• {Rollentopic RPG Utopia
    Informatie Dossier over de RPG

    Er was eens een welvarend land, het land Utopia.

    Utopia is een eiland dat ondanks zijn grote niet te vinden is op de normale kaarten, het ligt ergens verscholen in de Atlantische Oceaan met een speciale beschermde stof om het eiland heen wat het verhult voor de buitenwereld.

    Op het eiland zijn er een aantal nationaliteiten;

    Donkers, Luchters, waterzeeërs, Lichters, Midders, (later meer informatie hierover)



    De inwoners van Utopia zijn hele normale mensen, maar toch was er iets dat anders was dan bij ons.

    De mensen van dat land beschikten ieder over een magisch wezen aan hun zij.

    Deze wezens waren ook wel Democles.

    Democles zien er uit als normale dieren, denk hierbij aan een normale huiskat, hond, paard, vogel etc. hoewel er her en der een uitzondering plaatsvond, in de vorm van een griffioen, eenhoorn,elfje, Hippogrief, of een draakje etc.



    Een Democle is tevens onafscheidelijk verbonden met zijn mens, maar niet te min hebben ze een geheel eigen denkvermogen en bewegingsruimte.

    Hoe een mens aan een Democle komt? Sommige van de mannen van de bevolking zeiden dat je hem moet verdienen, maar dat klopt niet want ieder mens, goed of slecht, heeft er eentje vanaf zijn geboorte meegekregen, hoewel de mannen daar niet bijzijn natuurlijk uit respect voor hun vrouw.

    Sommige mensen zagen hun Democle als hun geweten en luisterden naar wat ze zeiden.

    Anderen gingen discussies aan met hun Democle als ze ergens over in zaten.



    De Democle zorgden ook op hun eigen manier voor het land, door hun magie werden de oogsten groter, bevatte het eten meer voedingsstoffen, was het water helderder, en waren de mensen minder snel ziek en leefden ze langer.



    Maar aan elke gelukkige periode komt natuurlijk een eind….



    In 1425, toen een aantal Europese landen(Spanje, Frankrijk, Engeland, Nederland, Duitsland) erachter kwamen van de Democles besloten ze het land aan te vallen.

    De aanval kwam niet geheel als een verassing want onder de Democles waren er een paar die dit al hadden zien aankomen.

    Het werd een bloederige strijd, vele mensen en hun Democles stierven onder de zwaarden van hun tegenstanders.

    Vele mensen en hun Democles besloten om onder te duiken, het eiland bood genoeg geheime schuilplekken verspreid over het hele eiland, maar velen boden weerstand, wie zal er winnen?



    En daar is waar deze RPG zich afspeelt….



    In het heetst van de strijd...

    Regels :

    • Geen oneliners
    • 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes ;])
    • OOC aangeven met [] {} Of met een andere kleur.
    • Max. 2 personages per speler
    • Verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen.
    • Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
    * Er is geen elektriciteit in Utopia, dus kom niet aanzetten met mobieltjes en dergelijken ;]
    * Gedachtes van de Democle in je personage diens hoofd met Schuingedrukt weergeven.

    Rollen :

    Lichters
    Ayelana Avan ~ Nachos
    Joe Cat Michell ~ xheart

    Luchters
    Thomas Louis Davis ~ Roxas
    Claire Jasmina Rovenia den Ludicle ~ WizardnightM
    David Whitfield ~ RainbowShine

    Waterzeeërs
    Niara Livai Trefonia ~ Sunbaked
    Jordan Justin Goods ~ xheart

    Midders
    Ferron Pierce ~ Zayngasm
    Nehynana Allysee di Capdruil ~ DreamerN
    Dimitri Ortega-Theäme ~ DreamerN
    Marieal Mia Ivyran ~ Sunbaked

    Donkers
    Ayden Rhine ~ Roxas
    Aaralyn Yahn ~ Soldiery
    Riza Waddle ~ General
    Inleiding

