Ik denk altijd aan ze. - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik heb mijn opa verloren in '88, mijn andere opa is overleden in '89. Ze zijn beide in korte tijd na elkaar overleden. Ik heb ze nooit gekend, nooit hun stem gehoord, nooit gezien. Altijd als ik bij mijn oma bleef slapen, zei ik altijd "Oma, kun je nog eens een verhaaltje over opa vertellen?" en dat deed ze dan ook. Mijn andere oma vertelde niet vaak iets over hem. Maar ik kreeg altijd verhalen te horen van mijn ouders. Elke keer zeiden ze dan erbij "Wat hadden je opa's jullie leuk gevonden, ze zouden jullie helemaal vertroeteld hebben" elke keer als ze dat zeggen, voel ik me best slecht. Ik ben nooit opgegroeid met opa's dus ik weet ook niet echt hoe het voelt. Maar altijd als ik me slecht voel, als ik het niet zie zitten, denk ik aan hen. Ik beeld me dan in hoe ze me zouden troosten. Ik wil eigenlijk met dit topic zeggen dat, waar mijn opa's ook mogen zijn, ze zullen altijd van me houden. Ik wil graag even aan ze denken vandaag, omdat ze beide vaders zijn. Ik hoop dat ze niet geleden hebben. Ik hoop dat ze het goed daar hebben waar ze zijn. En het meeste hoop ik: Dat ik zo ooit, misschien in een ander leven, zal ontmoeten. Opa's, ik houd van jullie!

-Sorry als ik jullie tijd verspilde maar dit moest even van mijn hart.

Swag,♥ Van Inge(L)

Ik houd van mijn ene opa, die is vorig jaar overleden.
Mijn andere opa is al meer dan tien jaar dood en heb ik nauwelijks gekend. Ik kan daarom ook niet zeggen dat ik van hem hield, ik kan alleen zeggen dat ik het jammer vind dat ik nooit de kans heb gekregen om van hem te houden.

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Wat lief, al kan ik me niet volledig inleven aangezien ik niet echt snap hoe je iemand kunt missen die je nooit hebt gekend...

Has no one told you she's not breathing?

Ik heb zo ook een opa die ik nooit heb gekend en een andere opa die ik even heb gekend en zelfs kan herinneren.
Als ik dan verhalen over hen hoor, zijn dat altijd positieve.
Dan denk ik langs de ene kant: 'Misschien is het beter dat ik hen nooit echt heb gekend. Dan kan ik ook geen slechte herinneringen aan hen hebben.'

Ik vind het mooi van je dat je nog vaak aan je opa's denkt. ^^

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Tuurlijk is het niet gek dat je aan ze denkt, ondanks dat je ze niet gekend hebt. Het zijn en blijven je opa's en zijn dus een deel van jouw familie.
Ook al kende je ze niet, er is wel veel over ze verteld, zoveel dat het lijkt alsof ze er voor jou wel echt waren en je ze hebt meegemaakt. Je hebt gewoon beelden gekregen waardoor je ze niet vergeet. En dat is toch alleen maar mooi? Maar je hebt gelijk, je opa's houden natuurlijk van je, ondanks dat ze er niet meer zijn.

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

ik weet hoe je je voelt.
men zeg dat ik heel veel in gemeen heb met mijn opa die ik hooit gekend heb.

-

Ik snap volkomen wat je bedoelt, mijn opa is ook gestorven voordat ik hem kon leren kennen en mijn andere opa is in Amerika maar die wilt geen contact met niemand en is dus een beetje een hermit in the middle of no where. Maar ik heb ook geen oma's, want mijn ene oma daar hebben we geen contact mee en de andere die woont ook in Amerika, die zie ik dus nooit en hebben we ook bijna geen contact mee. Ik wou dat ik kon weten hoe het was om oma's en opa's te hebben die er constant voor je zijn, maar ik heb mijn mam, pap en broertje, dat is genoeg voor mij. Ik weet niet beter, maar soms vraag ik het me wel af hoe het zou zijn.

Modmededeling: Leeggehaald omtrent privacy.

[ bericht aangepast door een moderator op 30 jan 2019 - 20:07 ]

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Een van mijn opa's heb ik ook nooit gekend maar heel eerlijk gezegd mis ik hem niet. Mijn andere opa was een hele lieve man en mede daardoor heb ik nooit mijn andere opa gemist.

Physics is awesome

Ik ken mijn beide opa's, maar nu ik dit topic lees besef ik dat ik dat misschien niet zo hard apprecier als ik zou moeten. Ik beschouw het als iets gewoon, denk ik.

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Mijn oma is allen overleden voordat ik 6 werd. Ik heb haar niet echt gekend, maar heb wel wat herinneringen. Natuurlijk mis ik haar wel. Mijn beide opa's leven nog. De ene is boven de 80 en de andere is....zonder ruggengraat . Figuurlijk.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Ik heb mijn beide opa's ook niet gekend. Ik heb niks met mijn oma's dus ik ben er niet verdrietig om eigenlijk. Al schijnt de vader van mijn moeder een onwijs lieve man te zijn geweest.

-

Ik weet een soort van hoe je je voelt.
Ik heb mijn opa langst mijn vaders kant nooit gekend.
Hij verongelukte met een zweefvliegtuig toen mijn vader nog maar 16 was.
Ik wil ook altijd verschillende dingen over hem weten, maar ik durf er niets over te vragen aan mijn vader en aan mijn oma wil ik het niet vragen aangezien ik geen goede band heb met haar.


Mijn opa langst mijn moeders kant is gestorven in 2006 aan kanker, ik was zelf toen 11 maar kan me amper nog iets herinneren.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Weet je, dat vind ik eigenlijk best mooi.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mijn beide opa's en oma's leven gelukkig nog. En ik zal ook echt altijd van ze houden. Ik waardeer het echt heel erg dat ik ze beide nog heb.

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Ik heb 1 oma en 1 opa nooit gekend, dus ik weet hoe je je voelt
Mijn andere opa is overleden toen ik 12 was, en ik mis hem soms heel erg