• Hoe erg kan je een band missen. Ik mis echt Paramore en hun gezelligheid. Ik ben daar nu al even fan van en heb ze gelukkig ooit live gezien met de Farro's, maar dat is ondertussen ook al twee jaar geleden. Nu luister ik heel de tijd naar hun muziek en dat voelt echt sentimenteel aan. Ik mis echt de gezelligheid van die show en de vele pret die ik dankzij die band al heb beleefd. Dit is toch niet meer gezond. Ik kan bijna janken als ik naar hun muziek luister. Ze moeten echt binnenkort terug komen naar België zodat ik weer helemaal happy wordt.

    Kennen jullie dit gevoel?


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Ik vind Paramore nog steeds wel goed, maar toch voelt het inderdaad anders. Ik heb ze nog niet live gezien. Ik vind Riot misschien wel het beste album, omdat dat het beste bij me past qua muziek.

    Ik heb dat niet echt met bands. Er zijn maar een aantal bands geweest die uit elkaar zijn gegaan. Ik mis Go:Audio best wel, maar de zanger van Go:Audio heeft een nieuwe band waarvan ik een enorme fan ben. Verder vind ik het enorm jammer dat Dan Brown uit We Are The Ocean is gegaan, maar hun nieuwste liedje, Bleed, is gewoon whoa, zelfs zonder Dan. (:


    Destroy what destroys you.

    Dat heb ik bij No Doubt/Gwen Stefani.
    Niet dat ik emotioneel wordt bij de nummers, maar het is wel jammer dat ze nooit meer live te zien zullen zijn. (:


    Tell me about it, stud.

    Ik ken dat gevoel maar al te goed. Ik had een leeg gevoel in mij na de Tokio Hotel concerten zo'n 2 jaar geleden. En ik probeerde die leegte op te vullen maar dat ging niet. Ik kocht toen echt vanalles van hun om die leegte op te vullen,luisterde uren naar hun muziek, bekeek dagen filmpjes op Youtube,... zonder succes. Het gevoel is toen na een tijdje vanzelf gaan liggen.
    Nu heb ik ook nog het gevoel als ik muziek van hun hoor dat ik hun mis, dat ik die tijd mis waar alles zich afspeelde.

    Dus ja, ik weet welk gevoel je hebt en wat je mist.(Ookal is het bij mij met TH)


    'Time you enjoy wasting, is not wasted.' - John Lennon

    Langlois schreef:
    (...)

    True :Y) Als je dan naar Brand New Eyes dan kun je horen hoe slecht eigenlijk ging tussen de band leden. Maar ik moet en zal echt naar hun concert gaan als ze weer terug komen. Ik wil ze niet nog een keer missen D:
    Dat had ik dus ook, eerst kwamen ze tijdens de examens, toen kwamen ze enkel in Nederland, ook tijdens de examen en ik kon dus steeds niet gaan, tot ze op Werchter kwamen en het klinkt misschien dom, maar ik heb enkel voor hen een dagticket gekocht, want ik wou ze niet nog eens mislopen. Ik beklaag het me echt geen dag dat ik dat heb gedaan, want zo zag ik ze nog met de Farro's. Let op er staan leuke liedjes op BNE, maar het is niet mijn favo album.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Niet met een band, wel met een boeken serie.


    Alleen maar tranen van geluk

    LiquidSugar schreef:
    Ik ken dat gevoel maar al te goed. Ik had een leeg gevoel in mij na de Tokio Hotel concerten zo'n 2 jaar geleden. En ik probeerde die leegte op te vullen maar dat ging niet. Ik kocht toen echt vanalles van hun om die leegte op te vullen,luisterde uren naar hun muziek, bekeek dagen filmpjes op Youtube,... zonder succes. Het gevoel is toen na een tijdje vanzelf gaan liggen.
    Nu heb ik ook nog het gevoel als ik muziek van hun hoor dat ik hun mis, dat ik die tijd mis waar alles zich afspeelde.

    Dus ja, ik weet welk gevoel je hebt en wat je mist.(Ookal is het bij mij met TH)
    Oh dat had ik in het begin ook bij hen, maar toen dat nieuwe album kwam was mijn muziek genre al een beetje verschoven en dat van hen ook, dus het lag me al helemaal niet meer.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?