[RPG] Lost in Stereo || One - Speeltopics

Lost in Stereo || Las Vegas

Regels:
- Één personage per persoon.
- Geen mensen die snel opgeven.
- Relaties en 16+ zijn toegestaan; Dit is een 16+ roleplay, niet zeuren dat het te heftig is.
- Geen powerpost, minimaal drie regels.
- Hou het realistisch.
- Naamverandering doorgeven.
- Geen perfecte personage's.

[ bericht aangepast op 24 maart 2012 - 19:14 ]

Catherine Leah Billington

Ik was net aangekomen bij het binnenzwembad, tot ik een hard geluid hoorde. Het water begon te trillen, en automatisch dook ik in elkaar. Het geluid vaagde uiteindelijk langzaam weg, en de trillingen stopte. Wat was dit nou weer? Nog een beetje trillend legde ik mijn handdoek en tas op een ligstoel neer.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ronn Gregory Foster.

Madison komt de lounge binnen lopen, terwijl ik op een bank neer geploft ben. "Ehm, wat is er gebeurd?" Ik zucht overdreven. "De bovenste verdiepingen zijn ingestort, we kunnen niet meer uit het hotel en waarschijnlijk zijn er veel mensen dood," Beantwoord ik haar vraag en kijk op vanuit de bank waarop ik zit. Wacht eens even.. een vriend. Hoewel.. vriend kun je hem niet noemen. Een mede drugsdealer die ik ken sliep een paar kamers verder dan mij. Gisteravond had hij een paar prostituees op bezoek. Die zullen vast wel dood zijn. Jammer dan.

Latasha Murray

Achter me hoorde ik gegrinnik. 'Wees blij dat je er niet in zat,' zei diegene. Ik draaide me eigen om en zag dat jet Aurélle was. Ze hield haar hand tegen haar voorhoofd. 'Lekker weer hé?' Ik knikte en keek eventjes om me heen. 'Lang niet gesproken. Hoe is het?' vroeg ik aan haar en liep naar haar toe.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Georgia Buchanan
Ik liep naar de tuin toe. Daar keek ik omhoog. Ik was niet de enige die in de tuin zat. De zon scheen fel en er was bijna geen wolkje aan de hemel. Het was wel een beetje stoffig, omdat alles naar beneden kwam. 'Perfecte dag om in te storten!' Zei ik met een kleine glimlach, want stiekem was het ook best wel grappig

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Aurélie Rye Beate

"Geweldig, vooral als ik bedenk dat ik hier heerlijk in de tuin zit en sommigen daar boven in." grijns ik naar Latasha. "Hoe is het met jou ondertussen?" Ik sta op omdat de stoel eigenlijk helemaal niet lekker zit. Daarna zie ik iemand anders de tuin in lopen en iets zeggen, maar ik hoor niet precies wat. Het ging tenminste over het instorten.

Your make-up is terrible

Madison Noëlle Feller
'De bovenste verdiepingen zijn ingestort, we kunnen niet meer uit het hotel en waarschijnlijk zijn er veel mensen dood,' zegt Ronn. 'Ben ik even blij dat ik mijn kamer op de eerste verdieping heb,' zucht ik opgelucht. Ik kijk even naar Ronn. Het is een eeuwigheid geleden dat ik hem heb gezien maar hij ziet er nog steeds hetzelfde uit. Mijn blik glijd even naar zijn armen waar wel wat nieuwe zitten. 'Heb ehm had jij niet je kamer ergens boven?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Latasha Murray

'Goed, na omstandigheden,' antwoordde ik en ik keek naar het plekje waar net heb staan lopen graven. 'Daar ligt er weer een,' zei ik met een glimlach. Er was ondertussen iemand bij gekomen die iets zei over perfecte dag voor instorten. Ik wierp diegene even een vernietigende blik toe.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Ronn Gregory Foster.

"Ben ik even blij dat ik mijn kamer op de eerste verdieping heb," Ze zucht even opgelucht en kijkt me aan. "Wees blij," Mompel ik sarcastisch. "Heb, ehm.. Had jij niet je kamer ergens boven?" Ik haal onverschillig mijn schouders op. "Ik had drie kamers boven. Alles weg," Antwoord ik. "Zijn er nog kamers vrij of moet ik iemand neerknallen?" Vraag ik met een grijns aan haar. Hmm.. neerknallen. Wat heb ik daar opeens zin in. Ik werp een blik een tatoeage op mijn arm. Die is goed te zien, omdat ik mijn mouwen opgestroopt heb. No Fear! Dat ben ik niet en ik zal het niet worden. Dit is misschien een lichte tegenslag, omdat ik al mijn spullen kwijt ben, maar dat boeit niet. Alles is vervangbaar.

