niemand dood en er raakt ook niemand zwaargewond zonder zijn toestemming
Vechten en lichte verwondingen zoals blauwe plekken, gewone schrammen en schaafwonden mogen wel altijd
Personages zijn geen engeltjes, ze doen dit om jeugdetentie te ontlopen
Je mag alleen je eigen personage laten praten
Probeer wanneer je een paar dagen weg bent je personage niet in een gesprek te duwen, dat is vervelend voor de anderen
Als het aantal spelers compleet is maak ik een kamerindeling, hierover kan worden gediscusseerd maar dat is zo in het internaat

Regels van het internaat
Om half elf op je kamers
Niet binnen roken en niet onder de zestien
Niet van het terrein af zonder toestemming (is ook bijna onmogelijk door een hoog hek)
Alcohol alleen op vrijdag en in de weekenden en niet onder de zestien
Geen meiden op de jongenskamers en andersom
Ontbijt tussen half zes en acht, lunch tussen 12 en 2 en avondeten tussen zes en zeven. Te laat, geen eten
Mobieltjes, wapens en zakmessen zijn niet toegestaan, bezit wordt bestraft


Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Kaien
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Eetsmakelijk]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Ik zag een traan aan har kin hangen, ze veegde hem weg een keek opzij, opzij naar mij. De tranen stonden in haar ogen en vormden een waterige waas. Ik kuste haar zacht en teder, ze was niet als haar vader, ik kende hem niet maar ik geloofde niet dat ze net als hem kon zijn. Ze was zo oprecht.

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik glimlach even naar hem en kijk dan weer voor me uit. Ik slik de brok in mijn keel weg. Alles van tien seconde geleden is weer verdwenen. Ik had echt last van stemmingverwisselingen. Ik zucht en bijt op mijn lip. 'Sorry,' mompel ik. Ik kijk hem even aan. 'Die gedachtes komen altijd op het verkeerde moment...' Ik zucht even en glimlach dan kleintjes.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Ik schudde mijn hoofd even kort en vastbesloten. 'Je hoeft je niet te verontschuldigen voor spoken in je hoofd,' zei ik en ik streelde haar haar. 'Jij kan er ook niets aan doen en waarschijnlijk heb jij die gedachten ook liever niet dus ik kan je niets kwalijk nemen.'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik slaak een diepe zucht. 'Je gedachte ontwikkel je zelf, dus eigenlijk...' Ik glimlach even. 'Maar je hebt half gelijk.' Ik geef hem een kus en leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Mijn vader laat me gewoon nooit met rust. Ik hoop dat die psycholoog dat kan veranderen. Ik bedoel... Hij is hier niet, hij is er vier jaar niet geweest en toch zit hij nog altijd in mijn gedachtes en speelt hij de hoofdrol van alle paniekaanvallen, angst en ga zo maar door. Alsof hij mijn hele gedachtes nog steeds kan besturen.' Ik zucht en kijk Jasper aan. 'Ken je dat?'

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
'Niet op zo'n manier,' zei ik. 'Niet zo.... angstaanjagend.'
Ik kende het gevoel wel. Ivan was al tien jaar weg en hij zat nog steeds in mijn hoofd. Als ik iemand zag die een beetje op mij leek dacht ik nog steeds dat ik hem zag, toen ik een keuze moest maken voor de middelbare school was hij heel aanwezig. Ik zag voor me hoe hij me zou hebben geplaagd met elk vriendinnetje dat ik kreeg, dat we samen naar de sportschool zouden gaan. Samen achter de tv hangen. Hoe hij getuige zou zijn geweest op mijn bruiloft. Minder angstaanjagend, maar nog steeds niet altijd fijn.

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik kijk Jasper even aan. Hij leek er nu over te denken. 'Je broertje,' vraag ik voorzichtig. Ik kijk hem aan en leg mijn hoofd weer op zijn schouder. Ik staar de tuin in. 'Dat is minder angstaanjagender dan mijn vader omdat je van je broertje hield. Mijn moeder zit ook nog steeds in mijn hoofd, maar op een andere manier dan mijn vader...' Ik zucht en zwijg. Ik druk een kus in Jasper zijn nek en sluit mijn ogen dan. Ik bijt op mijn lip en haal diep adem. Deze ochtend begon niet echt lekker... Eerst Jonas... Ik word spontaan weer misselijk. Dan die aanval van net en nu Jasper die ik heb laten nadenken over zijn broertje...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Mijn gedachten aan Ivan werden weer verdreven. Ik haalde mijn schouder op. 'Inderdaad,' zei ik. 'Maar hij is er niet meer, hij zal ook nooit meer terugkomen dus het heeft geen zin om mezelf voor te houden dat hij dat wel zal doen.'
Ivan zou willen dat ik verderging zonder hem, hij zou teleurgesteld in me zijn omdat ik dat niet deed.

