• Van buitenaf lijkt deze school genaamd; McFills High een gewone jongens internaat. Iedereen word gelijk behandeld en draagt hetzelfde uniform. Maar dat is wat mensen zien. Tot je er zelf woond.
    Binnenin het internaat, wat ook meteen een school is, spelen zich naast pesterijen en onmogelijke romances ook andere dingen af. Hier op McFills High word ook aan zingen, dansen en toneel gedaan. Op deze school zijn maar een aantal plekken open, maximaal 13 jongens tussen de 16 en 19 jaar kunnen hier terrecht. Alleen als je écht talent hebt om een of alle drie de categoriën te doen word je toegelaten. Op deze school worden ook gewoon lessen gevolgd, zoals Engels, Wiskunde, Aardrijkskunde en dat soort vakken. Maar die duren allemaal maar een half uur, per les. De rest van de dag moeten de jongens zich met hun talent bezighouden.


    Doel een om naar te streven;

    Wanneer de jongens aankomen op McFills High krijgen ze te horen dat over drie weken hun eerste optreden is in de dorpelijke competitie, en dat ze dan geselecteerd kunnen worden om door te gaan naar de stedelijke competitie. Ze moeten dan wel alles op alles zetten en elke dag naar de repetities gaan om hun doel misschien te kunnen behalen.

    Rooster voor de komende drie weken;

    8:30u –Opstaan, aankleden en ontbijten.
    10:00u –Engels.
    10:35u –Aardrijkskunde. Je hebt vijf minuten tijd om van lokaal te wisselen.
    11:05u –Wiskunde.
    11:40u –Biologie.
    12:10u –Boeken wegleggen, even opfrissen oid en dan richting de kantine.
    12:30u –Lunchen.
    12:55u –Ga naar het lokaal waar je moet wezen; Zingen 204, Dansen 107, Toneel 207.
    16:00u –Ga naar de kantine om nog een snack te nemen.
    16:10u –Vanaf nu mag je vrij rondlopen.
    18:00u –Verzamelen in de kantine voor het avondeten.
    19:00u –Gelieve nog en uur te oefenen, leren.
    20:00u –Je mag tot 21:30u Vrij rond lopen.
    21:55u –Graag allemaal op de kamers zijn, omgekleed en wel.
    22:00u –Lichten uit!



    Jongens;

    1- Andrew Brown ||quin98||
    2- Quince Flint Rodriques ||Klaine4Ever||
    3- Anthony Kilian Von Monroe ||Nidiot||
    4- Stephen Francis Greensfield ||Wiarda||
    5- Jayy Brandon Von Monroe ||Nidiot||
    6- Owan Nuro ||MrWolowitz||
    7- Aiden Giovanni Kaine Rodriques.||Klaine4Ever||



    Docenten van de groep;
    1- Zangdocente Angelica Wolfe||Assassin||
    2- Toneel/Dramadocente + Engels Mrs[Sandra]Pellard ||Wiarda||
    3- Toneel/Dramadocent Ryan Stevens ||quin98||
    4- Dansdocent Bradley 'Brad' Noah Horrinson ||Beat||

    Directeur;
    Gregory McFills ||Speelbaar voor iedereen||



    Regels in de school;

    *Na tien uur 'S avonds word er niet meer rondgelopen door de school.
    *Wees optijd bij het ontbijt want om tien uur kun je niets meer halen, en dan heb je pech en zul je moeten wachten tot half een.
    *Als er word gezien dat er iemand gepest word zullen we maatregelen moeten treffen.
    *Wanneer je te laat komt in de les, word er een half uur van het repteren en oefenen afgetrokken, houd er rekening mee dat je dan tijdens optredens achteraan staat. Hoe goed je ook bent.
    *Graag niet rennen over de gangen!
    *Houd rekening met elkaar.
    *Wees beleefd tegen de docenten.
    *Draag altijd je uniform, behalve als je naar bed gaat natuurlijk.
    *Ga 'S nachts niet ronddwalen over de gangen of naar andere toe, want dan staat je corvé te wachten.
    *Dieren zijn strikt verboden op McFills High!
    *Er is genoeg tijd om zelf rond te lopen over het plein en verder, dus ga niet spijbelen, want we weten je te vinden.



    Kamerindeling;

    Eerste verdieping.

    Kamer 2;
    Andrew Brown
    &
    Quince Flint Rodriques.

    Kamer 5;
    Anthony Kilian Von Monroe
    &
    Stephen Francis Greensfield

    Tweede verdieping.

    Kamer 9;
    Jayy Brandon Von Monroe
    &
    Owan Nuro
    &
    Aiden Giovanni Kaine Rodriques

    De docenten slapen verspreid over de verdiepingen.


    RPG Regels;
    -Sluit elkaar niet buiten, stap gerust op iemand af.
    -Geen ruzies, tenzij het in de RPG zelf is.
    -Minimaal 2 regels schrijven.
    -Géén Oneliners!
    -OOC graag met haakjes.
    -We beginnen met maximaal 2 personage per Q account.
    -Bestuur alleen je eigen personage!
    -Have fun!