Georgia Buchanan
Ik wist dat er mensen boven waren en dat sommige daar hun kamers hadden. Gelukkig had ik er 1 op de 1e verdieping. Ik wist dat ie ooit zou instorten, maar niet wanneer. Ik had expres 1 genomen op de 1e verdieping. iets wat zo lang al niet meer onderhouden was en met die droogte erbij en kogelgaten. Ooit zou het mis gaan. Iemand keek me woedend aan. 'Had je een kamer op de ingestorte delen?' Vroeg ik nieuwsgierig. Ik herkende een paar gezichten, maar kon helaas niet op de naam komen.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Madison Noëlle Feller
'Ik had drie kamers boven. Alles weg,' antwoordt hij. 'Zijn er nog kamers vrij of moet ik iemand neerknallen?' vraagt hij daarna grijzend. Ik haal mijn schouder op. 'Er is vast nog wel een kamer vrij en als iemand gaat neerschieten, mij niet aub. Ik wil graag wel wat ouder worden dan 19'.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aurélie Rye Beate

Ik grinnik. "Dat doe je goed." zeg ik tegen haar. "Wat heeft deze nou weer misdaan?" Niet dat zoiets uitmaakt maar ik ben gewoon nieuwsgierig. Ik had al een tijdje met niemand gepraat en zulke verhalen vrolijkte me altijd op. Ik haalde even mijn hand door mijn losse haar waardoor de kleine stofdeeltjes eruit geschud worden.

[ bericht aangepast op 24 maart 2012 - 20:07 ]

Your make-up is terrible

Latasha Murray

'Had je een kamer op de ingestorte delen?' vroeg diegene nieuwsgierig. Ik bleef haar met nog steeds diezelfde blik aankijken. 'Ja, dus hou die lollige opmerkingen maar voor je.' Auréle zei iets en ik keek haar weer aan. 'Wat hij gedaan had? Zijn handen niet thuis gehouden. Wat ik aan hem vroeg.' Ik dacht er weer even aan wat ik hem toen aan had gedaan. Gelijk verscheen er een glimlach op mijn gezicht.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Aurélie Rye Beate

Nu verscheen er een glimlach op mijn lippen. "Zijn verdiende loon." zeg ik knikkend om mijn woorden kracht bij te zetten. Ik kijk even naar het meisje wat tegen Latasha praatte net. Volgens mij heb ik haar alleen een keer in het voorbij gezien. "Jouw kamer zeker niet." vraag ik onverschillig.

Your make-up is terrible

Ronn Gregory Foster.

Ze haalt haar schouders op. Ik moet toegeven, Madison is niet de eerste persoon waarmee ik een gesprek zou beginnen, maar nu we hier vast zitten weet ik het niet. Ik heb haar al een lange tijd niet meer gezien, misschien is ze veranderd, je weet maar niet. "Er is vast nog wel een kamer vrij en als iemand gaat neerschieten, mij niet aub. Ik wil graag wel wat ouder worden dan negentien," Ik grinnik even. Het klinkt best schor. Als er ergens prostituees zijn, ben ik er ook te vinden. "Haha, oké. Afgesproken. Ik laat jou wel leven," Grijns ik. Om te showen haal ik even mijn pistool uit m'n zak en laat hem door mijn hand draaien.

[Ik moet gaan, laat Madison maar weglopen.]

Madison Noëlle Feller
Ronn grinnikt even. 'Haha, oké. Afgesproken. Ik laat jou wel leven,' grijnst hij dan. Hij pakt zijn pistool en laat hem door zijn handen draaien. Ik besluit maar weg te gaan. Ronn kan dan wel zeggen dat hij me laat leven maar je weet maar nooit bij hem. 'Ik spreek je nog wel,' zeg ik tegen hem waarna ik de tuin inloop waar blijkbaar nog meer mensen zijn. Ik kijk even naar het gebouw en zie dat inderdaad alle verdiepingen behalve de eerste en de begane grond zijn ingestort. 'Jezus,' mompel ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered