• Hoewel ik er heel eerlijk gezegd geen traan om heb gelaten, vond ik het wel een hele zware klap om te horen. Mijn oma heeft al zo lang als mijn geheugen strekt last van zware suikerziekte. Ze slikt vele medicijnen en moet daarbij ook insuline inspuiten. Ook is ze hartpatiënte, heeft ze last van Jicht en menig andere (kleinere) dingen. Dit is eigenlijk allemaal gekomen na het overlijden van mijn tante, haar jongste dochter.
    Gister kregen we dus het nieuws dat mijn oma's grote teen zeer waarschijnlijk geamputeerd moet worden, terwijl de vrouw al richting de 80 gaat onderhand. Wat dus ook waarschijnlijk revalidatie betekent. Je tweede teen naast de grote kan dezelfde rol van je grote teen wel overnemen en even groot worden zelfs, maar dat betekent (en zeker op oma's leeftijd) toch heel wat oefening om het weer terug te krijgen. Je evenwicht zit er tenslotte ook grotendeels in.
    Ik vind dat best heftig. Eigenlijk maakt het me zelfs een beetje 'bang', omdat mijn vader ook diabeet is, mijn overleden tante ook en het vaker en langer in de familie voorkomt. Voor mij is de kans later ook redelijk groot dat ik het ook krijg. (no_chears)


    Til hug og blod.

    Bij ons zit het schijnbaar ook in de familie en mijn oma is erdoor overleden. Eerst dacht ik 'Wat is er erg aan je grote teen amputeren?' maar inderdaad, nu je zegt dat je evenwicht daardoor komt. Ik had er niet meteen aan gedacht. Maar het komt wel goed! Is je oma nog goed te been voor haar 80 jaar?


    Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

    Negligible schreef:
    Bij ons zit het schijnbaar ook in de familie en mijn oma is erdoor overleden. Eerst dacht ik 'Wat is er erg aan je grote teen amputeren?' maar inderdaad, nu je zegt dat je evenwicht daardoor komt. Ik had er niet meteen aan gedacht. Maar het komt wel goed! Is je oma nog goed te been voor haar 80 jaar?


    Lichamelijk niet zo (door alle ziektes en kwaaltjes). Geestelijk is en blijft ze een panter. :]
    (Zo weigert ze ook te sterven voor ze 105 is geworden, haha! Zegt ze al zolang als ik me kan herinneren.]

    [ bericht aangepast op 12 mei 2012 - 14:53 ]


    Til hug og blod.

    In mijn familie zit suikerziekte ,maar dat word dan opgemerkt op jonge leeftijd. Mijn tweeling zus is een beetje gevoelig voor suiker net als mijn moeder. Ook komt hart-ziekte voor ,maar dat lijkt mijn moeder niet te hebben dus ik ben goed. Ook baarmoederhals kanker maar ik ben ingeënt :Y) en mijn moeder vertoont ook nog geen verschijnselen :W. En huidkanker ,maar daar word mijn vader en mijn broer een beetje screwed mee :W. De enige kwaal dat ik momenteel ooit erf is dat ik ingezakte voeten heb en daardoor naar binnen loop ,maar dat heb ik verholpen door gewoon met mijn eigen discipline op de andere kant te lopen (en niemand dacht dat het mij zou lukken -.-)
    + Mijn oma is een lichte diabeet ,maar doet alsof ze een bucking zware is (-.-')

    Beterschap voor jouw oma en sterkte :3

    [ bericht aangepast op 12 mei 2012 - 15:17 ]


    Shoganai i ne~

    Tsja, bij ons zit het ook in de familie en het is voornamelijk erfelijk op de vrouwen. Mijn overgrootoma die ik nog erg goed gekend hebt, is er ook door overleden. Eerst werd haar ene been geamputeerd een paar dagen haar andere ivm de suikerziekte en toen was het heel snel einde oefening... Mijn oma heeft het ook al heel heftig en spuit al jaren insuline. Een paar jaar terug is het ook bij mijn moeder geconstateerd en die moet zich aan een heel streng dieet houden om geen insuline te moeten spuiten. Nu heb ik er ook weleens last van, maar ik kan het nog verhelpen door een goed glas aanmaaklimonade te dringen xD. Maar ja, ooit zal ik er ook weleens aan moeten geloven. Het is gewoon een rotziekte, zolang je er controle op heb kun je er prima meeleven, maar op latere leeftijd wordt het toch heftiger.
    Heel veel succes met je oma!


    I do not intend to tip-toe through life only to arrive safely at death.

    Omerta schreef:
    (...)

    Lichamelijk niet zo (door alle ziektes en kwaaltjes). Geestelijk is en blijft ze een panter. :]
    (Zo weigert ze ook te sterven voor ze 105 is geworden, haha! Zegt ze al zolang als ik me kan herinneren.]

    Geestelijk gezond zijn vind ik nog altijd belangrijker dan lichamelijk gezond zijn. Hangt er natuurlijk van af in welke mate ook. Maar je oma zou nog altijd in een rolstoel kunnen zitten ook toch? Of ziet ze dat zelf niet echt zitten?
    Haha, die leeftijd zou ik ook wel willen bereiken! Verbreekt ze het record van oudste vrouw van Nederland/België, niet? ^^


    Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

    Sterkte! Dat lijkt me inderdaad lastig om te horen. Bij ons zit fibromyalgie en reuma in de familie. Ik heb weer last van een andere reumatische aandoening.


    To live would be an awfully big adventure

    De opa van mijn moeder had dat. Zijn hele been is er toen uiteindelijk afgehaald en is heel jong overleden. Maar dat vertelde mijn moeder, ik heb nooit haar grootouders gekend.


    I believe in nothing but the truth and who we are.