[RPG] The New Kingdom [Twee] - Speeltopics

Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.

Mensen die trouw zijn aan de koning:
Meisjes:
- Mia Cruz - 18 - Broadfields
- Clarisse Amelia Arthilde - 19 - Stornoway
- Aowynn Rune Savan - 20 - Bayle
- Alison Love - 18 - Jaimyhoi


Jongens:
- William Riley Smith - 20 - Demi1309
- Bo Cruz - 19 - TheseWords
- Cristiaan Daniël Knight - 21 - WillNotLearn
- Bradley Jason Averes - 18 - xYOLO


Mensen uit verboden bos:
Meisjes:
- Faye Julia Bellamy Dubois (iedereen kent haar als Julia Bellamy) - 18 - TheseWords
- Alexandra Demi McGreggor - 19 - WillNotLearn
- Lauren Bella Smith - 19 - Demi1309
- Vanessa Jessica Mattews - 18 - Europe


Jongens:
- Nathaniël McGreggor - 19 - WillNotLearn
- Sam Jason Moon - 19 - Jaimyhoi
- Landon Arthur Van Gwendor 22 - Stornoway
- Nathan Jack Dalfson - 20 - Dictionary

[ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 7:58 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Aowynn Rune Savan

Ik kon het niet helpen een voldane glimlach op mijn gezicht te zetten toen ik Bo zijn verbaasde uitdrukking zag, en ik vond het heerlijk om te zien dat William net zo onder de indruk was. Ondanks de lichte discussie van net, een waarin ik misschien fout zat, voelde het goed om vooral Bo te verbazen. Voor mij was dit een dagelijks iets, de mensen, de dieren, kraampjes, rondrennende kinderen en honden, het hoorde bij mijn dagelijkse leven. ‘Ik werk in een van de bekendste winkeltjes uit het dorp, en daarbij ben ik hier geboren en getogen,’ lachte ik zachtjes naar William. ‘Ik ben dus vrij bekend,’ voegde ik eraan toe en gaf Pebbe een zachte klop op zijn achterlijf terwijl we richting mijn winkel liepen. Daar duwde ik de deur open en liep naar binnen om vlug wat op te ruimen. De deur liet ik openstaan zodat de heren eventueel naar binnen konden komen.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Mijn topic's, Jes, heb je me nog nodig?]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Mijn topics]

That is a perfect copy of reality.

[mijn topics]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Bo Cruz
'Dat merken we' antwoordde ik lachend toen ze zei dat ze hier vrij bekend was 'Ik val helemaal in het niets dood jouw bekendheid hier' Iets wat waarschijnlijk gewoon kwam door het feit dat ik er niet echt uit zag als de prins die ik was, op dit moment. Iets wat ik juist express gedaan had. Ik wou niet dat iedereen me gelijk herkende, maar genieten van mijn dagje weg.

Keep your head up, keep your heart strong

[No, Jaimy, I don't, dus je kan gewoon reageren waar je wilt]

Keep your head up, keep your heart strong

William Riley Cooper

Ik loop zonder na te denken achter haar aan de winkel in en kijk rond. 'Het zou me niet verbazen als ik je vroeger
Heb gekend.' ik kijk haar even aan en grijns. Dan kijk ik haar winkeltje rond en glimlach. 'Leuk winkeltje. Voortaan kom ik langs om dingen te kopen,' lach ik. Ik kijk haar aan. 'Zullen we hierna naar de bakker. Die heeft altijd heerlijke broodjes.' ik lach even. 'Althans dat was zo. Toen ik zes was.' Ik lach even en kijk haar weer aan.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Aowynn Rune Savan

‘Wel, ik zou in het niet vallen als jij je anders gekleed had,’ reageerde ik op Bo. Dat de mensen hem nu niet herkende kwam echt door het feit dat hij zijn prinselijke kleding niet aanhad. ‘Heb je vast met een reden gedaan?’ vroeg ik hem en klapte ondertussen een paar planken omlaag die voor de rekken kwamen te hangen. ‘Dat zou nog eens goedkunnen,’ reageerde ik op William toen hij zei zich niet te verbazen als hij me vroeger had gekend. ‘En de bakker is een slim idee,’ grijnsde ik en liep samen met ze mijn winkel weer uit, dit keer om de deur op slot te doen. ‘Zijn broodjes zijn helemaal niks veranderd, ik vind ze zelf lekkerder,’ zei ik daarna en liep de straat weer op. ‘Misschien als jullie zin hebben, vanavond is er in het midden van het dorp een groot kampvuur. Een keer in de maand komen alle dorpelingen dan bijeen voor een babbel, drankje, dansje en muziek.’

