• Lost in Stereo || Las Vegas



    Dit verhaal speelt zich af in de woestijn bij Las Vegas, twintig jaar verder dan nu. Er is niet heel veel veranderd, alleen Las Vegas is niet meer wat het was. De stad is leeggelopen, de casino's hebben zich naar Los Angeles verplaatst, en de stad is geslonken. Deze leegloop zorgde ervoor dat er een heel groot "Downtown Las Vegas" ontstond: een crimineel circuit tot ongeveer halverwege de stad. Er zijn verschillende bendes, totdat de LINV ingreep. Nu zijn er nog maar een paar, maar die houden zich tam. Helemaal achterin, zit een bende die relatief rustig is. Ze hebben een voormalig hotel gekraakt: Stereo. Stereo was ooit een groot hotel, met casino aan huis, een zwembad en negen verdiepingen.

    Maar ook deze bende kreeg ruzie, moorden elkaar uit, begroeven de lichamen en uiteindelijk zijn er nog een paar leden over. Ze dwalen eindeloos door het hotel heen en hebben soms geen idee of de rest nog leeft. Eens in de zoveel tijd komen ze elkaar tegen en bespreken ze iets.

    Maar dan, dan stort plotseling een helft van het hotel in, en zijn de bovenste verdiepingen niet meer bruikbaar. De krakers zitten vast op de begane grond, de eerste verdieping, en het zwembad. Ze kunnen nog net naar buiten, naar hun tuintje met voorraad en alles, maar veel meer niet. Leren ze elkaar beter kennen of gaat het helemaal mis?


    Bendeleden: (18 - 23 jaar) - (Max. 13 pers)
    - Ronn Gregory Foster door Password
    - Darren Mitchell door DarkSavior
    - Ray 'Heinrich' Green door Aurelia
    - Aurélie Rye Beate door Assassin
    - Catherine Leah Billington door Griphook
    - Georgia Buchanan door MisaAmane
    - Latasha Murray door Gabumon
    - Amelia Gillian Sanchez door Goulding
    - Madison Noëlle Feller door LovingStyles
    - Zendé Valerio Crystal door Diapal

    - Alexia Mia Diaz door IHeartMusicc
    - Jayden Jason Bright door HurtedHeart


    Regels:
    - Één personage per persoon.
    - Geen mensen die snel opgeven.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan; Dit is een 16+ roleplay, niet zeuren dat het te heftig is.
    - Geen powerpost, minimaal drie regels.
    - Hou het realistisch.
    - Naamverandering doorgeven.
    - Geen perfecte personage's.





    Foto's:
    Hotel Stereo.
    Binnenzwembad.
    Buitenzwembad.
    Hotelkamer.
    Balkon.
    Badkamer.
    Lounge.


    Topic's:
    [RPG] Lost in Stereo
    [RPG] Lost in Stereo || One

    [RPG] Lost in Stereo || Two
    [RPG] Lost in Stereo || Three
    [RPG] Lost in Stereo || Four
    [RPG Lost in Stereo || Five

    Het begin:
    Een paar bendeleden hebben mensen uitgemoord, maar de rest leeft nog. Doordat een deel van het hotel is ingestort leven ze alleen nog in de eerste etage, de begaande grond en de afgesloten tuin. Ze kunnen niet verder dat het hotel, niet de stad in. Het gedeelte is net ingestort, ze gaan elkaar opzoeken en zien elkaar weer na een lange tijd.

    [ bericht aangepast op 17 april 2012 - 20:07 ]

    Latasha Murray

    'Daar ben ik ook helemaal niet mee bezig,' zei ik lichtelijk geïrriteerd. Ik keek Rye eventjes aan. 'Mijn broer en vriend zijn er door vermoord oké? Nu weet je het.' Ik zuchtte en keek weer voor me uit. 'En ik weet niet wie ze zijn, maar toch haat ik ze.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    Mijn ogen worden groot door wat ze bekend heeft. "Je... broer en vriend?" Een rilling loopt langs mijn ruggengraat naar beneden. "Het spijt me om te horen." mompel ik. "En je hebt het volste recht om hun te haten." Ik bijt even op mijn lip om wat ik zeg. Het klinkt zo zwak.


