The Revenge Games || 022 - Speeltopics

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

( aan jonah of aan Noëmi??)

Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.

[Noëmi]

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

[sorry guys! Erg druk gehad. En moest gelijk een heleboel bijlezen haha ;P]

Noëmi Crowe || District 12

'Noëmi, wat is er gebeurd? Fuck, het spijt me zo!' Alex keek me geschokt aan, maar ik kon onwillekeurig gegrinnik niet onderdrukken.
'Het is niet jouw schuld dat Destiny mij neerschoot.' Zuchtend blikte ik naar Alex op en keek haar somber aan. 'Ik dacht echt dat we elkaar aardig begonnen te vinden, weet je. Nou ja, aardig is een groot woord, maar we begonnen eindelijk samen te werken.'
Nijdig prikte ik met mijn niet-gewonde arm in het gras en probeerde de pijn in mijn schouder te negeren.
Ik merkte dat Fred Aled begon te geruststellen en een nieuwe, milde glimlach sierde mijn lippen. Ze waren een leuk stel...
Opnieuw kwam daar een trieste blik rond mijn gezicht bij het idee dat nooit beide het zouden kunnen overleven. Ik en Fred waren van 12. Alex was echter van 13...
Freya zakte naast me neer. 'Gaat het weer een beetje?'
Ik knikte dankbaar, terwijl er tegelijkertijd een irritant gevoel aan me knaagde. Datzelfde gevoel dat ik eerder had gehad: hulpeloosheid. Normaal gesproken was ik juist degene die de anderen hielp en nu was ik zelf hulpbehoevend.
Ik zuchtte en keek, met een vlugge blik, even naar Luca.

{@Cresseyde, jah, ik deed TTO Nederlands-Engels, maar ik ga vanaf volgend jaar naar een andere school ;P

Lang leve Gratis Wifi }

Alexandria Melissande Giglia Lukia Viloki || District 13
"Denk goed na over wanneer je ze gebruikt," antwoord Fred, en ik probeer de onderliggende gedachte te vinden. Als ik denk dat hij rood wordt, wat waarschijnlijk mijn verbeelding is, kijk ik naar Noemi. "Ik had wel bij je in de buurt kunnen blijven..." antwoord ik weifelend.

Tijd voor koffie.

-

[ bericht aangepast op 5 aug 2012 - 22:37 ]

Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.

Wifi!!

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Lowl. Ik heb nu het eerste en tweede boek thg uit. Mag ik niet aan de derde beginnen omdat ik te anel lees xd. Maareh, moest ik met Luca nog ergens op reageren? En met Je.s doe ik niets meer, dus tenzij iemand hem wilt overbemen maghij van mij verdronken zijn xd )

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[okee haha x'D tenzij nog iemand een mannelijk karakter van District 13 wil hebben, laten we Jens verdrinken ;P]

[what happened?]

"Why, one a' those Sleepin'-on-the-Floor-All-Day-Gettin'-Nothing-Done sorts a' shops, master Beetles"

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

Ze grinnikt even waarschijnlijk om de reactie die ik gaf. Tenminste, dat denk ik, aangezien ik anders niet weet waar ze om grinnikt. 'Je bent uitgeput en uitgedroogd. Wat water zal je goed doen.' Ik zoek een tegenstribbelende reactie, maar er komt niets naar boven en eigenlijk heb ik nu pas door dat ik best wel dorst heb. 'Nou, goed dan' Geef ik dan maar toe, waarna ik naast haar neerzak bij het water en mijn handen tot een kom vouw. Ik vul ze met water en drink het dan gulzig op. Ik herhaal het een aantal keren, totdat ik wel genoeg water binnen heb gekregen en kijk dan hoe Noëmi haar laatste slokken opdrinkt.
'Bedankt voor al je steun in de Spelen.' Een bescheiden glimalch siert mijn gezicht. 'Ik denk dat ik jou dan ook moet bedanken' Ik kijk haar even recht in de ogen aan en voel hoe een rilling over mijn ruggengraat heen loopt. 'We werken nu al een tijdje samen, maar ik kan niet eens tegen iemand zeggen hoe oud je bent' Ik kan een grinnik niet forceren. Het klinkt eigenlijk Best raar.

[ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 12:46 ]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Noëmi Crowe || District 12

'Ik had wel bij je in de buurt kunnen blijven!' zei Alex weifelend, maar ik maakte een sussend gebaar. 'Het is niet jouw schuld.' Ik glimlachte mild.
Toen draaide ik me weer naar Luca.
'Ik denk dat ik jou dan ook moet bedanken,' zei hij, terwijl hij me recht aankeek. Een glimlach sierde mijn gezicht bij het zien van zijn zachtbruine ogen en ik moest mijn best doen mijn wimpers niet neer te slaan.
'We werken nu al een tijdje samen, maar ik kan niet eens tegen iemand zeggen hoe oud je bent,' vervolgde ij en hij grinnikte.
Ik lachte ook. 'Ik ben achttien. Jij?'
Met nieuwsgierige ogen bestudeerde ik hem. Ik maakte even een verkeerde beweging en mijn gezicht vetrok. Onwillekeurig drukte ik een hand tegen de wond.

-> Mijn Topic's.

[ Ah...ehm..Saartje, zullen we dan doen dat hij het water invalt en dat ze geen van beiden hem meer kunnen helpen? ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Freya Aprilynne, district 11

'Nee, nee, nee. Je infecteert de boel, ik zei zit stil,' zei ik paniekerig tegen Noëmi. Als ze deftig wou genezen moest ze beter opletten.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

Noëmi sust Alex even om zich vervolgens weer op mij te richten. Een glimlach siert haar gezicht, als ik ook haar bedank en haar recht in de ogen aankijk. Ze lacht even. "Ik ben achttien. Jij?" Ik kan het me nog wel vaag herinneren dat ze ongeveer even oud als mij was, maar ik heb niet echt goed opgelet bij de districten tien, elf, twaalf en dertien. Ze leken me niet echt 'vijanden' of zo, maar dat heb ik onderschat. Niet dat ze mijn vijanden zijn, maar een aantal kunnen wel degelijk et een wapen overweg. "Zeventien" Zeg ik met een scheef lachje. "Maar mensen schatten me vaak ouder". De nieuwsgierige blik in haar ogen is me niet ontgaan. Haar gezicht vertrekt, als ze een beweging maakt en haar hand schiet naar haar wond. "No," rolt er bezorgd over mijn lippen. 'Nee, nee, nee. Je infecteert de boel, ik zei zit stil" Zegt Freya paniekerig.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'