• FIVE SOULS
    Jason, Isaac, Drew, Rodan and Brant

    1940. Vijf jongens woonden gelukkig met hun ouders op een groot erf, dicht bij Londen. Het was een afgelegen gebied, met een groot bos, een meer en een enorm groot huis. De familie was hecht met elkaar. Er was vrede in huis. De vijf zonen van mevrouw Catherina Pell en meneer George Obell, waren keurig opgeleerd. Ze hadden manieren, spraken met twee woorden en waren allemaal nog vrijgezel. De dag van de oorlog brak aan. De jongens waren genoodzaakt om thuis te blijven en te zorgen voor hun moeder. Meneer Obell ging vechten, als een echte soldaat. Maanden leefden ze in angst, totdat de oorlog eindelijk rust vond. Ze kregen het treurige nieuws dat hun vader was overleden. Iedereen had groot verdriet. Een paar seizoenen later leerde mevrouw Pell een nieuwe man kennen, Donk Benpo. Op het eerste gezicht leek de man een vriendelijke man te zijn. Het duurde dan ook niet lang of hij kwam inleven bij het gezin. De jongens leerden de man beter kennen en ontdekten gruwelijke geheimen. Ze wouden hun moeder inlichten, maar daar was het te laat voor. De man doodde de vijf kinderen, stuk voor stuk op een gruwelijke manier. De moeder kwam als laatst.

    2011. Een nieuw weeshuis werd geopend op het gebied van de familie Obell. De kinderen en pubers zouden hier een nieuwe thuis krijgen. Hun nieuwe huis Obell. Iedereen was dolenthousiast en de kamers werden al snel ingedeeld. Alles was aanwezig in het huis. Niemand wist van de gruwelijke moorden die er hebben plaatsgevonden. Het was altijd al een groot geheim geweest. Wat ze niet wisten was dat de zielen van de jongens er nog ronddwalen. Ze zijn uit op wraak.


    Je speelt dus een tiener die wees is en in het huis Obell woont. Niemand weet wat er is gebeurd, totdat er vreemde dingen gebeuren. Een peuter wordt vermist, de radio doet raar en de deuren hebben hun eigen wil. Sommigen mensen krijgen enge dromen. Dit is het werk van de jongens. Ze willen wraak. Er zijn dus vijf mensen die éen van de zoons kunnen spelen, derest is verplicht om iemand te spelen van het weeshuis. Als je éen van de jongens wilt spelen, kan je mij een PB sturen. Ik kies of je er eentje mag spelen. Isaac, Jason, Brant, Drew en Rodan kunnen mensen hun dromen manipueleren, storingen veroorzaken in de radio en objecten laten bewegen. Het is aan de jongens zelf te kiezen op welke momenten ze zichtbaar kunnen zijn, dan zijn ze net als een gewone mens. Hou er rekening mee dat de jongens niet meer zo braaf waren als vroeger, maar dat ze de mensen angst willen aanjagen. Meestal zijn ze te vinden op de plaatsen waar ze vermoord zijn, maar ze kunnen gewoon vrij rondlopen.


    De vijf jongens:

    Rodan Obell: Werd gegooid in de waterput. wordt gespeelt door -
    Drew Obell: Vermoord in het bos, met speren. wordt gespeelt door -
    Brant Obell: Werd levend begraven in het moestuintje. wordt gespeelt door Juicey
    Isaac Obell: Vermoord in de kelder met vreselijke marteltuigen. wordt gespeelt door Haice
    Jason Obell: Vermoord in het meer, met een zwaar object aan zijn voet. wordt gespeelt door xPicasso



    Haice | Janel Qiove [16/V] & Isaac Obell [17/M] && Charlie Lymqe [16/V]
    xPicasso | [url=http://i44.tinypic.com/ny5nvq.png
    ]Harry Styles[/url] [M/17] && Jason Obell [18/M]
    Juicey | Behati Huntington [16/V] & Brant Obell [19/M]



    Hopelijk vinden jullie het een leuk spel en kan er veel gespeeld worden!
    Als er vragen zijn of een opmerking, kan je me gerust PB-en. Liefs, ellen. xx

    [ bericht aangepast op 21 dec 2011 - 20:28 ]


    Just be yourself even when people want to change you

    Harry Styles [M/17] | http://i44.tinypic.com/ny5nvq.png


    I will not be commanded. I will not be controlled I will not let my future go on, without the help of my soul.