    Het was een prachtige lente ochtend in het jaar 1425, het volk werd net een beetje wakker.
    De bakker was al druk bezig in zijn keuken en stookte de oven alvast hoog op terwijl buiten zijn vrouw de was ophing terwijl ze stond te praten met de vrouw van de groenteboer die ook bezig was haar was op te hangen.
    Niets wees erop dat vandaag de dag was waarop alles zou veranderen.
    De Waterzeeërs op zee waren natuurlijk de eersten die de schepen in de verte aan zagen komen, maar ze hadden niet in de gaten dat het lieden waren met kwaadaardige bedoelingen dus lieten ze hun passeren.
    De Europezen trokken via het Oosten Utopia binnen.
    De eerste steden die met de europezen te maken kregen waren Eöri en Ailon.
    De Wolkenbergen bleven gespaard omdat de Europezen zich niet aan de hoge bergtoppen wouden wagen.
    Gelukkig raakten al veel jonge mannelijke Europezen de weg kwijt, toen ze oog in oog kwamen te staan met een groot aantal Lichters dames, die bijeen waren gekomen om een feestdag voor de godin Irini te vieren.
    De mannen werden zo overrompeld door de schoonheid van die dames, dat ze met knikkende knieën terugrenden naar hun boten en terugvaarden naar hun land.
    Maar toch bleef er nog een groot aantal mannen over hoewel die verrast waren over de aantallen van het volk, en ook over het feit dat de vrouwen net zo bedreven als de mannen meevochten voor hun land.

    Er ontstond paniek toen ook Oakbon, Nurn en Tellmariën in strijd raakten met de Europezen.
    Ailon viel al snel in het bezit van de Europezen, Eöri bleef echter van de Utopianen.
    Tussen Ailon en Oakbon begon er een front te ontstaan, de Koninklijke eenheden werden in volle trots ingezet.
    Naast de Koninklijke landmacht vochten de inwoners zelf ook dapper mee, ieder op zijn of haar eigen manier.
    Dit verhaal gaat over een aantal Utopianen, wier ieder op hun eigen manier de oorlog meemaakte en de tijden daarna….

    Achttien jonge Utopianen, verschillend in Nationaliteit,verschillend in levensstijl.
    Komen zij de oorlog door? Vechten ze mee? Of duiken ze onder….

    Veel lees en schrijf plezier !! ^^

    [ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 23:44 ]


    Credendo Vides

    Riza Waddle
    Verbijsterd pak ik het balletje uit de lucht.
    'Die kant op!' Zegt Ayden en ik laat het balletje weer vallen. Ik ren een stukje om hem weer in te halen en als we de hoek om slaan slaat mijn hoofd bijna tegen een zwevend tafeltje aan. Ik stop abrupt en duw hem naar de grond. Verder in de straat zie ik een kleine schim een steegje in rennen. Ayden had het duidelijk ook gezien, want hij versnelde zijn pas richting het steegje.


    yeehh

    Ayden Rhine

    Ik versnel mijn pas richting het steegje. Daar vind ik Foxy en een klein donker lelijk beestje dat in de hoek gedrukt zit. Voordat Foxy echter kan springen, grijp ik haar bij haar nekvel. 'Ho! Dacht het niet!' Boos kijk ik Foxy aan, die terug gromt naar mij. "Sorry van het ongemak, ze blijft een vos." Ik hou Foxy vast onder mijn armen en loop een klein stukje van het kleine diertje vandaan, zodat Riza erbij kan. Ik ga in de schaduw van het gebouw staan en kijk naar het meisje. Ze was me nog nooit opgevallen hier in Dunglemar, niet dat ik veel naar meiden keek. Mijn interesses gingen meer uit naar het smidswerk, maar toch.. Ik grijp Foxy rond haar neus als ze opnieuw begint te grommen. "Niet doen!" spreek ik haar streng toe


    It's never gonna happen, Guys.

    [ Sword >>> soldiery ]

