Living Young, Wild & Free - RPG [Chapter 02] - Speeltopics

Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

Beginning:
Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

Meespelen kan altijd! -KLIK-

---

Love is just a word until you find someone to give its definition.

Mickey
Haar stem klinkt boos en dreigend. Ik staar haar maar wat aan, niet in staat iets te zeggen.
'Yulia, wees niet boos. Alsjeblieft. Het...'
Ik zucht diep. Yippie, haar ben ik ook weer kwijt.

[*Lees 'yippie' met zwaar sarcasme*]

---

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Yulia Nena Katineh

Ik zucht, verslagen. 'Ik ben niet boos, waarom doe je het? en heb je dit al die tijd voor me verzwegen?' vraag ik vervolgens.

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Mickey
'Daarom. Waarom drink jij zoveel? Dat is hetzelfde,' leg ik uit.
'En... Ja. Ik vond het niet nodig om het te zeggen.'

---

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

[Ik moet weer weg. Tot morgen!]

---

"Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

Jeremy 'Jer'.
"Hi," Zegt hij terug, half wazig. "Jeremy, noem me maar Jer," Mompel ik, terwijl ik het laatste trekje neem, de rook uit blaas en de sigaret op de grond smijt. Mijn voet trapt hem uit en ik kijk naar de jongen.

Cassie
Ik word wakker en probeer weer in slaap te vallen maar het lukt niet. Als ik een blik op Ty werp en zie dat hij in een diepe slaap is kom ik stilletjes uit mijn slaapzak. Voorzichtig loop ik de kamer uit en ik hoor buiten wat mensen praten. Ik doe de deur naar buiten open en zie Dean en de dronken jongen staan. 'Hee,' mompel ik. Ik zie er volgens mij verschrikkelijk uit op dit moment maar dat kan me niks schelen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Joan (Marie) Rein
Mijn ogen gingen slaperig open, en langzaam kom ik overeind. Tuurlijk, ik ben in slaap gevallen. Als ik de bonkende koppijn en rugpijn weghaal heb ik eigenlijk wel goed geslapen. Mijn handen gaan naar mijn hoofd, en mijn ogen knijp ik even dicht. Dan gaan mijn ogen naar een halve sigaret die uitgedrukt is op de grond. Uch, daar gaat mijn sigaret. Het blikje bier heb ik opgedronken, want die ligt leeg naast me.
Met nog steeds mijn hand tegen mijn hoofd kijk ik de ruimte rond. Oké, hoe laat is het? Op dit moment zou een horloge erg handig zijn, maar ik haat horloges. Vandaar ook dat ik er geen heb. Ik sta langzaam op, en steun me aan een stoel die er staat. Uch, die verdomde rugklachten ook. Ik rek me uit, en pak mijn tas op. Een blikje bier haal ik eruit samen met een broodje, want nu begint mijn buik best te grommen. De eerste paar happen zijn meteen al binnen, en een slok bier volgt. Oké, als dit op is ga ik maar is om de tijd vragen en roken.

[Iemand die Joan wilt vergezellen? :'D]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Dean

"Jeremy, noem me maar Jer," hoorde ik hem iets minder duidelijk mompelen door de drug. "Dean, noem me maar Dean." zei ik glimlachend. Geen idee waarom die glimlach op mijn gezicht was, waarschijnlijk de lsd. Ik loop, of beter strompel, naar de jongen toe. 'Hee,' mompelde iemand achter me. Ik draaide me om. Ik wist dat ik die stem herkende als die van Cassie. "Hi," zei ik.

---

Take me to wonderland

Cassie
'Hi,' zegt Dean. Ik kijk even naar de andere jongen maar ik ben te moe om mezelf voor te stellen. Daarna kijk ik weer eventjes naar Dean. Hij ziet er niet helemaal helder uit. 'Heb je iets gebruikt?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dean

'Heb je iets gebruikt?' Vroeg Cassie. Opeens begon ik stilletjes te lachen. Waarom? geen idee, ik moest opeens gewoon lachen zonder reden. "Lsd, denk ik", grinnikte ik nog stilletjes, maar daarna was de lachbui weer verdwenen. Opeens voel ik me warm en draaierig, maar ik probeer me te focussen.

---

Take me to wonderland

Cassie
Dean begint te lachen, 'Lsd, denk ik'. Dan stopt hij ineens met lachen. Ik kijk hem een beetje bezorgd aan, 'gaat alles wel goed?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dean

Ik begin opeens zwaarder te ademen. 'gaat alles wel goed?' Ik moest mijn ogen toeknijpen voor een enkele straatlantaarn. Mijn ogen waren overgevoelig geworden aan het licht. Iets wat een herkenbaar effect was van lsd. Ook al deed het licht pijn, toch fascineerde het me. "Ik heb een warm, en ben draaierig," murmelde ik. Ik legde mijn hand op mijn voorhoofd tegen het draaien?

---

Take me to wonderland

Cassie
'Ik heb een warm, en ben draaierig,' murmelt hij. Hij kijkt met een beetje een rare blik naar de straatlantaarn en legt zijn hand op zijn voorhoofd. Ik laat me tegen de muur op de grond zakken terwijl ik hem goed in de gaten hou.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dean

Ik sluit mijn ogen om het felle licht buiten te sluiten? Plots moest ik grinniken. Weer zonder enige reden. Ik open weer mijn ogen en ik zie dat Cassie me in de gaten houdt. "Wat?" vroeg ik.

---

Take me to wonderland

Yulia Nena Katineh

Wat onzeker denk ik na. Hij heeft een punt. Ik wijs naar zijn pols. 'Als je daar niet mee stopt, stop ik ook niet met mijn probleem.'

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."