• Inschrijven is altijd mogelijk ;D


    Na een crash op een onbewoond eiland zijn de passagiers van vlucht 066
    Ocean Airlines verspreid geraakt over het eiland.
    De mensen gaan elkaar zoeken en beginnen te groeperen.
    Al snel ontstaan er verschillende groepen die allemaal
    verschillende standpunten hebben of af zijn gesneden
    van de anderen.
    Ondertussen wordt het eiland steeds mysterieuzer
    en langzamerhand komen de geheimen van het eiland
    aan het licht..



    Wat het mysterie is?
    Dat gaan wij verzinnen ;D

    Regels:

    ~Niet schelden, geen geruzie, etc.
    ~Andermans personages mag je niet dood/van het eiland af schrijven
    ~Ze kunnen niet gered worden van het eiland, de personages kunnen
    wel een ontsnapping plannen die tot succes kan leiden
    ~Inschrijven kan altijd nog ;D
    ~Je mag max. vier personages hebben

    Mensen die al mee doen + personages
    thePineapple ~ Ziggo Johnson
    thePineapple ~ Pandora (pan) Mitchell
    Peanutsrock ~ Laura
    Lola13 ~ Rachel Eiden
    Randomness ~ Chiya Amorina Hoshi
    Randomness ~ Mason Jaden Martin
    XDesire ~ Dan Blake
    XDesire ~ Aria Blake
    Gabumon ~ Serena Scott
    SuperSav ~ Jim Adams

    [ bericht aangepast op 22 maart 2012 - 18:32 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Serena

    Ik schudde vlug mijn hoofd en probeerde hem aan te kijken. 'Dat plakt vast aan me rug,' hijgde ik een beetje en ik keek weer naar voren. Ik ademde vlug en nog steeds onregelmatig.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    Ik begon me een beetje zorgen te maken om Serena's adem. 'W-wat is er?' vroeg ik.

    Serena

    'W-wat is er?' vroeg hij. Ik schudde weer lichtjes mijn hoofd. 'N-niks, ga door,' antwoordde ik. Ik had eigenlijk geen flauw idee waarom me adem zo deed. Was het door zijn aanwezigheid? of had het een andere oorzaak? Ik wou er helemaal niet over nadenken. Ik legde mijn hoofd weer op mijn knieën.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Uhm, oké.' Ik pakte het shirt weer. 'Ben je echt bang voor me?' vroeg ik nog eens.

    Serena

    'Ben je echt bang voor me?' vroeg hij weer. Ik voelde de shirt weer op mijn rug terecht gekomen. 'Ja, nee,' zei ik en ik dacht eventjes na. Was ik bang voor hem? Als ik dat was, waarom kon hij dan gewoon met mijn rug bezig zijn? 'Ik hoef dat niet, maar het dringt niet tot me door.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    Ik kreeg een raar gevoel in mijn buik. Was ik zo erg dan?
    Ik zweeg en ging verder. Na een tijdje legde ik het shirt aan de kant. Buiten was de lucht rood-achtig. De zon ging langzaam onder. Ik liep naar buiten en gooide wat takken op de zwarte plek in het gras voor een kampvuur.

    Serena

    Zwijgend ging hij verder. Na een tijdje legde hij het weg en ging naar buiten. Ik kroop een beetje naar de opening van het hut. Ik keek even naar Mason die een kampvuur aan het maken was, toen keek ik naar de lucht. Ik deed me hoofd beetje schuin en keek er aandachtig naar. Ik voelde iets omlaag glijden bij me rug. Ik besteedde er nu geen aandacht aan en bleef aandachtig naar de lucht kijken.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    Na een tijdje ging het vuur aan en ging bij het kampvuur zitten. Ik veegde het zweet van mijn voorhoofd en keek voldaan naar het vuur.

    Serena

    Hetgeen wat over me rug heen ging gleed langzaam. Ik keek weer even naar Mason. Hij had het vuur aangekregen. Ik stond met moeite op en liep naar Mason toe. Moest ik dit nu wel doen? 'Kan je naar me rug kijken?' vroeg ik aan hem en ging met mijn rug naar hem toe zitten. Ik wou weten wat er omlaag gleed.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Geen idee wat er omlaag zou moeten glijden, lol. Ik denk gelijk aan zweet of een tor, maar verzin jij maar iets met meer drama. (;]

    [Zweet, insect. Mijn eerste gedachte ging gewoon uit naar een bloed druppeltje uit een wond door het strekken en bewegen ;p Verzin maar iets.]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    Ik keek naar haar rug. Een straaltje bloed sijpelde uit een wond.
    'Gewoon een beetje bloed.' Misschien had ik dat beter niet kunnen zeggen. Ik zie van alles voor me: Serena die me verrot slaat omdat ik zeg dat het "gewoon een beetje bloed" is. Serena die bang is voor bloed en helemaal hysterisch het veld over rent. Ik moest mijn best doen om niet te lachen bij het laatste.

    Serena

    Ik zuchtte toen ik te horen kreeg wat het was. Ik draaide me om en keek naar Mason. 'Ik wil niet weten wat je denkt, maar ik zie dat jij je lach in houd,' zei ik en ik keek naar het vuur. 'Kan je dat bloed weghalen? Het jeukt,' mompelde ik. Dit keer keek ik aandachtig naar het vuur.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Nee, ik denk dat je het inderdaad niet wilt weten,' zei ik en ik liep naar de hut om het shirt te pakken. Ik ging achter Serena zitten en deed het bloed weg.

    Serena

    'Nee, ik denk dat je het inderdaad niet wilt weten,' zei hij en liep weg. Even later hoorde ik zijn voetstappen en niet veel later voelde ik de shirt op mijn rug. Ik sloot mijn ogen. 'Knuffel me.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you