• Het verhaal begint in het jaar 2149, een tijd waarin al het leven op de aarde vrijwel onmogelijk is wegens de sterk vervuilde lucht en overbevolking.
    In Hope Plaza, één van de grootste laboratoriums ter wereld, vonden enkele wetenschappers een scheur in de ruimte-tijd waardoor het voor mensen mogelijk wordt 85 miljoen jaar terug in de tijd te reizen.
    Ze sturen verschillende mensen mee met pelgrimstochten zodat ze in het verleden een nieuwe toekomst op kunnen bouwen, maar dat is niet altijd even handig.
    De mensen van de eerste pelgrimstocht die in het verleden aankomen, bouwen een afgeschermde stad met de naam Terra Nova die er op voorzien is van eventuele aanvallen van dinosauriërs zodat ze de mensen van andere pelgrimstochten veilig kunnen ontvangen.
    De mensen van de zesde pelgrimstocht keren zich echter tegen de rest en verklaren de inwoners van Terra Nova tot hun vijand.
    Ze stelen voorraden, spioneren en doen er alles voor om Terra Nova over te nemen.



    • Rollen •


    •Mensen uit de 1ste Pelgrimstocht:•

    - Maitresse --> Katherine Adrian - 19
    - Griphook --> Abigail 'Abby' Taylor Billington - 17

    - HurtedHeart --> Amy - Lee Jennis - 18
    thePineapple Teddy White - 29

    - Sweetest --> Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams - 19



    •Mensen uit de 2de tot de 5de Pelgrimstocht•

    - Assassin --> Mallory Tracy - 20
    - DevilWings --> Artemis Audrey - 18
    - Everdeen --> Zaina Fitz - 21

    - Proprius --> Vanessa Olivia Dutcers - 17
    - CrumbCake --> Aprilynne 'April' Stone -18
    HurtedHeart --> Madeline Claire Prec - 6
    Jessiiicaa --> Seyenna Mayfield - 24


    -Roane --> Peyton Avery Riviera - 23
    - Proprius --> Jarmo Sem Dutcers - 7

    •Mensen uit de 6de Pelgrimstocht•

    - Griphook --> Marilynn 'Mary' Leah Roux - 21

    - Maitresse --> Mason Daniels - 30



    Regels:

    - 16+ stukken mogen, zolang je maar niet gaat overdrijven. Er zijn grenzen!
    - In een post wil ik op zen minst 6 regels, dat is niet veel dus dat moet lukken.
    - Schrijf niet in de plaats van een ander, tenzij die persoon er in toe stemt.
    - Probeer geen mensen buiten te sluiten en betrek iedereen zowat in het verhaal
    - Dingen die niet tot de RPG behoren zoals meldingen en dergelijke, zet je tussen [] of ()
    - Relaties mogen, maar let er wel op dat de mensen uit Terra Nova niets beginnen met de mensen uit de 6de Pelgrimstocht (Het zijn tenslotte vijanden en daar hebben ze zelf voor gekozen)
    - Boven je post, schrijf je zowel de naam als de functie van je personge.
    - Inspringen mag altijd en als je vragen heb, kan je bij mij terecht.



    Het rollentopic

    Bedankt Griphook voor de prachtige cover

    En voor ik het vergeet, het verhaal begint een jaar na de opbouw van Terra Nova.

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 22:46 ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Teddy White - Botaniste
    Mopperend stapte ik door de jungle. Natuurlijk had iedereen al iets beters te doen dan een volkomen nieuwe plantensoort in het wild te gaan zoeken. De auto had ik ergens anders neergezet, omdat hij niet over deze boomstonken heen zou kunnen komen. Ik hoorde de waterval al zachtjes razen toen ik ineens een stem hoorde. Ik hield mijn adem in en keek vanachter een boom naar iemand die overduidelijk een van de sixes was.


    Cookies!

