• Hoi iedereen,

    Ik heb jullie hulp hard nodig. Eigenlijk gaat het niet om mij, maar om een vriend van me; ik noem hem even Henkie. Hij en ik kennen elkaar al best lang, eigenlijk al sinds de eerste keer dat we nog naar de Teletubbies keken. Hij kon altijd zo goed die stofzuiger nadoen, hihi. Maar goed, daar gaat dit topic niet over. Normaal is Henkie altijd heel vrolijk tegen iedereen, maar laatst kwam hij naar me toe en vroeg of hij me kon spreken. Ik voelde zijn serieuze bui en wist dat er iets aan de hand moest zijn. Er zit hem namelijk iets dwars, al best een tijdje lang. Het gaat om een meisje dat hij al best lang kent (oh gawd, niet weer dit probleem..); voor het gemak refereer ik naar haar als Margrietje. Ze kennen elkaar al best wat jaren en Henkie kan het altijd heel goed met zijn Margrietje vinden. Voor hem is er echter meer dan dat. Er zijn namelijk dingen die hij haar heel graag wil vertellen, maar als puntje bij paaltje komt, is Henkie eigenlijk een grote broekpoepert. Het is zelfs een keertje zo ver gegaan dat hij met een tomatenrood hoofd van haar wegrende, alleen maar omdat Margrietje een diepe blik in zijn ogen wierp onderwijl ze hem wilde begroeten. Eigenlijk krijgt hij haar maar heel moeilijk uit zijn hoofd; soms slaapt hij dagenlang niet omdat hij zich afvraagt waar zij op dat moment aan denkt. En nu wil Henkie van mij weten wat hij toch moet doen. Hij vraagt het aan mij, terwijl ik nota bene zelf niks kan (forever alone, anyone?). Natuurlijk heb ik hem al de tip gegeven om gewoon een keertje ‘hoi’ te zeggen en gewoon naar haar te lachen/knipogen, maar Margrietje vat het vriendschappelijk op en steeds weer durft hij daarna niet meer te zeggen wat hij echt voor haar voelt. Kunnen jullie misschien helpen?

    Edit: Henkie en ik zijn al best wat ouder; we zijn geen 13 meer, zeg maar. En van wat ik nou weet, hebben ze best vaak contact met elkaar, al is het wel meer over msn en zo. Maar als ze elkaar in persoon tegenkomen, dan is Henkie één grote brok paniek. (nerd)

    [ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 16:49 ]

    Wacht. Uit jouw uitleg maak ik op dat ze nog (bijna) nooit met elkaar hebben gesproken, maar toch is hij stapelverliefd op haar...


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Hoe oud is hij? want aan de schrijfstijl lijkt het of jullie beide nog heel jong zijn.

    Sorry, maar op gebied van liefde ben ik erg slecht :3


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Resurrection schreef:
    Wacht. Uit jouw uitleg maak ik op dat ze nog (bijna) nooit met elkaar hebben gesproken, maar toch is hij stapelverliefd op haar...


    comfort in c h a o s

    Meh.. D:… dat is wel heel lastig. Vooral omdat dat meisje dan alles opvat als vriendschappelijk en grappig. En wat nou als hij haar een mailtje of een brief schrijft maar er dan ook duidelijk bij vermeldt dat het geen grap is. En om te voorkomen dat ze hem dan niet geloofd kan hij jou (als neutrale) buitenstander vermelden dat jij ervan af weet en dat hij het wel echt serieus meent.

    Ik zou als ik hem was, gewoon opschrijven wat hij vindt, denkt, en voelt en vooral waarom hij het opschrijft en niet in haar gezicht verteld. Dat hij dat zelf gewoon moeilijk vindt en bang is dat ze hem niet serieus zal nemen. Eerlijkheid duurt het langst en dit lijkt me dan de beste manier, maar hij moet er zelf natuurlijk wel achter staan.


    @alle anderen die commenten met 'uit jouw schrijfstijl op te maken..' Don't judge a book by its cover :Y).

    [ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 16:30 ]


    Wie du mir, so ich dir.

    RainbowDay schreef:
    Hoe oud is hij? want aan de schrijfstijl lijkt het of jullie beide nog heel jong zijn.

    Sorry, maar op gebied van liefde ben ik erg slecht :3


    Ex astris, sciencia

    Jonsu schreef:
    Meh.. D:… dat is wel heel lastig. Vooral omdat dat meisje dan alles opvat als vriendschappelijk en grappig. En wat nou als hij haar een mailtje of een brief schrijft maar er dan ook duidelijk bij vermeldt dat het geen grap is. En om te voorkomen dat ze hem dan niet geloofd kan hij jou (als neutrale) buitenstander vermelden dat jij ervan af weet en dat hij het wel echt serieus meent.

    Ik zou als ik hem was, gewoon opschrijven wat hij vindt, denkt, en voelt en vooral waarom hij het opschrijft en niet in haar gezicht verteld. Dat hij dat zelf gewoon moeilijk vindt en bang is dat ze hem niet serieus zal nemen. Eerlijkheid duurt het langst en dit lijkt me dan de beste manier, maar hij moet er zelf natuurlijk wel achter staan.


    @alle anderen die commenten met 'uit jouw schrijfstijl op te maken..' Don't judge a book by its cover :Y).


    "Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

    RainbowDay schreef:
    Hoe oud is hij? want aan de schrijfstijl lijkt het of jullie beide nog heel jong zijn.

    Sorry, maar op gebied van liefde ben ik erg slecht :3


    'Dear girls: a compliment is actually not an invitation to explain how ugly you think you are' - Lisa Cimorelli