Living Young, Wild & Free - RPG [Chapter 02] - Speeltopics

Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

Beginning:
Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

Meespelen kan altijd! -KLIK-

---

Love is just a word until you find someone to give its definition.

Jeremy 'Jer'.
"Dean, noem me maar Dean." Zegt hij grijzend. Ik grinnik, volgens mij is hij hartstikke stoned. Dan vertelt Dean dat hij draaierig wordt, aan het gezicht van Cassie zie ik dat ze bezorgd is. Zelf voel ik me ook niet helemaal lekker, komt door de drank.. "Hé man, gaat het? Je ziet wit." Zeg ik tegen Dean.

Dean

"Hé man, gaat het? Je ziet wit." Zei Jeremy terug. Ik knikte kort. "Ik denk wel dat het gaat," ik had het nog maar net gezegd of ik viel op de grond. Opnieuw stak er een lachbui op. "Ik zie roze olifantjes," grinnikte ik. Ik draaide me even om toen ik dacht een geluid gehoord te hebben. Maar in werkelijkheid was er helemaal geen geluid.

---

Take me to wonderland

Cassie
Dean valt op de grond, "Ik zie roze olifantjes," grinnikt hij waarna hij zich omdraait. Ik kijk even naar Jeremy, 'hij heeft LSD gebruikt,' zucht ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jeremy 'Jer'.
"Ik denk wel dat het gaat." Zegt Dean, terwijl hij op de grond valt. "Ik zie roze olifantjes." Grinnikt hij. Cassie wendt zich tot mij. "Hij heeft LSD gebruikt." Zucht ze. Ik grinnik. "Aai de roze olifantjes, Dean." Ik haal een joint uit mijn zak en steek hem aan.

Cassie
'Aai de roze olifantjes, Dean,' grinnikt Jeremy waarna hij een joint aansteekt. Ik kijk hem even aan. Ik was eigenlijk van plan weer naar binnen te gaan maar Jeremy ziet er ook niet al te helder uit.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jeremy 'Jer'.
Cassie kijkt me aan. "Kan je niet tegen roken?" Vraag ik, omdat ze me bezorgd aankijkt. Ik neem een trekje en blaas de rook uit. Dan moet ik tegen het kraakpand leunen om me staande te houden.

Cassie
'Kan je niet tegen roken?' vraagt Jeremy. Ik schud mijn hoofd, 'Ik kan er wel tegen hoor. Je ziet er alleen niet al te nuchter uit,'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jeremy 'Jer'.
"Ik kan er wel tegen hoor. Je ziet er alleen niet al te nuchter uit." Ik grijns om haar opmerking. "Komt door de drank." Verklaar ik en houd me goed aan hek naast het kraakpand vast. Misschien zit er iets te veel cannabis in mijn joint..

Mickey
Ik zucht diep. Dat ze stopt met drinken zou fantastisch zijn, maar als ik daarvoor mijn grote troost moet opgeven... 'Nee,' zeg ik kort. 'Ik stop niet. Maar jij gaat dat wel doen. Met mijn hulp kan je dat, ook zonder dat ik stop!'

---

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Cassie
Hij grijnst, 'Komt door de drank,' zegt hij terwijl hij zich goed moet vasthouden aan het hek naast het kraakpand om niet om te vallen. Ik trek mijn wenkbrauwen op, 'Laat dat hek dan eens los en probeer niet om te vallen,'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Lol, Cassie ]

---

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Jeremy 'Jer'.
Ik zie dat ze haar wenkbrauwen optrekt. "Laat dat hek dan eens los en probeer niet om te vallen." Daagt ze me uit. Ik grijns. "Dat lukt me zeker wel!" Ik gooi de joint op de grond, stamp hem uit en laat het hek los. Met veel moeite beweeg ik heen en weer, maar blijf toch staan.

Dean

"Aai de roze olifantjes, Dean." Grinnikt Jeremy. Ik kijk hem even aan. "Deze olifanten vinden me niet zo leuk," zei ik serieus. Ik knipperde weer een paar keer met mijn ogen en opeens waren de olifantjes weg. "Waar zijn ze nou?"

---

Take me to wonderland

[ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 17:42 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jeremy 'Jer'.
"Deze olifanten vinden me niet zo leuk." Zegt hij serieus. "Waar zijn ze nou?" Ik lach me dood en donder achterover, met mijn hoofd op de straatstenen. Direct stop ik met lachen en ik grijp met mijn handen naar mijn hoofd. "Godverdomme!"