Zenuwachtig drukte ik op de bel van Louis' huis. Louis woonde in een oude, best wel verlaten straat, waardoor ik me niet zo vertrouwd voelde. Het begon al aardig donker te worden en zenuwachtig wierp ik nog een vluchtige blik op mijn swatch horloge. 18:45, zo laat was ik toch nog niet? Vervolgens bekeek ik Louis' huis nog eens goed. Het was een aardig groot huis, met drie etages en een garage, zijn ouders zouden wel aardig wat geld moeten bezitten, dat kon niet anders. Ik besloot na 1 minuut nog een keer op de bel te drukken, die luid hoorbaar was. Ik schrok toen ik achter me iets hoorde kraken en keek vluchtig om. Daar zag ik een klein sillhouet bewegen. Shit, het was een kat. Vluchtig drukte ik nog één keer op de bel, maar weer geen gehoor. Ik wou net mijn voeten verzetten, er vluchtig vandoor gaan, totdat ik beweging hoorde komen in de deur. Snel draaide ik me weer om en keek nu recht in de ogen van Louis. Sterker nog, ze doorboorde de mijne.
'Ik... Ik dacht, misschien ben ik... Tjaa, misschien, misschien moet ik maar gewoon een andere keer terugkomen.' Wist ik er mompelend uit te brengen. Pas toen merkte ik Louis' gelaat op. Zijn gezicht die vanmorgen nog zo straalde, zat nu onder de schrammen. Rond zijn ogen hadden zich blauwe kringels en plekken omsingeld. Zijn lippen die vanmorgen in een perfect contrast liepen met de contouren van zijn kaaklijn, waren nu schever gaan staan en puilde uit van bloed en scheuren. Verder keek hij veel droeviger dan vanmorgen, zijn kaaklijn had zich aangespannen. Wat zou er in de tussentijd zijn gebeurt. Zenuwachtig wachte ik zijn antwoord af en friemelde wat aan de onderkant van mijn trui. Snel boog ik mijn hoofd weer naar hem toe, toen ik een trillend geluid uit zijn mond hoorde ontstaan.
'Nee, je bent echt optijd, kom gauw binnen.' Zei hij en gebaarde wat met zijn armen. Toen hij zag dat ik hem nog steeds aanstaarde opende hij gauw zijn mond.
'Ik ben net gevallen, van de trap, ik had teveel spullen vast.' Zei hij veronderschuldigend en ik knikte kort. Vervolgens besloot ik toch maar een beweging te maken, tilde mijn voeten op en liep langzaam richting de deur. Toen ik de hal binnen liep, was het eerste wat ik deed, staren. Het plafond was versierd met kroonluchters, de trap was mega en de gang hing vol met dure schilderijen. Mijn mond ging langzaam open van verbazing, waarna Louis me lachend aankeek.
'Nog nooit een schilderij in het echt gezien?' Zei hij en ik voelde zijn blik rusten op mijn mond die open stond. Ik kleurde rood aan van schaamte en sloot hem meteen.
'Ben je nog van plan om mee te gaan of blijf je hier nog even staren?' Vroeg hij nu, om er nog een schepje boven op te doen. Ik werd meteen ontwaakt uit mijn trance en volgde hem naar de kamer, die tientallen keren groter was dan de hal. Ik keek in het rond. Er lagen scherven op de grond, verder was het huis keurig opgeruimd. Vervolgens merkte ik pas de andere mensen in de kamer op. Er stonden drie jongens voor me. Eentje was groot gebouwd, had kort bruin haar en keek me met een ijzige, bangmakende blik aan. De andere twee hadden een iets vriendelijkere blik op hun gezicht, maar wel ontwijkend.
'Evan.' Zei de grote, breede jongen en liep op me af om vervolgens mijn hand te schudden. Zijn hand voelde klam en nat aan. Het zou me niks verbazen als hij alcohol dronk in vele maten aan de blik in zijn ogen te zien. Vervolgens kwam een ietwat kleinere jongen op me aflopen.
'Michel.' Zei hij ook kort en trok me mee richting de andere jongen die vervolgens ook zijn hand uitstak.
'Levi Walls.' Aan zijn manier van praten, kon ik opmerken dat het een keurige opgevoede jongen was, net als Louis. Het aparte er aan was dat Levi en Louis met Evan en Michel omgingen, die juist meer gangsters waren in hun doen en laten.
'Dus.' Floepte ik er uit voor dat ik er erg in had. Kut, moest ik dat nou zeggen? Ze zouden wel denken, hij heeft geen geduld of hij is een softie. Wat me nog het meeste dwars zat was de vraag waarom hij me uitgenodigd had.
'Zeg, waarom hadden jullie me eigenlijk uitgenodigd, ik bedoel er zijn nog zoveel meer jongens op onze school.' Wist ik er zelfverzekerd uit te brengen. Meteen schoten 4 paar ogen naar mijn gezicht en brande in mijn ogen. Zenuwachtig prikte ik met mijn vingers in mijn arm en beet op mijn lip, dat was wel iets wat ik meer deed wanneer ik zenuwachtig was. Vervolgens hoorde ik een korte zucht, waarna ik Louis op een stoel in de kamer neer zag ploffen.
'Zullen we eerst even gaan zitten?' Zei Louis vervolgens en wees me een stoel naast hem aan. Evan en Michel plofte voorzichting neer op de bank en legden benen er op. Levi stond er een beetje argwanend naar de staren en besloot uit eindelijk om op het puntje van de bank te gaan zitten.
'Dus.' Zei ik nog een keertje, voordat ik er erg in had. Ik moest nu echt eens ophouden met mijn zenwachtige gemompel, anders zouden ze me als een gek gaan beschouwen.
'Je leek ons een tof persoon, daarom wouden we je leren kennen.' Zei Louis en de andere jongens knikte om en om, op Evan na, die me nog steeds met een ijzige, korte blik aankeek. Op de één of andere manier voelde ik een negatieve energie uit zijn lichaam op me af vloeien, wat me het idee gaf om hier zo snel mogelijk weg te willen. Toch zou ik minstens 2 uur blijven. Vervolgens stond Louis op.
'Willen jullie wat te drinken?' Vroeg hij en liep al naar de keuken. Meteen stonden er 3 paar boze ogen op mij gericht.
-
Een hoofdstuk geschreven door Harryxlove.. het is een hoofdstuk van een verhaal dat we samen schrijven.
11 mei 2012 - 21:18
Ledecky