Toen ik mijn betoog moest houden deed ik het over dat de samenleving harddrugs verslaafden niet goed aanpakt. Dat harddrugs verslaafden vrijwillig naar een kliniek moeten gaan (wat ze maar sporadisch doen, en anders meestal onder druk van de familie, dus zonder dat ze het zelf willen). En daarbij dat de samenleving nadat zij onder behandeling zijn geweest ze weer gewoon op straat gooit zonder enige vorm van begeleiding, en ze daarom in 98% van de gevallen weer terug vallen in hetzelfde patroon. Hierdoor geraken ze dus binnen no-time weer in een afkickkliniek.
Dus; meer hulp voor verslaafden! (zeker meer hulp voor een goede na-verzorging)
Bad decisions make good stories.