    Your make-up is terrible

    Latasha Murray

    'Ja mijn broer en vriend, als of ik daar over ga lopen liegen en al had ik niet het volste recht, dan deed ik het alsnog,' mompelde ik. Ik balde mijn vuisten en probeerde weer rustig te worden. Eventjes sloot ik mijn ogen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    Ik voel me op het moment echt even achterlijk. Ik vraag me af waarom ik nu een hekel krijg aan haar dode vriend. Hij leek me leuker toen hij nog slecht in mijn ogen was. Ik schud de gedachte van me af schud. "Mag ik nu wel?" vraag ik zacht terwijl ik naar haar toe schuif.

    [Ik ga naar bed, slaap lekker.]

    [ bericht aangepast op 15 april 2012 - 23:07 ]


    Your make-up is terrible

    [Slaap lekker]

    Latasha Murray

    Ik schudde lichtjes mijn hoofd. 'Nee, tenzij je de risico wilt lopen voor een dreun.' Ik keek haar aan en zag dat ze wat naar me toe was geschoven. 'Rye alsjeblieft. Het laatste wat ik wil is dat ik jou een dreun geef.'

    [Wacht, waarom was de vriend van Latasha slecht in haar ogen?]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    Ik blijf aarzelend zitten. Die dreun is voor haar waarschijnlijk erger dan voor mij... Ik besluit om weer terug te schuiven maar blijf naar haar kijken, nu maakt het me niet meer uit of het opvalt of niet, ze mag best weten dat ik haar in de gaten hou nu.

    [Rye linkt het aan de reden waarom Latasha nu hier zit.]


    Your make-up is terrible

    Ronn Gregory Foster.

    Madison schud haar hoofd. "Nee, Ronn. Ik kan je niet," Ze stopt met praten en ik kijk naar haar. Aan haar keel zie ik dat ze slikt. "Dood laten gaan voor mij," Vervolgt ze. De jongen zet opnieuw een stap naar Maddy toe, met een valse grijns van oor tot oor. "Je hebt je vriendinnetje gehoord," Wanneer hij weer flirterig tegen haar doet, zucht ik even. Wat nu? Ik wil liever dood dan dat Madison verkracht wordt. "Wat dacht je er van dat je mag toekijken terwijl ik wat plezier beleef aan je vriendinnetje," De houding waarin ik op de grond zit, begint pijn te doen. Rustig sta ik op. Hij houdt het pistool nog dreigender op me gericht, maar wendt zich even tot Maddy om haar even te strelen. Ik weet dat dit mijn kans is. Stilletje storm ik op de jongen af en probeer zijn pistool in handen te krijgen. "Leuk geprobeerd," Lacht hij, terwijl hij met met één hand naar de grond lanceert. Direct daarna haalt hij de trekker over. Ik sluit mijn ogen en wacht om de pijn, maar die blijft weg. Ik open één oog en zie dat ze kogel voor me op de grond ligt. Heel voorzichtig trek ik 'm naar me toe, zodat de kogel niet meer te zien is. Daarna zucht ik diep, als teken van mijn laatste adem en blijf dan doodstil liggen. Ik hoop dat beide me nu aanzien voor een dode. Het spijt met Madison, maar dit is nodig.

    [xYoung --> Password.]

    [Ow owkeej]

    Latasha Murray

    Ik wist gewoon dat Rye me aankeek. Ik keek eventjes en mijn vermoeden werden bevestigd. Ik keek weer naar voren. 'Het gebeurde snachts,' zei ik zachtjes. 'Althans, dat is wat ik gehoord had.' Ik haalde lichtjes mijn schouders op.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Madison
    Ronn staat op en de jongen houdt het pistool nog steeds op hem gericht. Hij wendt zich even naar mij en streelt met zijn hand langs mijn billen. Dan probeert Ronn ineens het pistool uit de handen van de jongen te trekken maar dat lukt niet. 'Leuk geprobeerd,' lacht de jongen. Hij duwt Ronn met één hand naar de grond en haalt de trekker over. Ik slaak een zacht gilletje en knijp mijn ogen dicht. Iets later open ik voorzichtig mijn ogen weer. Mijn ogen worden groot als ik zie dat Ronn levenloos op de grond ligt. De jongen lacht vals. 'R-ronn,' stamel ik en ik wil een stap naar voren doen maar de jongen houdt me tegen. 'Dus waar waren we gebleven,' grijnst hij waarna hij me ruw bij mijn arm pakt en me hard tegen de muur aandrukt. Zijn ene hand glijdt weer onder mijn shirtje en onder mijn bh. Met zijn andere hand friemelt hij aan zijn broek en iets later voel ik zijn stijve tegen mijn been aandrukken. Ik probeer weg te draaien maar zijn greep is te sterk. Hij drukt zijn weer op die van mij en steekt zijn tong weer in mijn mond terwijl hij met zijn vrije hand onder mijn rokje gaat.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aurélie Rye Beate

    Ineens verteld ze iets erover. "Het gebeurde 's nachts, althans, dat is wat ik gehoord had." Ze haalt haar schouders op en ik knik in stilte. De vragen branden op mijn tong maar het lijkt me ongepast om alles uit te spreken.


    Your make-up is terrible

    Ronn Gregory Foster.

    Ik hoor de jongen vals lachen en het allerliefste draai ik direct zijn nek om, maar ik moet even 'dood' lijken. "R-Ronn," Stamelt Madison. "Dus waar waren we gebleven," Ik hoor geluiden van kleding en af en toe mompelt de jongen wat. Op dit moment voel ik me klote, ik weet dat hij Maddy wil verkrachten en ik doe alsof ik dood ben. Wauw, ik ben nog nooit zo laag gezakt. Ik moet mijn woede onder controle houden, net als mijn ademhaling. Van binnen hoop ik dat ze straks verder de kamer in gaan, naar de slaapkamer of op de bank. Dan kunnen ze mij niet meer zien liggen en kan ik ze verrassen. Snel trek ik mijn mond weer recht. Het is niet erg logisch als een dode ligt te grijnzen. Aan de geluiden hoor ik dat de jongen opgewonden raakt. Gadverdamme, viespeuk. Hoewel, ik heb het ook wel eens met een prostituee gedaan. Alleen wilde zij het ook, tenminste, het is haar werk. Dit is gewoon pure verkrachting..

    Latasha Murray

    Ik slikte eventjes en kroop voorzichtjes naar Rye. Ik keek een beetje omhoog naar Rye, om haar reactie te zien.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    Uiteindelijk kruipt ze toch naar mij toe en ik steek mijn armen uit. Als ze de behoefte heeft, kan ze erin kruipen maar het is niet dwingend. "Als je erover wilt praten moet je het maar zeggen." fluister ik zacht.


    Your make-up is terrible

    Madison Noëlle Feller
    'Laten we maar eens verhuizen,' fluistert de jongen in mijn oor. Hij pakt me weer stevig vast en sleurt me mee naar de slaapkamer waar hij me ruw op het bed gooit. De jongen grijnst breed en gaat gelijk bovenop me liggen. Zijn handen glijden weer over mijn lichaam en ik probeer weer weg te komen maar de jongen blijft gewoon te sterk. Hij trekt ineens mijn shirt over mijn hoofd en als hij mijn rokje ook heeft uitgetrokken begin ik echt in paniek te raken. 'Alsjeblieft niet,' smeek ik zacht. De jongen schudt zijn hoofd en trek daarna zijn eigen shirt uit. 'Daar is het nu te laat voor schatje,' grijnst hij. Hij drukt zich stevig tegen me aan en begint zwaarder te ademen. Zijn tong glijdt weer mijn mond binnen en ik voel dat er een traan over mijn wang glijdt. Met één van zijn handen maakt hij mijn bh los waar hij met diezelfde hand over mijn borsten glijdt en zachtjes begint te kreunen. Als zijn andere hand mijn string in glijdt begin ik heen en weer te bewegen om weg te komen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered