Ik voel me heel jaloers. Op meisje die dunner en mooier zijn dan ik. Maar daar gaat het dit keer niet om. Ik ben jaloers op me broertje. Waarom? Zal ik je vertellen:
1. Ik en me broertje zijn 2 keer naar PSV geweest.
1. Vraag ik: Mam, pap? Mag ik naar een concert van Tokio Hotel? Pap en Mam: Daar hebben we nu even geen geld voor.
2. *gister me ouders en broertje waren aan het praten over voetbal en ik me tanden aan het poetsen* Mam: Danny krijgt zo'n AZ pakket als hij jarig is. Broertje: Cool, gaan wij ook een keer naar het stadion van PSV? Pap: Ja, daar heb je meestal ook wel zo'n winkeltje. Ik probeerde het zoveel mogelijk te negeren, maar ik kon wel bijna janken van jaloersheid.
3. Thuis wordt er bij mij heel veel over voetbal gepraat en dan meestal over PSV.
3. Er wordt bijna nooit gepraat over muziek die ik mooi vind en al helemaal niet over Tokio Hotel.
Begrijpen jullie waarom ik jaloers ben en zo kan ik nog wel wat opnoemen:
1. Ik heb tot mijn 9de om 7(!) uur naar bed gemoeten en dan tot 8 uur tv kijken.
1. Mijn broertje (die nu 9 is) moet om 8 uur naar bed en mag tot 9 uur kijken. *En ik nu maar tot 10 uur! Maar meestal kijk ik tot half 11, 11 uur nog tv.*
Ik voel me hier heel rot over en je mag me een jaloerse trut vinden of een aansteller, maar dit vindt ik er nou van.
Fishy Does Rawrrr... Tiger Does Blub <3