• In dit gerenoveerde gebouw zijn een aantal appartementen gemaakt, speciaal voor jongeren tussen de zestien en zesentwintig. Op het oog lijkt het een normale jongerenwoning, feestjes, troep en ruzies. Maar er is één ding anders, de meeste inwoners zijn namelijk vampiers.


    Het leek me wel een leuk, niet al te ingewikkeld idee. :'D Er mogen dus mensen én vampieren in het gebouw wonen, alleen of met meerdere in een appartement. Alleen, er zijn géén slechte vampieren in dit gebouw. Je kan als vampier dan ook géén mensen bedreigen die ook in het gebouw wonen. Natuurlijk drinken ze wel bloed, via voorverpakt bloed, dierenbloed of eventuele vrijwilligers.

    De indeling van het huis:
    Er zijn twee verdiepingen en een begane grond. Op de begane grond heb de entree, de brievenbussen, het kantoor van de huisbaas (Darren Dimir) dat het nummer 1 draagt en een gezamelijke woonkamer met een keuken. Dan heb je een trap naar beneden, opslagruimte en een trap naar de eerste verdieping, waar de kamers/appartemenen de nummers 10 tot en met 17 bedragen. (de nummers 2 tot en met 9 bevinden zich in de opslagruimte) Op de tweede verdieping vind je de nummers 18 tot en met 25. Er is ook nog een kleine kruipzolder waar je in het plafond van verdieping twee een klein luikje kan ontdekken die erheen leid.
    De indeling van de kamers:
    Als je de deur opent en binnenkomt, kom je in de hal. Die komt uit op een woonkamer, met aan de ene kant een open keuken en aan de andere kant twee deuren, van de slaapkamer en de badkamer. In de hal zit een deur met een ondiepe inloopkast die vooral als kleine opbergruimte en kapstok gebruikt word.

    Mensen:
    - Damon Blake Kamernummer 18
    - Jeremy Velez Kamernummer 14
    - Mary Lea Ché Kamernummer 11
    - Cassie Raven Benson Kamernummer 17
    - Celeste Blake Kamernummer 10
    - Yomi junko child Kamernummer 12


    Vampieren:
    - Luca Jones Kamernummer 19
    - Darren Dimir Kamernummer 13
    - Solomon Vigée-Lebrun Kamernummer 16
    - Layne Nicolas Kammernummer 24
    - Chèlle Ophelia McFadden Kamernummer 22
    - Hanna Brigitta Kunert Kamernummer 21


    De regels:
    - AN gebruik graag.
    - Je kan niet iemand vermoorden zonder toestemming.
    - Buiten de RPG praten tussen haakjes.
    - Plezier maken.
    - 16+ is toegestaan.

    Het is op elk moment mogelijk om in te stromen als nieuwe bewoner. Je hoeft hiervoor niets bij te lezen of te weten.

    Rollentopic.

    [ bericht aangepast op 19 april 2012 - 22:44 ]


    Your make-up is terrible

    Jeremy Velez

    'Hmm, oké,' zei ik tegen hun beide. Ik ging weer recht op zitten. 'Maar als je psychotisch was, dan had jij Damon niet geholpen, toch?' vroeg ik en dat terwijl ik net nog met de gedachte zat dat ik het allemaal niet hoefde te weten.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Chèlle Ophelia McFadden

    "Ik ben ook niet psychotisch. Als ik ruzie heb met Luca geeft hij graag de schuld aan mijn geestelijke gesteldheid. Daar is makkelijk alles op af te schuiven." Grom ik zacht en probeer mijn tanden te verbergen voor Jeremy.


    We'll still love each other, forever and always. <3

    Cassie
    Tijdens het lopen werp ik af en toe en blik op Luca. Ik zucht even, het voelt niet meer zo aan als eerst. Hij gedraagt zich nog steeds heel erg afstandelijk. 'Heb ik echt niks fout gedaan?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Damon Blake

    Ik hield Jeremy dicht tegen me aan en zuchtte eventjes. "Er is ook altijd wel wat hier hé." zei ik lichtelijk geïrriteerd.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Jeremy Velez

    'Je hoeft niet zo te grommen. Ik zei toch niet dat je het was,' mompelde ik een beetje. Ik legde mijn hoofd weer tegen Damon. Ik hield me wel weer stil.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luca Jones
    "Natuurlijk niet, jij kan er niets aan doen." Ik probeer weer te glimlachen en hoop dat het niet in een al te vreemde grimas eindigt.


    Your make-up is terrible

    Chèlle Ophelia McFadden

    "Well, sorry hoor, het was niet mijn bedoeling. Trouwens, weet één van jullie een goede schoenmaker te zitten? Mijn ring moet nodig weer eens opgepoetst worden." Waarom draag ik hem eigenlijk? Ik schud de gedachte van me af. Ik kreeg hem in 1945, hier in Nederland.

    [ bericht aangepast op 19 april 2012 - 22:19 ]


    We'll still love each other, forever and always. <3

    Cassie
    Ik glimlach even en kijk dan weer voor me uit. Omdat ik niet goed oplet struikel ik over een losliggende stoeptegel en moet ik me aan Luca vasthouden om niet te vallen. 'Sorry,' mompel ik zacht.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Damon Blake

    "Zo bedoelde ze het vast niet." suste ik hem. Toen keek ik Chèlle aan. "Ik heb geen idee. Ik laat mijn schoenen nooit poetsen." zei ik zachtjes grinnikend.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Luca Jones
    Ik vang haar gemakkelijk op en zet haar weer op haar voeten. "Weet je zeker dat je kan lopen...?" vraag ik fronsend.


    Your make-up is terrible

    Chèlle Ophelia McFadden

    "Hij is helemaal dof geworden, moet je kijken!" Ik steek mijn hand naar hem uit en laat de ring zien.


    We'll still love each other, forever and always. <3

    Cassie
    'Tuurlijk kan ik lopen!' zeg ik. 'Het is de schuld van die tegel,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jeremy Velez

    Ik kroop wat dichter tegen Damon aan en keek naar de ring die Chélle naar ons uit stak. 'En zelf poetsen kan niet?' vroeg ik zachtjes. Ik keek haar heel eventjes aan.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Luca Jones
    "Natuurlijk, zou ik ook zeggen." glimlach ik. Bij het huis trek ik de deur open en laat ik haar voor gaan.


    Your make-up is terrible

    Cassie
    Ik steek mijn tong uit naar Luca. 'Als ik één keer struikel wil nog niet perse zeggen dat ik niet kan lopen,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered