|| RPG || Seven Sea's Soldiers. 02 || - Speeltopics

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

'H-het spijt me, ik wist niet...' stamelt Mia. 'Het spijt me.'
Ik frons onbegrijpend. 'Hoe bedoel je "het spijt me"? Het is toch niet jouw schuld dat mijn vader dood is?'

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
"Nee, maar het spijt me voor jou, dat je nu zonder hem moet leven." Probeer ik voorzichtig, waarna ik een zucht slaak. "Heel subtiel, Mia." Mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Zendé in het bijzonder.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

'Nee, maar het spijt me voor jou, dat je nu zonder hem moet leven,' zegt ze voorzichtig. Vervolgens zucht ze en mompelt ze iets onverstaanbaars tegen zichzelf.
Ik haal mijn schouders op. 'Mij maakt het niet uit. Hij sloeg me altijd, en mijn moeder ook, dus.' Ik probeer nonchalant te klinken, maar slaag er niet helemaal in.

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
"Heb je een knuffel nodig?" Bied ik met een licht glimlachje aan, waarna ik mijn ogen opnieuw open, en mezelf vervolgens kort uitrek.
Het is erg, om te moeten horen wat iemand heeft doorgemaakt. Maar het lucht ook op.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

'Heb je een knuffel nodig?' vraagt ze aan me.
'Niet nodig, maar een knuffel mag altijd,' zeg ik met een glimlach. Ik lag de hele tijd nog niet onder de dekens, omdat ik het dan best wel warm heb. Dan bedenk ik me dat ik alleen maar ondergoed aan heb. Nou ja, ze ziet me toch niet, het is hier pikkedonker.

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
Ik glimlach, en sta dan ietwat onzeker op. "Als ik val, vang je me wel, hé?" Vraag ik aarzelend, toch glimlachend terwijl ik door de donkere ruimte naar zijn bed schuifel. Als ik het uiteindelijk gevonden heb, steek ik mijn handen uit om vervolgens zijn borst te voelen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

'Als ik val, vang je me wel, hè?' vraagt ze met een twijfeling in haar stem.
'Ja hoor,' zeg ik met een kleine grijns. Ze stapt uit haar bed en schuifelt naar me toe. Dan voel ik opeens een aanraking op mijn borstkas en schrik een klein beetje. Die was onverwachts.

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
"Hebbes," grinnik ik opgelucht, waarna ik mijn armen kort om zijn nek sla, en vervolgens dichterbij kom zodat ik hem kan omhelzen.
"Voel je - je al blijer?" Probeer ik met een glimlachje.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

'Hebbes,' zegt Mia grinnikend. Ze slaat haar armen om mijn nek heen en drukt zichzelf dan tegen me aan. 'Voel je je al blijer?'
'Hmm... nog niet helemaal,' is mijn antwoord.

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
Heel voorzichtig druk ik mijn lippen op zijn wang, waarna ik mijn lippen tot een glimlach krul, en afwacht. "En nu?" Probeer ik opnieuw. Ik zag dan wel geen steek in de donkere hut, maar zo ging het op zich ook wel.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

Plotseling voel ik twee zachte lippen op mijn wang. Ik schrik, maar laat dat van buiten niet merken. Wel worden mijn ogen een beetje groot, maar snel herstel ik me al weer. Oké, twee onverwachtse momenten in één minuut.
'En nu?' hoor ik de zachte stem van Mia vragen.
'Nog niet,' fluister ik terwijl ik mijn hoofd iets meer naar haar toe draai.

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
Zijn ogen zijn de twee lichtpuntjes die ik vanaf hier kan onderscheiden, en zorgen automatisch voor een lichte glimlach. "Nog niet," prevelt hij dan bijna schor. Ik krul mijn lippen langzaam tot een glimlach en buig voorzichtig voorover tot onze lippen elkaar bijna raken. "Kom ik al dichterbij?" Grijns ik uiteindelijk lichtelijk geamuseerd.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

Ze buigt zich voorover en als onze lippen elkaar bijna raken grijnst ze. 'Kom ik al dichterbij?'
'Ja,' fluister ik met een scheve glimlach. 'Je bent nu heel dichtbij.'

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Mia
Ik glimlach, sluit mijn ogen langzaam voor ik mijn lippen tegen de zijne druk, en mijn handen langs zijn borst laat glijden om vervolgens iet naar achter te leunen en kort te glimlachen. Ik wil zijn reactie peilen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Zendé

Een glimlach siert haar gezicht, waarna ze haar lippen op de mijne drukt. Haar hand streelt over mijn borstkas.
Jammer genoeg is de kus kort en leunt ze iets naar achteren. 'Waarom stop je nou?' vraag ik, gespeeld geïrriteerd.

[Ik moet zo eten, dus als ik niet meer reageer weet je het.]

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~