    | Aaralyn Yahn |
    'Ik moet dit niet doen, ik moet dit niet doen!' Flitst er door mijn gedachten heen, en de twijfel slaat toe. Zal het wel slim zijn om mezelf te laten zien aan deze onbekende mannen? Wat als ze slecht zijn, of helemaal niks van me willen weten. 'Dae, ik durf niet.' Geef ik zachtjes toe. Een schok gaat door me heen als ik Fala nog een keer hoor grommen van de pijn. 'Dan doe ik het wel.' Dae klinkt vastbesloten, maar diep van binnen weet ik zeker dat ze het niet durft. 'Nee Dae, dan gaan we samen.' Een grimas tekent mijn gezicht, met zijn tweeën zijn we een sterk team. We hebben samen nog nooit verloren van een dier die ons aan wou vallen, maar dit is toch iets anders als een beer. Deze mannen zijn gewapend, en lijken niet erg vrolijk. 'Op drie.' Weer klinkt de vastberadenheid door in Dae's ruwe stem. 'Eén,' Ik ga rechtop zitten, zodat ik op drie in één keer naar voren kan stormen. 'Twee,' Mijn handen beginnen te zweten en te trillen. Zachtjes bijt ik even op mijn lip en kijk dan weer strak naar de plek waar we zo naartoe moeten stormen. 'DRIE!' Meteen ren ik naar de mannen en Fala. Fala is verwond en ligt stil op de grond. Even zakt de moed me in de schoenen, ze zal toch niet al dood zijn? Ik besluit door te vechten, het is nu toch al te laat om weer terug te gaan. 'Dae! We gebruiken onze gebruikelijke tactiek. Jij sluipt naar achter terwijl ik ze probeer af te leiden.' Ik wacht Dae's antwoord niet af, maar ren meteen op de wapens van de mannen af. De mannen zelf staan maar een beetje hulpeloos toe te kijken; ze weten niet goed wat ze moeten doen. Van die kans maak ik gebruik. Ik duik op de wapens, die nu nog op de grond liggen, af en gooi ze één voor één buiten het bereik van de mannen. 'Verander in een groot gevaarlijk dier zonder dat ze het zien.' Omdat ik niet goed na kan denken besluit ik Dae's gave te gebruiken. Dae verdwijnt in een bosje een paar meter verder op, en bijna meteen daarna komt er een grote beer uit diezelfde bosjes tevoorschijn. Omdat ik de enige ben die weet dat het Dae is sta ik er als enige kalm bij. De mannen daarentegen proberen te vluchten. Omdat dit terrein niet bekend is bij ze, kunnen ze geen kant op. We staan tussen twee hoge kliffen in, voor ze sta ik, en achter ze staat Dae. Helaas voor hun zien ze niet dat er nog een manshoge spleet zit in de kliffen naast ze. 'Wie zijn jullie, en waar komen jullie vandaan?' Bijt ik ze toe. Eén van de mannen gaat niet bepaald rustig stil staan en bekijkt me van top tot teen. 'Dat kan ik jou beter vragen, denk ik.' Snauwt hij terug. Ik trek een wenkbrauw omhoog en tover een geïrriteerd glimlachje op mijn lippen. 'We hebben met een bijdehandje te maken, Dae.' De beer knikt bijna onzichtbaar, en gaat dan weer rechtop staan om de mannen tegen te houden. 'Ik heb het niet zo op bijdehandjes. Nog één keer en ik laat haar je hoofd er af hakken.' Ik knik naar de beer en kijk dan weer strak naar de man. Een glimp van angst schittert in zijn ogen. 'Sorry...sorry.' Stamelt hij. 'Nou, wie zijn jullie en waar komen jullie vandaan?' 'Ik ben Dean Whitebeard, en wij komen uit Engeland.' Ongelovig kijk ik hem aan. 'Waar kom je vandaan?' 'Engeland. Dat ligt in Europa. Ken je zeker niet?' Ik knik bijna onzichtbaar. Ik geloof de man nogsteeds niet, maar hij klinkt vastberaden. 'Nee, dat ken ik niet. Wie zijn die mannen?' Ik wijs naar de andere mannen die nogsteeds hopeloos een uitweg aan het zoeken zijn. 'Dat zijn mijn solda... Ik bedoel mijn vrienden.' Nu is mijn vertrouwen weg. 'Je wat?' Ik weet zeker dat het niet zijn vrienden zijn. De mannen zijn allemaal hetzelfde gekleed, behalve de man waarmee ik nu aan het praten bent. Hij heeft mooiere, duurdere kleren aan. 'Hoe komen jullie hier dan?' Helaas zal ik nooit meer achter het antwoord komen, want één van de mannen heeft de spleet gevonden. Eén voor één verdwijnen ze in de spleet, tot alleen de man in de dure kleding er nog staat. 'Met jou reken ik nog wel af.' Zegt hij zonder enige emotie in zijn stem en gezicht, en daarna verdwijnt ook hij in de spleet.

