• Twee jaar geleden was er een vriendengroep die bij elkaar bleef door maar één persoon, Alice. Ze was bevriend met iedereen. De sporters, de schoolkrant redactie, de slimme kinderen van de klas, gothics, iedereen. Met zijn allen vormden ze een vriendengroep. Alleen de betere vrienden behoorde tot die vriendengroep van maximaal 15 mensen. Ze waren vrienden, totdat Alice een ongeluk kreeg en om het leven kwam. Sinds die dag is alles veranderd. De ‘vrienden’ gaan niet meer met elkaar om, kijken niet meer naar elkaar om en praten niet. Ze zijn nu vreemden voor elkaar.
    Dit jaar zou het het tweede jaar woorden zonder Alice. Daarom besluiten Alice haar ouders om al haar oude vriendinnen uit te nodigen naar een camping in Spanje. Niemand weet van elkaar dat ze zijn uitgenodigd. Daar komen ze pas achter als ze aankomen op de camping die Alice haar ouders runnen. Zullen ze weer vrienden worden, blijven ze elkaar behandelen als vreemden of worden ze vijanden.


    Een RPG over vergeten vriendschappen.
    Als het je leuk lijkt om mee te doen dan graag! Het liefste jongens en meisjes en het liefst zoveel verschillende typetjes, zoals gothic, sporttype, tutje, bitch enz. Het kan best dat de bitch een bitch is geworden door de dood van Alice. Ook kan het een ex zijn, maar het is beter als er daar maar 1 van is. Dus leef je uit en bedenkt iemand. Alice ging met iedereen om!
    Ze zijn allemaal tussen de zestien en achttien jaar. Ze zitten in het vierde jaar.

    Meisje

    - LaCerise- Veronique Cross
    - Demi1309- Isabella Jennifer Jones
    - Tesly- Mikan Loenen
    - Carrotcurls- Megan Alexys Romano
    - nakito- Claire Woods
    - xkimx124- Jasmine Eberson
    - XJules001- Gwendolyn Springfield

    Jongen

    - TrueKlainer- Danny Sebastiaan Brantston
    - quin98- Austin Trevers
    - Carrotcurls- Tyler Damon Romano
    - Demi1309- Ian Silvas
    - quin98- Jayson Cole
    - LoveLyLonely- Tyler Brandon Drea
    - Dashed- Alex Castro

    b]Regels[/b]
    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 2 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - Mensen mogen verliefd op elkaar worden, maar voordat er iets gebeurd misschien handig om te overleggen
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz.
    - Het liefst zo vaak mogelijk aanwezig, als je toetsweek of iets hebt is het logisch dat je er niet bent, maar het is wel je eigen probleem als je dan dingen mist
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal vijf regels schrijven
    - Geen oneliners


    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=136027

    [ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 21:44 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    "Ga zelf!" Ik kijk hem aan.
    "En wat zou jou dat boeien!" Roep ik naar hem. "Laat me-" Weer klinkt er een luide knal van inslaande bliksem.
    "Laat me gaan!" Roep ik opnieuw, ik probeer zijn handen van mij los te maken.
    Ik merk nieteens meer dat er regen is, want ik ben al nat.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Isabella Jennifer Jones

    Vaag zag ik twee personen. Ik zag Austin op de grond vallen.
    'Hé!' Snel ren ik naar ze toe. 'Kom alsjeblieft mee naar binnen. Danny het spijt me oké! Als jij nie wilt dat ik kom dan niet! Ga mee naar binnen, alsjeblieft.' De regen droop over mijn gezicht. Ik had het ijskoud. Ik rilde en keek hem aan. 'Ga naar binnen en je hebt geen last meer van me! Dan slaap ik vanavond in mijn eigen tent. Kom alsjeblieft mee!' Ik smeekte het bijna. Ja, ik wilde niet dat hij buiten bleef, maar ik wilde ook niet alleen liggen. Ergens hoopte ik dat hij zou zeggen dat ik bij hen in de tent mocht slapen en hij mee naar binnen ging.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Austin
    ik zucht. 'Ja het kan me wat schrlen,ik eil niet nog een vriedin verliezen!' roep ik en.kijk naar mijn kleding ik zit helmaal onder het water in het water. Een bliksemflits slaat weer ergens in en ik probeer Danny mee te trekken. 'Ga nou gewoon mee!'

    jasmine

    'Hey maar, ik heb niet zo veel zin in dit drama gedoe hoor, dus als ik mijn eten op heb ga ik gewoon naar de tenten toe, ik heb geen zin in eendiscussie wie in welke tent slaapt, straks krijg ik nog de schuld omdat ik bij jullie in de tent als eer wou liggen, zul je zine hoor krijg ik weer overal de schuld van' ik kijk starend voor me uit.