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

William Riley Cooper

Ik lach. 'Ik ga ervan kwijlen,' grijns ik lachend. 'En lijkt me leuk. Dat feest.' ik loop de straat door naar de bakker en loop er met een lach in. De geur dringt mijn neus in. Ik grijns en krijg spontaan honger. Dan bekijk ik de broodjes. 'William?' ik kijk op. Wie zij mijn voornaam? Dat was ik, op vrienden na, niet meer gewend. Ik keek recht in het gezicht van de bakker. Hem had ik sinds mijn zesde niet meer gezien. 'Hallo,' glimlach ik vriendelijk. 'Dat is lang geleden. Waar is je zusje?' ik slik en kijk hem aan. 'Niet hier. Ik weet niet waar.' ik zwijg en glimlach even. Het is een tijdje stil. 'O. Nou... Als je haar ziet doe haar de groetjes.' ik knik langzaam. 'Wat wil je bestellen?' Ik denk na en bestel een broodje.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Bo Cruz
Even wou ik ja zeggen, zo'n feest leek me namelijk wel gezellig. Even weg van alle hoffelijkheid op het kasteel en gewoon met de andere dorpelingen mee feesten. Maar toen schudde ik mijn hoofd. 'Nee, sorry, ik denk niet dat mijn vader het goed zou keuren als ik dat zou doen' antwoordde ik, waarna ik me op William richtte. 'Dat geld voor ons beide' Ik kon moeilijk uit gaan leggen dat hij naar een dorpsfeest was, terwijl hij op het kasteel hoorde te zijn. 'Misschien ooit, een andere keer, oké?'

Keep your head up, keep your heart strong

Aowynn Rune Savan

‘Wie zegt dat je vader het hoeft te weten?’ reageerde, licht teleurgesteld en keek schuin naar Bo op. Even was blij geweest toen William instemde, maar dat sloeg de grond in toen Bo het afwees. ‘Niemand herkend je hier, en ik ben de enige die momenteel weet wie je werkelijk bent. Van het dorp dan,’ zei ik daarna terwijl William ondertussen de bakkerij al inliep. ‘Of je moet niet durven natuurlijk,’ zei ik daarna en kon het niet helpen mijn stem wat uitdagend te laten klinken. Binnen hoorde ik de bakker met William praten, ik vroeg me af of het voor hem zijn eerste bekende was.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Bo Cruz
Even wou ik haar eraan herringeren dat ze niet zo tegen mij hoorde te praten, maar toen liet ik dat toch achterwegen. 'Nee, wij worden vanavond verwacht bij het avondeten, iets wat aardig lang kan duren. Daarna hebben we nog meerdere dingen te doen en zal één van de vele dienaren het gelijk aan mijn vader doorgeven als William niet aanwezig is. Zoals ik al zei: misschien een andere keer' antwoordde ik. Ik was ook graag naar dat feest gegaan, maar dat kon nu gewoon even niet.

Keep your head up, keep your heart strong

Aowynn Rune Savan

‘Hm, jammer, maar misschien een andere keer,’ reageerde ik schouderophalend en glimlacht ten teken dat ik het begrepen had. Vervolgens liep ik de bakkerij in en wierp een vlugge blik over mijn schouder naar Bo. ‘Wil je een broodje?’ vroeg ik hem en richtte me vervolgens kort op de bakker die me wederom warm verwelkomde. ‘Smaken ze?’ vroeg ik aan William en glimlachte bij het zien van het broodje wat hij naar binnen werkte.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Bo Cruz
Toen Aowynn vroeg of ik een broodje wou knikte ik. Maar dat laat ik jou echt niet betalen, dacht ik er gelijk achteraan, waarna ik naar binnen liep. Daar aangekomen rook ik al gelijk de geur van heerlijk versgebakken brood en begroette ik de bakker even, waarna ik naar de plek liep waar alle broodjes lagen en een heerlijk uitziend broodje uitkoos. 'Doe mij die maar' zei ik glimlachend tegen de bakker, waarna ik geld uit mijn zakken wou halen maar merkte dat ik alleen maar goud bij me had. 'Aanvaard u dit ook als betaalmiddel?' vroeg ik terwijl ik merkte dat ik redelijk rood begon te worden en hoopte dat hij niet vroeg hoe ik aan goud, dat zoveel geld waard was, was gekomen.

Keep your head up, keep your heart strong

[Mijn topics & wat is Lauren haar laatste post? ]

~