Jongens maken sneller iets stuk, vechten meer en komen eerder tot creatieve oplossingen. Meisjes willen aardig gevonden worden, hebben van die vage ruzies en zijn eerder geneigd om te doen wat wordt opgedragen.
~
Ruzies bij jongens.
Een ruzie tussen jongens is vaak voorspelbaar: ‘Hij is begonnen!’ Het lijkt een afschuiven van verantwoordelijkheid, maar eronder speelt iets anders. Jongens kunnen zich minder verplaatsen in een ander dan meisjes, waardoor het gedrag van een ander voor hen als een donderslag bij heldere hemel komt. Om te kunnen zien dat het gedrag een reactie is op zijn eigen gedrag, moet hij zich in die ander verplaatsen. Voor een jongen is het dan ook vaak alleen mogelijk door de chronologie van de gebeurtenissen na te lopen.
Ruzies bij meisjes.
~
De typisch vrouwelijke methoden om via roddelen elkaar zwart te maken en zichzelf beter voor te doen, zijn vrouwelijke strategieën in het werken aan een positieverbetering in de hiërarchie van wie ‘het aardigste’ is. Een ruzie van meisjes is dan ook veel moeilijker te doorgronden. In het bespreken van de ruzie komt niet alleen aan de orde wat er gebeurd is, maar wordt tegelijk gewerkt aan de pikorde. Ze geven vaak niet een objectief verslag van de ruzie, maar zijn bezig een ander zwart te maken en zichzelf wat gunstiger neer te zetten. Ze zijn onderling aan het manipuleren om er het beste vanaf te komen.
De lichamelijke verschillen kun je zelf wel bedenken lijkt mij?
[ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 9:38 ]
Nobody's talkin', cause talking just turns into screaming