Ik ga het nu aan heel Quizlet bekennen dan maar, sommige van jullie wisten het misschien al, of hadden een vermoeden, maar zo'n 3 jaar geleden, op een leeftijd van 10 jaar begon ik met afvallen. Na een maand of 2 merkte ik dat ik faalde en begon ongezond en obsessief om te gaan met eten en gewicht. Niet veel later ontdekte ik Pro-ana sites, nog voor die hele hype hier kwam dus die heeft er niets mee te maken. Daar raakte ik al snel aan vastgeketend, ik merkte dat enkele anderen Q-leden waarvan ik de namen weiger te noemen daar ook zaten en zo werd de band steeds sterker. Ik heb twee en een half jaar in een verschrikkelijke cirkel gezeten van niet eten, pillen slikken, overgeven, overmatig sporten en mijn dwangmatige gedrag is heelerg toegenomen sindsdien.
In de herfst van 2011 vond mijn moeder een gigantische voorraad afslankpillen in mijn lade. Ik was inmiddels al 10 kilo verloren terwijl ik nog in de groei zat, ik was van overgewicht naar licht ondergewicht gegaan. Maar toen mijn moeder de pillen vond was alles wat ze zei: 'denk je dat dit helpt? Je moet je eetgedrag aanpassen wil je afvallen die pillen helpen niet. Als je witl afvallen moet je minder en gezonder eten! Als ik die dingen ooit nog eens vind ga je naar een kliniek.' Het was best pijnlijk om te horen, ik at namelijk (bijna) niets meer en dan nog durfde mijn moeder me te vertellen dat ik minder moest gaan eten. Mijn hele maaginhoud bestond uit pillen, ik slikte er 20 tot 30 per dag, ik werd neit meer ongesteld, kon niet meer slapen, had last van haaruitval door vitaminegebrek en een groot tekort aan energie. Bij het avondeten wist ik mezelf er onderuit te praten of at ik nouwelijks iets, verschillende dingen "lustte" ik spontaan niet meer en ik "at" heelvaak ergens anders. Maar nee, het enige wat ik volgens haar deed om af te vallen was die pillen slikken.
Ik ben in die 2,5 jaar bijna elke dag met rode ogen van het huilen beneden gekomen, ik had nergens zin meer in, was misselijk, ontweek het onderwerp afvallen, sportte heel obsessief en overmatig en mijn computergeschiedenis bestond één en al uit "pro-ana" -sites. Maar nee, er was niets mis.
Met dank aan een paar mensen in het bijzonder, ben ik er nu grotendeels vanaf, ookal heb ik nu en dan nog kleine terugvallen. Maar nu pas zie ik hoe weinig mijn moeder naar mij om keek die tijd. Toen ik bij een nieuw groepje op school kwam te staan januari 2012 merkten zij na 3 dagen al op dat er iets mis was en ik niets at. Verschillende mensen hier op Quizlet hebben me ontmaskerd, maar mijn moeder heeft nooit iets opgemerkt. Ook oude kenissen van mijn moeder complimenteren mij de laatste tijd om mijn uiterlijk, met dat ik zo ben afgevallen, maar mijn moeder heeft verschilledne keren gezegt als ik vertelde dat mijn kleding te klein werd door mijn groeien 'of je bent aangekomen'.
De afgelopen 2 dagen heb ik aan een stuk door gehuild omdat ik het haar zo kwalijk neem, ze gaf me het gevoel dat ik het niet waard was om naar om te kijken waardoor ik alleen maar harder ging proberen en het lukt me niet haar te vergeven. Ik ben elfs ooit eens naar haar toegegaan en gezegt: 'mam, er zit een dwangmatig stemmetje in mijn hoofd waardoor ik niet kan slapen voordat ik alles hebg edaan wat ik moet doen, bijvoorbeeld kamer opruimen'antwoord: 'mooizo'. Dat was nog geen 3 weken geleden, al die dingenb eginnen otnzettend aan me te vreten en ik kan echt helemaal niks meer van mijn moeder hebben, het frustreerd me ontzettend.
Let it come and let it be
