||RPG|| De vondst van Athene 1 - Speeltopics

DEZE RPG IS AL BEGONNEN ALS JE MEE WIL DOEN MOET JE NAAR DE AANMELDINGS-TOPIC GAAN http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=135843

Regels van deze RPG
-Schelden mag, zolang het over de personages gaat en niet over de quizlet gebruikers zelf
-Ruzie mag, zolang het over de personages gaat en niet over de quizlet gebruikers zelf, en zo lang het niet allen tegen één wordt
-16+ mag
-Boven aan je bericht even de naam van je personages zetten
voorbeeld Jade
-Als jij als quizlet gebruiker zelf iets zegt dan tussen rechte haakje
voorbeeld [Zo dus]

Regels van de school (om het verhaal leuk te houden volgen we die niet altijd op)
-Je slaapt per twee op een kamer
-Je houdt je aan het rooster
-Behandel elkaar met respect
-Je houd je aan de dag indeling

Leraren (de leraar van jou soort is je begeleider/mentor
-Directeur: Khutan Aiung (V)
-Element beheersing: Avatar Aang (Kon niks beter vinden srry)
-Weerwolven en vampiers: Jacob Black en Renesmee Cullen
-Goden etc: Athene zelf
-Wiskunde: Marc Sigfreud
-Engels: Myra Sigfreud
-Je-verzorgen-en-samenwerkings-verbetering-les: Danaé (een een of ander half god)

Dag indeling
-7:30 Opstaan
-8:00 Ontbijt
-8:30 School-vak-les
-12:00 Lunch
-12:45 Kracht-les en dier-les
-15:30 Vrije tijd
-17:30 Avondeten
Na het eten ben je vrij
-21:30 Slapen
In het weekend geld deze hele planning niet, heb je gewoon vrije tijd en mag je naar bed gaan wanneer je wilt (m.u.v van zondag dan ga je om) 21:30 slapen

Leden: Zeg maar even als je er niet bestaat pas ik dat even aan
Wednesday Overleden Eenhoornpoep
Amare Prisoner
Amore -Dit personage is vrij-
Jade BlackAlpha
Sarah Sandybeta
Clair WithDelta
Sherina Maracroft
Beth Eenhoornpoep
Naya -Dit personage is vrij-

Veel plezier

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 9:50 ]

©1998

Wednesday

Ik wenkte Milagro terwijl ik droogjes opstond. Milagro kronkelde naar me toe en ik siste wat naar hem wat niemand verstond behalve Milagro. 'Milagro, pas bijten in haar kamer' en ik keek hem met vuur in mijn ogen aan. Hij sist wat terug en ik zag in zijn ogen dat hij bang werd. Ik zuchtte en liep naar Clair. 'Het spijt mij en Milagro erg' zei ik met mijn blik die ik altijd op had. Een levenloze blik. Maar in mijn ogen zag je dat ik het meende. Clair keek me verbaasd aan. 'Mensen kunnen mij dan wel een bitch vinden, maar achter deze uitdrukking verschuilt een meisje dat overal bang voor is. Dat vroege gepest is en nu andere pest om haar pijn weg te krijgen' zei ik en mijn gezicht vertrok voor de eerste keer in 10 jaar door de pijn.



[PS lees 1 bladzijde terug de laatste]

[ bericht aangepast op 30 juni 2012 - 22:10 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Jade

'Wednesday!!!' Als ik aan de andere kant van de berg ben verander ik terug in een mens en schreeuw haar naam. Ze verpest alles, wat heeft dat wijf. Steeds moet ze mij weer hebben. Steeds weer die slang, steeds weer! Ik moet iets aan die slang doen. Hij moet dood. Maar steeds als ik de kans heb vaal ik weer. Dan laat ik haar en die kut-slang maar weer leven. Het lukt me gewoon niet op iets, wat iemand dierbaar is af te nemen. Ik zak achter over tegen een boom. Ik ga niet meer terug naar de school. Niet, nooit

©1998

clair
Stomverbaasd staarde ik naar Wednesday. Een brandend gevoel verspreide zich langzaam door m'n lichaam. Medelijden! Hoe kan dat. Ik had haar gehaat, maar dit meisje... ze zat vol raadsels, je wist nooit wat ze ging doen. Er stond zoveel pijn op haar gezicht. 'Waarom ben je altijd zo gemeen tegen ons?' vroeg ik haar. 'Ik- omdat- ik' het was alsof het nu pas tot haar doordrong wat ze had gezegd. Ze sloeg een hand voor haar mond en begon struikelend achteruit te lopen. 'Ik moet gaan. Maar... sorry oké' stotterde ze. 'Als je deze, zachtere kant van je nou vaker laat zien. Dan kunnen we misschien wel vriendinnen worden' ik zei het een beetje aarzelend, stel je voor dat dit gewoon weer een truck was. Daar stonk in dan wel mooi in. Maar dat leek me echter niet erg waarschijnlijk, de blik in haar ogen was te echt. Ze antwoordde niet maar liep zonder wat te zeggen weg. Ik had mijn gave niet eens gebruikt. Met een zucht liep ik naar buiten. Ik wilde Jade zoeken want ik maakte me een beetje ongerust over haar, ze was heel erg overstuur geweest toen ze weg holde. Met mijn scherpe vampierreukzintuig had ik haar al gauw opgespoord. Ze is (gelukkig) weer mens en zit ineengedoken tegen een boom aan. Ik loop langzaam naar haar toe.

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Jade

Clair komt na me toe lopen, het liefst had ik tegen haar geschreeuwd dat ze weg moest gaan maar dat deed ik niet. Zij was uiteindelijk het slachtoffer. Draai m'n hoofd weg.

©1998

clair

Ik plofte naast Jade neer. Maar ik zei niets. Om de een of andere reden wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik wist niet eens zeker of ze me hier wel wilde hebben. 'gaat het?' mompelde ik uiteindelijk. Ik weet het, ik weet het. Dat is wel een beetje slapjes, maar ik wist gewoon echt niet wat ik moest zeggen. Ze haalde haar schouders op maar keek me duidelijk expres niet aan. Ik wreef over de bijtwond. Het brandde nog steeds een beetje.

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Wednesday

Ik rende naar het bos en ik zag Clair en Jade zitten. Ze merkte me op maar ik zei niets. Milagro kronkelde naar Clair en siste wat. Voordat ik uit hun zicht was, maakte ik een gebaardje dat Milagro hun niks deed en het hem speet. Daarna veranderde ik in een kleine, grijze en slanke wolf.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

'Waarom loopt dat mens ons te achter volgen!' Ik kijk Clair aan. We denken het zelfde en veranderen allebei in een weerwolf, ik een zwarte gespierde wolf, zij in een witte langharige wolf. We rennen achter Wednesday aan.

©1998

Ik vraag me af wat er nou precies met Wednesday aan de hand is. Wat kan dat kind in vredesnaam hebben meegemaakt dat ze zoveel haat heeft aan alles en iedereen? Waarom doet ze zo geheimzinnig. Dan weer aardig en dan weer verschrikkelijk. Als Jade en ik veranderen kan ik het niet laten om ontzettend jaloers te zijn op haar. Ze is zwart en ontzettend gespierd. Echt prachtig gewoon. Terwijl ik het moet doen met softie wit. Saaaaaiii. We achtervolgen Wednesday, die grijs en slank en wederom prachtig is. Maar van haar ben ik niet zo onder de indruk als van Jade. Waarom ben ik de enige lelijke wolf?! We volgen Wednesday een heel eind door de heuvels. Opeens stopt ze, Waarschijnlijk om wat water te drinken. denk ik hijgend. Mooi, kunnen wij ook even rusten. Maar dan krijg ik de schrik van mijn leven: Wednesday draait zich om en kijkt me recht aan. Ontdekt!!!

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Wanneer Clair en ik getransformeerd zijn kan ik het niet laten om jaloers op haar te zijn. Ik ben groot en kolossaal, zij is gestroomlijnd, met mooie lange haren, wow!
We rennen een tijdje achter Wednesday aan, tot ze ons ondekt.... O god nee toch!

©1998

Wednesday

Ik keek hun recht aan. Meteen keek ik met een verdrietige blik naar Clair. Ik rende terug en transformeerde terug. Waarom moest ze het zeggen? Ik rukte mijn kamerdeur open en ramde hem dicht. Ik dacht terug aan mijn verleden en beet op mijn lip. Ik kon het niet ophouden en barstten in huilen uit. Ooit zou iemand me vragen wat er was gebeurd en ik kon niet wachten tot iemand het vroeg.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

clair

Jade en ik keken elkaar in stilte aan. Wednesday had ons gedurende een paar seconden aangestaard en was toen terug gerend. Haar blik was zo... zo... gepijnigd geweest. Waarom?? En vooral, waarom was ze ons niet aangevlogen. Waarom rende ze gewoon terug zonder ons te vragen wat we daar deden.