    Mason Daniels - Trainer

    Ik sprong behendig uit de boomhut, die overigens erg ver van de grond stond en landde netjes op mijn beide voeten.
    "Kom maar liefje." Zei ik op een vaderlijke toon zodat het haar gerust zou stellen. "Buiten is het niet veilig."
    Voorzichtig nam ik haar bij de hand en begeleidde haar naar de boomhut.
    Ondanks ik haar voorzichtig vast had, had ik het vermoeden dat het kind te angstig was om iets uit te halen.
    Ik nam haar weer mee naar de boomhut en gaf haar een zetje richting mijn kantoor.
    Natuurlijk zou ik haar niet slaan of zo ze was tenslotte nog erg jong.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Marilynn 'Mary' Leah Roux

    Ik gaapte Mason verbaasd aan toen hij het kindje mee naar binnen nam. ''Mason..'' begon ik. ''Je begrijpt toch wel dat ze ons kan verlinken, ik bedoel, misschien heeft ze alles gehoord'' zei ik zacht terwijl ik naar het meisje keek. Een hard gebrul klonk van buiten. -Rino-

    [ bericht aangepast op 17 maart 2012 - 16:42 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Teddy White - Botaniste
    Ik stond als versteend achter de boom. Ze hadden een kind dat ik vaker had zien lopen in Terra Nova! ik drukte me tegen de bast en probeerde mijn angst te bedwingen. Wat moest ik doen? Radiocontact of zelf iets ondernemen? Ik wed uit mijn gedachten gerukt door een brul en ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan, omdat een korte gil mijn mond verliet.

    [ bericht aangepast op 17 maart 2012 - 16:47 ]


    Cookies!

    Madeline Claire Prec - Kind
    Rino gromde naar de man, maar luisterde niet ik was als een pop. Een marionet. Hij trok me langzaam, maar toch beschermend mee waardoor Rino begon te janken (ofzoiets) en te brullen. Toen hij me naar binnen bracht drong alles pas echt tot me door. Rino zat te brullen duidelijk om mij en ik voelde trillingen in de boom. Hij was aan het beuken. Ik durfde niet weg terennen dus floot ik in mijn vingers dat was of om hem te roepen of om hem gerust te stellen. Hij stopte met beuken en brullen waardoor ik me weer op de man richte. Omdat hij stond keek ik omhoog terwijl mijn grote ogen hem van top tot teen bekeek.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Mason Daniels - Trainer

    Met een warme glimlach keek ik van Madeline naar Mailynn om hen beide gerust te stellen.
    "Mary liefje...Ik weet dat ze dat niet zal doen." Zei ik zacht. "Is het niet Madeline?"
    Ik streek met mijn hand over haar hoofdje en keek haar vredelievend aan.
    "Tenslotte zijn wij haar familie." Ik knielde bij het kind neer. "Heeft je moeder nooit gezegd dat je geadopteerd bent?"
    Het was een vuile zet, dat wel, maar ondanks dat het een leugen was had ik het vermoeden dat het kind alles zou geloven wat ik haar wijs zou maken zolang ik maar een vaderfiguur was.
    Treurig keek ik in de ogen van het zesjarige meisje en schudde droevig mijn hoofd.
    "Ik wilde niet dat je het wist." Ging ik verder. "Maar het kan niet anders."


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Madeline Claire Prec
    "Is het niet Madeline?" hij streek met zijn hand over minn hoofdje en keek me vredelievend aan.
    "Tenslotte zijn wij haar familie." Hij knielde bij me neer. "Heeft je moeder nooit gezegd dat je geadopteerd bent?" Treurig keek hij in minn ogen en schudde droevig zijn hoofd. "Ik wilde niet dat je het wist." Ging hij verder. "Maar het kan niet anders." Vervolgde hij. Mijn mond viel open. Serieus dacht hij nou echt dat ik zo dom was? Maar ik een kind van 6 kan ook toneel spelen zonder dat iemand het merkt. 'Ben jij mijn papa?' Vroeg ik zacht met tranen in mijn ogen. 'Maar mijn papa en mama zijn jaren en jaren geleden dood gegaan in een auto ongeluk.' Zei ik niets begrijpend terwijl tranen een zout spoor achterlaten.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Teddy White - Botaniste
    Ik had mijn wapen getrokken en was een boom ingeklommen. Ik had nu goed zicht op de boomhut waar het meisje en de sixes in zaten. Ik observeerde goed wat er gebeurde en mijn gedachten gingen razendsnel. Wat was ik aan het doen?


    Cookies!