    [ bericht aangepast op 5 aug 2012 - 17:18 ]

    Nehynana

    Ik had te doen met Willem, de Europeaan die uit het zogeheten Nederland kwam.
    Zijn twee maten hadden al een Democle waarmee ze allebei diep mee in gesprek waren en waar ze hun nieuwe energie als inwoners van Utopia uit haalden terwijl hij er maar een beetje achteraan slofte.
    Ik hield mijn pas in waardoor ik mijn plek naast Baldor verliet en ging naast Willem lopen waarbij ik en hand op zijn arm legde. ,,het komt goed, voor je het weet heb jij ook een Democle."
    Willem snoof even. ,,Ik weet niet of ik dat moet geloven."
    Ik haalde mijn schouders op. ,,geloof het of geloof het niet, dat ligt geheel aan jou." Mijn ogen gleden over de omgeving, dat voornamelijk nog bestond uit kleine bomen met voor de rest heide bosjes die naast ons pad dicht op elkaar gepakt stonden.
    Doordat we een omtrekkende beweging richting Oakbon hadden getrokken waren we uitgekomen bij de open heide vlakte ten zuiden van de stad.
    Zelfs vanaf hier konden we de rookpluimen al zien en ik riep Baldor even terug.
    Zo te zien is het waar dat het front zich hier ophoud, we moeten ten strijde trekken." voorzichtig wierp ik een blik achterom richting de voormalige Europeanen en die knikten. ,,wij vechten voor dit land." zei Erik simpelweg, alsof hij hier al jaren woonde en niet alsof het een daad van verraad was.
    Ik knikte terwijl ik mijn hand op mijn geavanceerde zwaard legde die mijn zwaardvechtleermeester eigenhandig met de hulp van zijn neef voor me gesmeed had en volgens hem was dit het beste zwaard dat hij ooit tegengekomen was.
    Volgens hem zat er zelfs een sprakel magie in, gewoven van verpulverde diamanten en een beetje elfenstof, als dat tenminste al bestond.
    Maar de eigenschap van het diamant kwam in ieder geval naar boven, ik kon overal met het grootste gemak doorheen hakken.
    Waar wachten we nog op? laten we ons in de strijd voegen. Eurydice wou al naar voren schieten maar ik hield haar met een schud van mijn hoofd tegen.
    ,,Laten we er eerst nog maar voor zorgen dat Willem een Democle krijgt, daarna trekken we ten strijde."
    De rest knikte waarna we met dezelfde verbogen lijn weer een stukje terugliepen richting het bos omdat we daar het meeste kans hadden om op een dier te stuitten.
    Maar naarmate we de stad naderden hadden we nog geen enkel succes geboekt.
    ,,Zie je wel !? Ik ben niet in staat om een dier te vinden!" riep Willem uit terwijl hij zijn handen de lucht in gooide en zo een aantal vogels op deed schrikken die zich in de boomtoppen schuil hadden gehouden.
    Mokkend liep hij verder achter ons aan tot de eerste huizen buiten de poort in zicht kwamen.
    De rieten daken van de houten huizen en de hekken op de weilanden heen begroette ons in het boerderijleven van Oakbon, waar eenmaal de stadmuren gepasseerd plaats zou worden gemaakt voor de stenen huizen.
    Het geloei en geblaat van het vee bracht me tot rust net zoals de rest van de groep zag ik.
    Behalve Willem.
    ,,We zijn nu bij Oakbon en ik heb nog steeds geen Demcocle !"
    Naast ons hoorde we geblaat.
    Er kwam een schaap al kauwend op zijn stukje hooi op ons af waar het met lome ogen naar ons keek voor het nog een keer blaatte.
    ,,Hou op!" riep Willem terwijl hij zich naar het schaap omdraaide. ,,zie je dan niet dat ik geen zin heb om op mijn plek gewezen te worden?"
    Verbouwereerd keek ik van Willem naar het schaap.
    ,,Wat is er ?"
    Willem keek me even vreemd aan. ,,hoorde je dat dan niet? het schaap zat me uit te lachen waarna hij zei dat zelfs de herdershond van zijn boer nog vrolijker was en ik heb dus echt geen zin om vergeleken te worden met een hond!"
    Ondanks de ernst in zijn stem moest ik lachen.
    ,,Willem toch... ik heb het schaap helemaal niets horen zeggen, wat dus betekend..."
    ik duwde Willem dichter naar het schaap toe. ,,...Dat dit je Democle is."
    Verbouwereerd keek hij naar het schaap. ,,Oké ik heb dus een schaap als dier, leuk." hij kon de sarcastische toon niet uit zijn stem bannen.
    ,,Hé een beetje beleefder graag, ik had er ook niet speciaal om gevraagd." Blaatte het schaap hardop waardoor Willem nog weer een meter de lucht in sprong.
    ,,Ik ben Mikka en ik denk dat jullie eerst toestemming aan mijn boer moet vragen of je me mee mag nemen, hij is nogal bezitterig."
    En al lachend klommen we over het hek heen, op weg om de boer permissie te vragen of we Mikka met ons mee mochten nemen.