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik knik langzaam en ga weer recht op zitten. Ik staar weer de tuin in en besluit gewoon even te zwijgen. Ik zou best willen weten hoe Jasper zijn broertje was. Alleen als ik dat nu hardop zeg zou ik Jasper pijn doen, dus besluit ik het voor me te houden. Ik kijk Jasper even aan en glimlach naar hem. 'Ik houd van je. Zoveel zelfs dat ik niet eens wist dat het kon.' Ik geef hem een kus en blijf hem aankijken. Met mijn vingertoppen glijd ik over zijn hals.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Ik ril onwillekeurig onder haar aanrakingen. 'Ik houd ook van jou,' zei ik.
Ik had het idee dat ze iets had willen vragen maar uiteindelijk had besloten om het niet te doen. Ik vroeg me af wat het was en als mijn nieuwsgierigheid eenmaal was gewekt kon ik die ook niet meer onder controle houden. 'Wat wou je weten?' vroeg ik.

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik kijk hem even aan en glimlach. 'Ik wilde niks weten,' lieg ik. Ik kijk weer recht voor me uit en zucht. Ik was nieuwsgierig naar het antwoord en hij naar de vraag. Waarom zou ik dan liegen? Om hem niet te kwetsen... Ik kijk hem even aan en zucht dan. 'Ik weet niet of ik die vraag wel moet stellen... Ik...' Twijfelend kijk ik hem aan. 'Hoe was je broertje? Behalve dat hij op je leek kwa uiterlijk of leek hij ook op je met innerlijk?' Ik kijk hem even aan. 'je hoeft niet te antwoorden als je niet wilt.'

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
'Jawel, ik moet wel antwoorden want het is normaal dat je je dat afvraagt,' zei ik en ik dacht even na. 'Nou ja, we waren echt twee kleine kinderen dus ik was toen ook anders. We waren allebei vrolijk, we waren ons niet echt bewust van gevaar en voelde ons er tot aangetrokken, we waren allebei sportief en redelijk slim. We waren twee echte wildebrassen en heel erg bedreven in de er-opaf-stormen-en-er-het-beste-van-hopen-techniek.'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik grinnik even. 'Dan zou ik als klein meisje helemaal gek van jullie worden,' lach ik en kijk hem aan. Dan zwijg ik en besef dat het misschien niet de juiste opmerking was. Ik glimlach even en lach nog een beetje na bij het idee dat twee jongetjes... Ik kijk Jasper weer aan. 'Waren er ook verschillen tussen jullie of gewoon helemaal niet?' Ik kijk hem vragend aan en merkte dat ik meer over het onderwerp wilde weten, alleen was ik niet zeker of Jasper er wel over wilde praten...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper
'Ja, natuurlijk waren er ook wel een paar verschillen,' zei ik. 'Mijn handschrift was oud spijkerschrift, dat van hem de basis van een nieuw, hij was beter in rekenen en ik in taal, zijn ogen waren net iets groter en hij beet op zijn nagels terwijl ik met mijn haar speelde als ik zenuwachtig was, hij had het sneller koud, ik zwom sneller maar hij rende sneller, hij had een litteken op zijn voorhoofd omdat hij een keer van het klimrek afviel en met zijn hoofd op iets scherps belandde.'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik luister met een glimlach naar het verhaal, terwijl ik naar de struiken staar. Een witte vlinder vliegt voorbij en blijft vlakbij zitten. Automatisch glimlach ik. 'Dat zijn verschillen,' glimlach ik. Ik kijk naar de vlinder. 'Mijn moeder vertelde me eens, dat als je een witte vlinder ziet dat het iemand is die overleden is.' Ik kijk naar de vlinder. 'Dus telkens als ik een witte vlinder zie, denk ik even aan iemand die overleden is en van wie ik hield.' Ik kijk Jasper even aan met een verlegen glimlachje. 'Soms geeft me dat een fijn gevoel.' Ik kijk naar de vlinder en zie er een tweede bijkomen. Ik glimlach even en kijk dan weg. Twee vlinders... Twee mensen waar ik nu aan dacht. Zijn broertje, mijn moeder.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne