Ik heb vanaf mijn 9e met mezelf in de knoop gezeten, op mijn 12e en 13e had ik dieptepunten en toen heb ik ook mezelf geprobeerd te vermoorden. Maarja. Ik kan niet zeggen dat ik mezelf nu goed voel, maar het is beter dan toen. mja. idk er is een soort verlangen, altijd, in mijn achterhoofd naar de dood.
Ik snap wel wat je bedoelt, want kort samen gevat: ik zit ook nooit voor de 100% lekker in mijn vel. Ik ben een paar jaar geleden ook enorm (dood) ongelukkig geweest. Ik weende heel de tijd, in de klas, thuis. En ergens weet ik dat ik dat gevoel altijd zal hebben maar je leert er wel mee omgaan. Op de juiste moment leuke dingen doen en die dingen. Niet dat ik me nu wel op en top gelukkig voel he, ik heb ook soms van die momenten dat ik denk van damn, was ik er nu maar niet. maar hoe moeilijk het ook is. dat moeilijke gedoe maakt je tot wie je bent en dat maakt je alleen maar sterker later. Serieus, dit is nu ook zo een fase in je leven dat alles precies tegen zit maar een fase is tijdelijk. Probeer gewoon altijd positief te zijn en weet dat er mensen zijn die je kan vertrouwen en op kunt bouwen (:
Ze zijn niet echt goed, hoor het is precies maar gelul vind ik (:
Maar ik vertel wat in me opkomt want ik wil niet dat GEEN ENKEL VAN JULLIE iets geks doet ! <333333