Wat als alle electriciteit, water en gas over de hele wereld uitgeschakeld wordt? Wat als al het voedsel en drinken langzaamaan opraakt? Wat als mensen binnen moeten blijven, omdat het buiten te gevaarlijk wordt?
De wereld is veranderd in een lege, verdrietige maar bovenal gevaarlijke plek. Overal op straat zwerven mensen rond, op zoek naar eten. Maar ze zijn tot alles in staat. Ze gaan naar een supermarkt, waar alles overhoop ligt. Mensen vechten om hun levens, ze kennen geen liefde of vrede meer.
[naam] haar ouders zijn weg gegaan om eten te halen, maar zijn nooit meer terug gekomen. Nu staat ze er alleen voor. Ze moet zelf zien te overleven, in deze chaotische, hectische wereld. Als ze op een dag naar buiten gaat, voor het eerst sinds jaren, komt ze [naam2] tegen. Samen proberen ze in leven te blijven, maar ze moeten ook op het broertje, [naam3] van [naam2] passen, wat deze situatie alleen maar lastiger maakt. Weten ze dit te overleven?
Zenuwachtig liep ik heen en weer. We waren al een paar uur verder, en mijn ouders waren nog steeds niet teruggekomen. Was er iets gebeurd? Ik liep bevend naar het raam, en schoof het gordijn een stukje opzij. Met één oog gluurde ik naar buiten, en ik zag mensen vuilnisbakken omduwen, mensen die wegrenden, maar ook mensen die in gevecht waren. Af en toe was er een gil te horen, en een paar keer per dag zelfs een kogelschot. Ik was bang. Bang voor wat er kon gebeuren, bang voor de mensen, maar bovenal bang voor het leven. Een aantal jaar terug, op 21 December 2012, was álles weg. We hadden niks meer. Geen water, electriciteit, gas.. Alles weg, in één klap. Vandaag was het inmiddels 12 Juni 2016, en er was nog niks veranderd. Behalve de mensheid dan. Iedereen was doorgedraaid. Ze wouden overleven, en voor één brood pleegden de meesten er een moord voor. Nerveus beet ik op mijn lip. Mijn ouders waren naar de supermarkt gegaan om wat eten te halen, maar ze waren er nogsteeds niet. Zouden ze zijn vermoord? Duiken ze onder? Ik wist het niet, en ik leefde de afgelopen jaren alleen maar in deze onzekerheid. Ik wist niet wanneer ik zou sterven. Het kon vandaag zijn, het kon morgen zijn, maar ook volgende maand. Ik wist niet wanneer alles weer normaal zou worden, ik wist niet wat ons nog stond te wachten. Ik wist níks.
Een beetje een lang stukje, maargoed.
Weet iemand misschien een passende titel?
Het is trouwens gebasseerd op wat er zou kúnnen gebeuren aan het einde van 2012, namelijk een zonnestorm. Ik las het in het nieuws, en ik dacht, héy, leuk idee voor een story! :'D
Wilt er eventueel iemand gewaarschuwd worden?
[ bericht aangepast op 21 feb 2012 - 15:07 ]
"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''