    {wow, lang stuk XD}


    Credendo Vides

    [^ Wow, dat is inderdaad lang x3]

    Riza Waddle
    Snel pak ik Xerox weer op en meteen kruipt hij over mijn schouder op mijn schouder. Meteen kruipt hij tegen mijn nek aan en verbergt zich in mijn haar.
    'Sssh,' Zeg ik zachtjes om hem gerust te stellen. Ik stop mijn hand in mijn zak en haal er een klein stukje brood uit. Ik haal er een brokje vanaf en hou het bij mijn nek. Meteen wordt het door Xerox' graaiende pootjes uit mijn vingers gegrist. Ayden scheen even wat problemen mee te hebben, maar al snel had hij zijn vos onder controle. 'Dat was ook net op tijd.' Zeg ik om de stilte te verbreken.
    'Dat kun je wel zeggen, een minuut later en ik was voedsel voor dat beest.' Ik weet dat Xerox zijn blik niet meer van de vos kon afwenden. 'Beloof me dat we voortaan zo ver mogelijk uit de buurt van dat beest blijven.' Ik glimlach.
    'Ik kan je niets beloven. Blijf maar gewoon op mijn schouder en ze kan je niets doen.'

    [ bericht aangepast op 5 aug 2012 - 19:22 ]


    yeehh

    Ayden Rhine

    "Eh.. Ja, Sorry daarvoor!" zeg ik. Ik laat Foxy op de grond vallen.
    "Waag het niet te grommen" werp ik haar toe. De vos piept even, maar durft niets meer te doen. Slijmend strijkt ze langs mijn enkels en ik kan het niet weerstaan de Democle op te pakken. Glimlachend aai ik tussen haar oren, iets wat Foxy enorm fijn vind. "Ik moet ervandoor. Ik moet me voorbereiden op mijn reis. Je had inderdaad gelijk bij de Smidse, dat je ons hoorde praten over de Europeanen. Er is nieuw materiaal nodig in het oosten en ik ga het brengen." Ik werp het meisje een glimlach toe, daarna reik ik haar een hand aan. "Het was leuk je te ontmoeten!"


    It's never gonna happen, Guys.

    [ Wie is er in Dunglemar? Als er iemand is, wie wil Aaralyn meeten? hehe ]

    soldiery schreef:
    [ Wie is er in Dunglemar? Als er iemand is, wie wil Aaralyn meeten? hehe ]

    [Ayden en Riza zijn daar nu x3
    Waar is Aaralyn precies?]

    Riza Waddle
    Ik schudde zijn hand. Hij nam de opdracht aan, hij ging naar het Oosten.
    'Ja,' zeg ik. 'Ik heb ook nog wat werk te doen bij de bakker.' We lopen het steegje uit en ik steek mijn hand nog even op als ik de andere kant op ga. Daarna steek ik mijn handen in mijn zakken en voelde dat Xerox wat meer op zijn gemak ging zitten. 'Hij nam het aan.' Mompelde ik nog steeds.
    'Een verrassende keuze.' Mompelde Xerox en ik knik. Vroeger zou ik dat ook hebben gedaan, zonder twijfel, maar nu niet meer. Vroeger, toen mijn ouders er nog waren. Ze waren reizigers, wilden alles van Utopia zien en ik wilde net zo worden als zij. Tot ze een keer naar de markten van Woyn waren gegaan en dankzij de Europeanen niet meer terug waren gekomen. Voor die tijd waren Xerox en ik twee verschillende werelden, daarna was ik net zoals hem geworden. Ik strijk met mijn hand over de evenwijdige littekens op mijn kaak.