    p.s; Overtreed vooral de schoolregels, dat is leuk >:}


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Met een wantrouwende blik kijk ik naar het avondeten dat geserveerd wordt. Nou, hopelijk is het beter dan dat van gisteren... en anders eet ik gewoon heel weinig. Mijn lichaam is toch niet gewend aan veel voedsel. "Ach, dan missen die dit feestmaal. Eigen schuld, dikke bult."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Ik knik en kijk naar het eten. Ik schep wat op en kijk er naar. "Gatver wat is dit?" Ik prik erin met mijn vork. Ik kijk naar Stephen en lach even, wat zeer doet ik bijt op mijn kiezen. "Zullen we maar naar boven gaan, dit is niet te vreten denk ik. Ik heb nog wel wat chips." Zeg ik en kijk hem aan. Ik sta al moeilijk op en leun op de achterkant van de stiel.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    "Dat klinkt eigenlijk geweldig." Automatisch reik ik mijn arm naar hem uit. "Leun maar. En met leunen bedoel ik écht leunen, niet jezelf alleen maar meer pijn bezorgen zoals in de heenweg. Ik had je wel door. Ik kan het best aan, vertrouw me."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Ik zucht even en weiger het aanbod. "Nee stephen. Ik loop zelf." Glimlach ik en krekkemikkig loop ik de kantine uit. "Wat voor chips lust je niet?" Ik kijk naar hem, ik leg mijn hand op mijn rib. Langzaam loop ik de trappen op. Boven kijk ik ik Stephen aan. "Zie je? Ik kan het." Glimlach ik.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Daniel Jason
    Nadat dee dokter mij helemaal heeft gecontroleerd heeft hij een ernstig gezicht op.
    Ik word bang als ik kijk naar zijn hand die alles oppapier zet, hij schrijft te snel en te zeker.
    Hij kijkt mij aan.
    'en, hoe lang heb ik nog te leven? Ik gok op 60 jaar!' grap ik naar de dokter.
    ' je zit een paar jaar naast, ik heb heel slecht nieuws voor je jongen.'zegt de dokter heel sireus.
    Mijn glimlach is in een wipvan mijngezicht, ik ben bang.
    'hoezo slecht nieuws, ik heb gewoon een dip!' probeer ik eruit te krijgen, ik durf het eigenlijk niet te zeggen.
    ' je hebt een ziekte, je kan ieder moment dood neervallen.' zegt de dokter geloon te kalm, ik geloof er niks van, maar ditis wel een geweldig excuus om lekker in mijn bed net te doen alsof ik doodziek ben, dit gaat echt goed werken!


    Spoiler alert: you will save yourself

    [ Daniel is de hele vakantie ziek thuis, ik ben namenlijk op vakantie, daarna ga ik weer meedoen.]


    Spoiler alert: you will save yourself

    [Geen idee of je reageerd Wiarda maar uiterst 1 uur ga ik slapen :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Sorry voor het late antwoord, we kregen onverwachts visite]

    Stephen Francis Greensfield

    "Goed zo, ik ben trots op je. Ik hield mijn hart vast, maar blijkbaar was dat onnodig." Ik glimlach naar hem, maar ondertussen is de bezorgdheid waarschijnlijk nog van mijn gezicht te lezen. Ik wil dit helemaal niet. Ik wil niet dat hij pijn heeft. Waarom moest dat bed nou toch zo kraken? "Ik lust alle chips wel. Gaat het echt? Ik heb er echt niets op tegen als je me gewoon als steunpaal gebruikt, ik moedig het zelfs aan."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Ik knik. "Ja, ik probeer die klote pijn te negeren." Zeg ik en loop langzaam verder. "Weetje, dit zal morgen wel weer een stuk minder zijn." Al weet ik dat dat niet zo is, en dat ik wat stijfjds zou zijn. Ik open de deur van mijn kamer en loop naar het kastje naast mijn bed, ik ga op het bed zitten en negeer het kraken. Ik bijt op mijn kiezen door de pijn die ik voel door het in elkaar drukken van mijn ribben als ik zit. "Eh, kun jij het laatje openen?" Vraag ik dan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Geeft niet :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Ik knik en open het laatje voor hem. Vervolgens duw ik heel zacht tegen zijn schouders als een teken dat hij moet gaan liggen. "Anders zit je je ribben in de weg. Plat op je rug liggen. Anders doet het alleen maar onnodig meer pijn."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Hij opent het verkeerde laatje en duwt zacht tegen mijn schouder. Ik doe wat hij zegt. "Oh, Stephen. Dat is het verkeerde laatje, daar liggen de condooms en wat andere dingen." Grinnik ik. "Ik bedoel die daar onder." Zeg ik en trek grijnzend een wenkbrauw op. "Daar ligt de chips." Ik sluit mijn ogen en adem rustig in en uit.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    Ik trek verbaasd mijn wenkbrauwen op. "Je hebt serieus condooms meegenomen naar s- ach, waarom ook niet." Ik rol met mijn ogen en duw de drang om in dat laatje rond te gaan snuffelen weg. Het is etenstijd, niet 'geneer-Aiden-met-zijn-seksleven-tijd'. Ik doe de la daaronder open en haal twee zakken chips tevoorschijn. "Viòla."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Aiden

    Ik grinnik eventjes en hoor hem de la sluiten, even later hoor ik geluid van de zakken chips. "Paprika?" Vraag ik dan en open mijn ogen waarna ik even naar Stephen kijk. "Oh en trouwens, het is een internaat." Grijns ik dan. "En school, maar dat is de andere kant." Grinnik ik en kom overeind, wat pijn doet. Ik kijk Stephen aan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Stephen Francis Greensfield

    "Ah- nee." Rustig duw ik Aiden weer op z'n plek. "Moet ik je anders echt aan je bed vastbinden? Oh, wacht. Nee, dat was geen goed plan. Moet ik bovenop je gaan liggen zodat je niet meer overeind kan komen? Ik meen het, blijf gewoon rustig liggen."


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.