    Proprius schreef:
    Jarmo

    "Mijn dag kan niet meer stuk," Ik kijk Payton verbaast aan. 'Heb jij dan maar twee beste vrienden?' Hij was toch een superheld? Die hadden heel erg heel erg heeeeeel erg veel beste vrienden. Ik sta op zet de tor eventjes op de grond en sla mijn armen om zijn been. 'Maar ik ben dan wel voor áaaaaltijd je beste vriend goed?'


    Peyton

    "Heb jij dan maar twee beste vrienden?" vraagt Jarmo verbaasd. Hij staat op, zet zijn tor even de grond en knuffelt mijn been. Op mijn beurt sta ik verbaasd voor me uit te kijken om dan mijn blik naar beneden te richten.
    "Maar ik ben dan wel voor áaaaaltijd je beste vriend, goed?"
    Vertederd sta ik te glimlachen.
    "Zeker weten," antwoord ik zacht. Ik schrik op wanneer ik een zachte stem hoor.
    "Hey, kom ik ongelegen?"
    Voor me staat een jonge vrouw met bruinblonde haren en diepe ogen. Ik glimlach vriendelijk.
    "Nee hoor," zeg ik beleefd. "Kennen jullie elkaar?" vraag ik zowel aan Jarmo als het meisje van wie de naam me even ontgaat.

    [ bericht aangepast op 17 maart 2012 - 17:18 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    CrumbCake schreef:
    Aprilynne Stone, verpleegster

    Ik vond Peyton en Jarme tussen wat bosjes, met een tor. Ik zakte neer naast het vreemde tweetal dat bestond uit de knappe architect en de jongen die heel grof was tegen Maddy.
    'Hey, kom ik ongelegen?' vroeg ik, ze zten beiden over een doodgewone tor gebogen, niet eens een onbekende of redelijk nieuwe soort, ik voelde me een beetje nutteloos en ongemakkelijk, maar dat kwam door het charisma van de oudste jongen...


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    [Niet gezien. Ik pas wel even aan ^^. Sorry.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Aprilynne Stone, verpleegster

    'Ik heb Jarmo net gezien bij Katherine,' zei ik met een zwakke glimlach, de jongen met het donkere haar heette Peyton, iedereen kende hem hier. 'Ik ben Aprilynne, zeg maar April, ik werk in het ziekenhuis.' Ik wendde me weer tot Jarmo: 'Is dit nou meneer Tor waarnaar je op zoek was?'


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Mason Daniels - Trainer

    "Nee ik ben je vader niet." Zei ik naar waarheid. "Ik bedoelde niet letterlijk dat we familie zijn, maar figuurlijk."
    Voorzichtig liet ik me op de grond zakken en ging ik in kleermakerszit zitten.
    "Ik zie jou als familie." Zei ik met een knipoog. "Omdat ik mezelf in je zie."
    Dat laatste was waar, ik herinnerde me hoe ik was op die leeftijd.
    Nieuwsgierig, opgewekt en erg avontuurlijk.
    "Het is wel alsof ik in een spiegel kijk." Ik nam haar kin zachtjes beet met mijn duim en wijsvinger. "Maar dan anders."


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Madeline Claire Prec ~ Kind
    "Het is wel alsof ik in een spiegel kijk." Hij nam mijn kin zachtjes beet met zijn duim en wijsvinger. "Maar dan anders." Ging hij verder. Ik begreep het niet. Bedoelde hij dit serieus of was hij weer aan het acteren. 'Maar jij bent een man en ik een meisje.' Zei ik terwijl ik mijn wenkbrauw optrok. 'En hoe bedoel je at we figuurlijk familie zijn?' Vroeg ik nu vragend. Ik snapte niet wat hij bedoelde. Op school werd altijd verteld dat je zessers niet moest vertrouwen of geloven, maar hij leek zo aardig of was dat een masker. Ik begreep het niet in mijn hoofd was het een grote warboel. Allerlei vragen die door mijn hoofd schoten via hersenspinsels, maar nog belangrijker mijn gezicht hield ik in plooi net aks normaal. Een engelen glimlachje en stralende ogen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jarmo

    Ik kijk naar meneer tor en knik. 'Ja
    dat is hem en dit is Payton hij en meneer
    Tor zijn mijn beste vrienden.'