    Danny

    Ik hoorde niet wat Isabella zei, ik wist wel dat ze er ook is.
    Ik geef Austin nu een harde duw zodat hij op de grond valt, ik ga bovenop hem zitten.
    "Als ik zeg dat ik niet mee wil, ga ik niet mee!" Schreeuw ik en kijk hem verwoest aan. Ik klim overeind en ren weg. Ergens bij dichte begroeiing stop ik en ga er tussen zitten. Ik trek mijn benen op en sa mijn armen er omheen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Isabella Jennifer Jones

    Ik kijk naar Austin die op de grond wordt geduwd. 'Danny stop!' Ik wil hem wegduwen, maar hij gaat er al vanaf. Ik help Austin overeind. 'Gaat het?' Bezorgd kijk ik hem aan. Kippenvel staat op mijn armen en ik heb klappertanden. Ik kijk om me heen, maar Danny is verdwenen. En wat nu?


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Ian Silvas

    'Komt goed. Jij gaat gewoon bij ons in de tent, wat er ook gebeurd.' Ik leun achterover en zie de ober aan komen lopen met het eten. Fijn, drie zijn er nu weg.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Austin
    'ja prima' mompel ik en kijk zuchtrnd naar de richting waar Danny in ging. 'Jemig hey,ik probeer hem gewoon te helpen maar nee hoor hij moet weer wegrennen.' zeg ik en kijk naar de lucht. 'Waarom ben jij eigenlijk hier? Het is gevaatlijk nu hier buiten'

    Isabella Jennifer Jones

    'Omdat het ook mijn schuld is dat hij nu weg is. Ik ook altijd met mijn gezeik! Ik kan jouw toch niet in je eentje laten zoeken! En jij kan niet beter je best doen als je hebt gedaan. We gaan eten, hij komt wel weer terug. Hoop ik.' Ik zwijg en sla mijn arm om Austin zijn middel. 'Kom we gaan naar binnen. Ik krijg het koud.' Ik kijk nog even om en zucht.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Austin
    ik sla mijn armen om haar heen en zucht. 'Dat hopen we dan maar'zeg ik en.kijk jaar twijfelenend aan. Het begint nog hevigerte stormen.

    Danny

    Ik hoor de regen op de bladeren tikken.
    Het is eerder een waterval van regen. Ik hoor geen stemmen meer, dus ze zijn weg.
    De wind steekt weer op en boven me hoor ik de boom kraken, ik negeer het. Ik moet even nadenken.
    Eerst deed ik heel bot tegen iedereen, het komt gewoon omdat ik het niet kan verwerken. En nu? Nu lijtk het of ik jaloers ben op Isabella.
    Wat is dat toch...
    Net toen ik Austin op de grond duwde en bovenop hem zat en tegen hem schreeuwde, toen ik zijn ogen zag het leek opnieuw of ik er uren in kon staren.
    Ik ril, wat is er mis met me...?


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Isabella Jennifer Jones

    Ik loop dicht tegen hem aan. Bij hem voel ik me veilig en ondanks alles is hij nog best warm ook. Ik ril en hoor mijn tanden op elkaar klapperen. Ik slik en leg mijn hoofd tegen Austin zijn arm. Ik focus me op waar ik loop. Straks ga ik weer neer... 'Het spijt me,' mompel ik.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [/Austinb]
    ik kikk er even aan.'het spijtje waarvoor?' vraag ik aan haar en draai he hoofd daarna nog even om. 'Danny! Ik weet dat je dit wel kan horen! Ga alsjeblieft naar de tent of zo!' roep ik naar hem en ricjt me daarna weer op Isabella die ik wat dichter trgen.me aantrek.

    Isabella

    Ik kijk Austin aan. 'Als ik geen ruzie met hem maakte was hij nu niet weg, waren wij nu niet nat en zat hij gewoon zijn pasta of was hij ook had besteld te eten!' Ik slik. 'Hij... Ik... Ik dacht gewoon dat we vrienden waren,' fluister ik. Ik kijk nog een keer om. Het is pikdonker en ik heb het waanzinnig koud. Ik schrik van een onverwachtste flits. Een klein gilletje verlaat mijn mond. Ik was wel weer lang genoeg buiten geweest.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ik hoor de stem van Austin vaag in de verte.
    Ik blijf zitten, ik wil niet naar de tent. Mijn hoofd leg ik op mijn knieën en ik sluit mijn ogen.
    Zou het misschien zijn dat ik- Nee, dat zeker niet! Mijn ogen schieten open. Nee, ik ben dat echt niet! Ik laat mezelf achterover op de grond vallen, op mijn rug.
    Toch...?
    Ik voel de regen op mijn gezicht neerkomen, maar ik negeer het.
    Ik wil antwoorden!

    [ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 15:09 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.