Anorexia, Rape en Zelfbeschadiging verhalen. - Stamcafé

(Ten eerste sorry als dit topic niet in het goed forum is geplaatst, ik weet het nooit waar ze moeten.)

Ik snap het niet, ik snap ECHT niet waarom mensen verhalen schrijven/willen schrijven over anorexia, rape en zelfbeschadiging...
Het zijn absoluut geen leuke dingen om te hebben of om mee te maken maar toch schrijven mensen erover.
Ik probeer niet te bashen of mensen boos te maken maar dit is een beetje hoe ik het zie.

Want het lijkt alsof het steeds "populairder" wordt om over dat soort dingen te schrijven maar er is toch niks leuks aan?

Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik zeg niet dat je ermee moet stoppen of dat je een slecht persoon bent (Als je deze verhalen leest of schrijft). Ik vraag me alleen af wat mensen voor motivatie hebben om dat soort verhalen te schrijven en lezen. Dat is alles!

[ topic verplaatst door een moderator ]

What’s your existence measured by?

Yoda schreef:
Omdat het een onderwerp is waar geschreven over kan worden? Gebeurt al sinds de oudheid en het lijkt me beter dan dat het een groot 'omfg, nee, niemand mag het bespreekbaar maken! Dat is godslastering!' drama wordt. Plus, als schrijver kun je dit oa doen voor eigen verwerking, inleving of gewoon het hebben van een goede verhaallijn. Ik snap niet waarom mensen altijd er problemen mee lijken te hebben. Zoveel verhalen zijn niet leuk, ze hoeven niet over iets leuks te gaan om goed te zijn.

Daarnaast gaan detectives enal vaak over keiharde moorden, toch vinden mensen dat allemaal geweldig, al is het ook niet leuk. Net als boeken over mensen met ongeneeslijke ziektes, als bv kanker. Of verhalen over iemand met dementie. All the same. Why shouldn't you write about it?

If you don't understand my silence, you will never understand my words.

Misschien omdat mensen, ten opzichte van de TH, 1D en JB verhalen over een 'toevallige' ontmoeting, eens iets anders wilden. Bovendien is dat wél de realiteit. Er kunnen wel uitgebreide seksscènes geschreven worden, maar zelfmoord etc is taboe? Dat begrijp ik niet.

[ bericht aangepast op 21 juni 2012 - 22:18 ]

Mysli zdes' uzhe ne vazhny

Schrijven over drama is leuk. En ik denk ook dat veel mensen graag over andermans ellende lezen. Het valt mij ook op dat er veel verhalen over anorexia en zelfbeschadiging zijn, maar het is gewoon een onderwerp dat leeft. Ik denk ook dat het goed is dat die verhalen er zijn, omdat mensen met problemen ze kunnen lezen en dat ze kan helpen om het probleem 'onder ogen te zien' (oké, dit klinkt raar, maar ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel).
Ik zie er eigenlijk niets kwaads in, zolang die verhalen maar niemand aanzetten tot stoppen met eten/automutilatie/zelfmoord. Sommige van die verhalen zijn nog heel mooi geschreven ook.

[ bericht aangepast op 21 juni 2012 - 23:44 ]

Ik wil iedereen graag bedanken voor het antwoorden op dit topic
Ik heb er nu een andere kijk op gekregen en snap het ook beter nu!
Thanks

What’s your existence measured by?

Zelf schrijf ik ook heel erg vaak verhalen over heftige onderwerpen. Gewoon omdat ik me dan helemaal kan afsluiten van mijn eigen situatie en ik het ook gewoonweg leuk vind om me te verdiepen in dingen waar ik weinig van af weet.

Ohja, en omdat ik gewoon een pure sadist ben tegenover mijn personages. Ik vind het gewoon leuk om ze te martelen, mwhaha.

[ bericht aangepast op 22 juni 2012 - 11:41 ]

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Quiescent schreef:
Zelf schrijf ik ook heel erg vaak verhalen over heftige onderwerpen. Gewoon omdat ik me dan helemaal kan afsluiten van mijn eigen situatie en ik het ook gewoonweg leuk vind om me te verdiepen in dingen waar ik weinig van af weet.

Ohja, en omdat ik gewoon een pure sadist ben tegenover mijn personages. Ik vind het gewoon leuk om ze te martelen, mwhaha.

What’s your existence measured by?

Rivendell schreef:
Omdat het de realiteit is en daar wordt vaak over geschreven.
Het gebeurt nu eenmaal, dus is er geen reden het te verzwijgen.

Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.

Omdat dat blijkbaar interessant is.. Sorry ik heb eigenlijk ook geen idee

I'm like Coca Cola, I can open happiness too.