    [ bericht aangepast op 6 aug 2012 - 17:00 ]


    yeehh

    [@Cottoncloud, Jou personage lijkt eng veel op de mijne! Hihi xD Tenminste, hun verleden xD]

    Ayden Rhine
    De bakker? Werkte ze daar? Ik probeer me te herinneren of ik Riza daar ooit heb gezien, maar het komt niet echt in mij op. Ik zet Foxy terug op de grond en loop samen met haar naar huis. Vlak voor de deur begin ik toch te twijfelen. "Was dit echt wel zo'n goed idee?" vraag ik Foxy. Foxy staat meteen te springen en ik weet direct haar antwoord al. "Ja natuurlijk!" Glimlachend loop ik het huisje in, waar ik direct wordt begroet door mijn lieve kleine zus. Mijn zusje was een stuk jonger dan mij. Eigenlijk was ze een laat nakomertje geweest, een gewenst ongelukje. Ik neem het achtjarige meisje in mijn armen en geef haar een knuffel. "Kom! Ik moet je wat laten zien!" Direct wordt ik door haar naar de tafel gesleept, waar ze bezig is met een prachtige tekening. "Prachtig, Louise!" Ik begroet uitgebreid mijn grootouders. "Jij bent vroeg vandaag!"
    Trots ga ik bij de tafel staan."Ik heb vandaag mijn opleiding afgerond! Ik ben sinds vandaag volleerd Smid!"

    [ bericht aangepast op 6 aug 2012 - 17:27 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    (ik schrijf me uit)

    [ bericht aangepast op 6 aug 2012 - 17:30 ]


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    [@Yuffie, nu je het zegt.. Best wel veel x3]


    yeehh

    {Ik merk dat steeds meer mensen zich uitschrijven...
    Dus in dat verband stel ik de inschrijftopic weer open, als jullie dus nog leden weten die eventueel wel graag mee zouden willen doen ;)
    {RPG Rollentopic} Utopia
    }

    [ bericht aangepast op 6 aug 2012 - 19:03 ]


    Credendo Vides

    DreamerN schreef:
    {Ik merk dat steeds meer mensen zich uitschrijven...
    Dus in dat verband stel ik de inschrijftopic weer open, als jullie dus nog leden weten die eventueel wel graag mee zouden willen doen ;)
    {RPG Rollentopic} Utopia
    }


    [Ik zal reclame maken op mijn profiel ! ^^ ]

    CottonCloud schreef:
    (...)
    [Ayden en Riza zijn daar nu x3
    Waar is Aaralyn precies?]

    Riza Waddle
    Ik schudde zijn hand. Hij nam de opdracht aan, hij ging naar het Oosten.
    'Ja,' zeg ik. 'Ik heb ook nog wat werk te doen bij de bakker.' We lopen het steegje uit en ik steek mijn hand nog even op als ik de andere kant op ga. Daarna steek ik mijn handen in mijn zakken en voelde dat Xerox wat meer op zijn gemak ging zitten. 'Hij nam het aan.' Mompelde ik nog steeds.
    'Een verrassende keuze.' Mompelde Xerox en ik knik. Vroeger zou ik dat ook hebben gedaan, zonder twijfel, maar nu niet meer. Vroeger, toen mijn ouders er nog waren. Ze waren reizigers, wilden alles van Utopia zien en ik wilde net zo worden als zij. Tot ze een keer naar de markten van Woyn waren gegaan en dankzij de Europeanen niet meer terug waren gekomen. Voor die tijd waren Xerox en ik twee verschillende werelden, daarna was ik net zoals hem geworden. Ik strijk met mijn hand over de evenwijdige littekens op mijn kaak.


    | Ze is nu in de bergen, maar ze gaat in mijn volgende post weer naar huis. Dus gewoon echt in Dunglemar (: |