We transformeerden ook terug en liepen toen ik stilte naar school. 'Jij bent echt een mooie wolf' complimenteerde Jade mij. Ik keek haar verbaasd aan. 'Wat, jij bent veel en veel mooier dan mij' 'niet waar!' 'Welles' We kregen er bijna ruzie om en ik besloot een ander onderwerp aan te snijden. 'Misschien moeten we met Wednesday praten. Ik weet dat ze het niet verdiend maar volgens mij is er een reden dat ze zo doet.' dat had ik beter niet kunnen zeggen. 'Nee' schreeuwde Jade. 'Laat je niet zo manipuleren. 'Ze probeert iedereen uit elkaar te drijven. De trut' Ik kromp ineen bij die woorden. Toen we op school waren zei ik Jade gedag (ze ging maar naar de les, al waren we veel te laat) en liep ik naar de kamer van Amore en Wednesday. Ik klopte aarzelend op de deur. 'Binnen' de stem klonk heel rauw. Alsof ze gehuild had. Ik haalde diep adem, en ging de kamer in

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Ik kon mijn aandacht niet bij de les houden. Steeds weer dacht ik aan die blik in haar ogen. Eerst ging ik er vanuit dat het fake was, maar nu. Ik wil niet zo gevoelloos zijn als haar. Ik weet zeker dat Clair naar haar toe is, ik ga nu ook. Als we kunnen praten valt er misschien nog wat te redden, of misschien nog wat te scheppen. Maar dan moet de inzet van twee kanten komen, niet alleen van onze kant. Ik sta midden in de klas op en negeer de leraar die vraagt wat ik van plan ben. Als ik de kamer in van Amore en Wednesday in stap kijkt Clair me onderzoekend aan. Wednesday, ziet er verschrikkelijk uit. Haar ogen zijn opgezwollen, ze moet gehuild hebben, maar zij huilen, zou het werkelijk?

©1998

Clair

Als ik binnenkom zit Wednesday op haar bed. Milagro aan haar voeteneinde. Ik merk meteen dat het helemaal niet goed gaat met haar. Haar ogen zijn helemaal opgezwollen en nieuwe tranen rollen over haar gezicht. Haar armen zijn strak om haar borst heen geslagen. Alsof ze de grootste moeite moest doen om niet in te storten. Voor zover ze nog niet in was gestort dan. Ze keek met betraande ogen en een gepijnigd gezicht naar me op. Medeleven overspoelde me. Jade kon zeggen wat ze wilde, dit was geen fake. Ik holde bijna op haar af en sloeg mijn armen losjes om haar heen terwijl ik naast haar neerplofte. Haar spieren spanden zich aan en even was ik bang dat ze me weg zou duwen en zou schreeuwen dat ik op moest rotten. Maar toen kroop ze zo dicht mogelijk tegen me aan en liet zich als een klein kind door me troosten. Ik deed wat ik kon, fluisterde dat het allemaal goed kwam, dat ik er voor haar was en dat ik er altijd voor haar zou zijn. Ondertussen wreef ik zachtjes over haar rug en door haar haren.

Pas na een half uur wordt ze weer een beetje rustig. Het huilen gaat langzaam over in snikken en ze klemt zich niet meer zo wanhopig aan me vast. Uiteindelijk stoppen de tranen met stromen en kijkt ze weer op. 'Bedankt' haar stem is schor van het huilen. 'Daar zijn vriendinnen voor' sommige dingen zorgen automatisch voor vriendschappen, en je vijand troosten is daar zeker een van. Ze glimlacht een waterig glimlachje. 'Waarom ben je zoals je bent' vraag ik als ik zeker weet dat ze niet meer zou instorten. 'ik. ik.' net op dat moment gaat de deur open en komt Jade binnen. Ik kijk haar onderzoekend aan. Waag het niet! zeggen mijn ogen. Ze kijkt me kort aan. Ziet Wednesday's gezwollen, behuilde gezicht en krijgt een geschokte blik in haar ogen

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Wednesday

Ik keek met opgezwollen ogen, tranen en een pijnlijke blik naar Jade. Daarna beet ik haast bijna mijn lip kapot. Ik proefde het bloed op mijn tong en beet harder. 'Wat is er nou?' vroeg Clair zacht. 'Mijn verleden' fluisterde ik.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Jade

Ik zeg niks en laat Wednesday uitpraten. Van Clair krijg het idee alsof het allemaal mijn fout, zoals ze me aankijkt ze als ze tegen me praat, haar hele houding lijkt me tegen te keren. Alsof ik haar gepest heb, het spijt me zeer hoor maar hoe erg haar verleden ook is het kan niet rechtzetten dat ze mijn beide benen brak. Sta ik er nu helemaal alleen voor. Ik was al meerdere malen op het idee gekomen met haar te gaan praten, ik wou wel vriendinnen zijn en nu doet iedereen alsof het mijn fout is. Ik blijf staan, mijn hoofs emotieloos. Wat wil Clair nu, ze loop van de een na de ander, maar onpartijdig is ze niet te noemen!

©1998