Ik zit echt met iets in de knoop.
Vroeger werd ik heel erg veel buitengesloten door mensen,
Ik zat vaak in groepjes van drie, en al snel trek je toch meer naar een persoon.
Dus dan gingen ze met z'n tweeën spelen, en dan was ik alleen.
Dat is al heel vaak gebeurd, en nu dreigt het weer te gebeuren.
Mijn vriendinnen gingen vandaag met z'n tweeën naar de stad, en ik mocht niet mee..
Reden? Omdat vriendin 1 al een keer samen met me naar de stad geweest was.
Wat een schijt reden zeg, ik had al meteen door dat ze geen zin in me had, maar zeg het dan recht in mijn gezicht.
Krijg ik net een smsje, dat ze morgen samen naar onze schoolpicknick fietsen, in plaats van met z'n drieën.
Ik heb uitgelegd waar ik mee zat, dat ik vroeger ook zo werd behandeld.
Wat krijg ik terug, een dommig antwoord:
Groei er dan overheen.
Zeik, zeik, zeik
Ik weet dat ik dit het beste kan negeren, maar ik heb echt niemand anders waarmee ik omga.
Ik wil niet weer alleen zijn..