    Behati
    Ze bekeek zichzelf in de grote spiegel in de hal. Haar jas en haar simpele Uggs had ze al aangetrokken. Ze zou gewoon even naar buiten gaan, hoe koud het nu ook mocht zijn buiten. De kolsjaal wikkelde ze om haar nek en ze vertrok naar buiten. Mensen hadden haar wel verteld dat het geen goed idee om zo laat nog naar buiten te gaan, en vooral niet met deze kou. Het kon haar niet schelen, de kinderen met hun verhalen over zogenaamde 'spoken' geloofde ze dus echt niet. Elke keer als de kinderen haar verhalen over de 'spoken' vertelde, had ze moeite gedaan om niet in de lach te schieten. Ze geloofde er niet in, spoken bestonden helemaal niet. Haar gezicht begroef ze wat in haar sjaal, het was inderdaad heel erg koud buiten, ze hadden haar er al voor gewaarschuwd. Af en toe keek ze rond als ze iets leek te horen, het was vast haar verbeelding. Bang was ze niet in het donker, haar was nog nooit iets gebeurt.

    [ bericht aangepast op 21 dec 2011 - 20:27 ]


    Old enough to know better, young enough to do it anyways.

    Jason Obell
    Nog steeds zwierf hij rond in haar ziekenhuis kamer. Janel sliep nog steeds na die verdoving van vannacht. Het was heerlijk om haar zo te zien huilen op de grond van de pijn, haar hechtingen waren los geschoten en voor hem was het alleen maar vermaak geweest. Heerlijk vermaak. Hij liep zachtjes heen en weer in de kamer, zichtbaar was hij niet omdat Janel toch niet wakker was. Nog steeds dacht hij na over wat hij straks een keer met haar kon uithalen, of zou hij haar met rust laten? Zachtjes grinnikte hij in zichzelf. Hij wist het nog niet, misschien deed hij zelfs wel iets uit het niets, net zoals vannacht.


    I will not be commanded. I will not be controlled I will not let my future go on, without the help of my soul.

    -

    [ bericht aangepast op 21 dec 2011 - 20:30 ]


    Old enough to know better, young enough to do it anyways.

    Janel Qiove

    Het was een goede nacht geweest. De operatie was vlot verlopen. Buiten een paar littekens, zou ze er niets aan overhouden. De rust was al snel over toen de dokter naar binnen liep en haar zacht wakker maakte. Haar ogen opende ze langzaam. Ze knipperde een paar keer en ging langzaam rechtop zitten. De dokter controleerde alles en liet een bord met eten achter. Haar blik ging even moeizaam in het rond. Hopelijk zou Jason niet aanwezig zijn. De pijn die hij had aangericht, werd langzaam onmenselijk. Hij was zo onmenselijk.. Het bord met eten schoof ze langzaam haar kant op. Ze nam de vork op en nam een paar happen.

    [ bericht aangepast op 21 dec 2011 - 20:55 ]


    Just be yourself even when people want to change you

    Jason Obell

    Zachtjes grinnikte hij. Hij naam plaats in de vensterbank voor het raam, langzaam maakte hij zichzelf weer zichtbaar voor Janel. Zijn gegrinnik moest verschrikkelijk gruwelijk klinken in andermans oren, maar voor hem klonk het normaal, zoals het moest horen. 'Zozo, als we daar onze Janel niet hebben.' mompelde hij. 'En hoe heeft onze Janel geslapen vannacht?' vroeg hij toen terwijl hij haar weer aankeek met zijn felblauwe en doordringende ogen. Hij nam geen moment rust van haar met zijn blik, hij bleef maar staren en hij wist dat het angstaanjagend was voor haar.


    I will not be commanded. I will not be controlled I will not let my future go on, without the help of my soul.

    Oh, dit klinkt echt super! Maar ik moet nu naar school, als ik terugkom plaats ik iemand ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Ik wil wel een tiener spelen in huize Obell. ;)
    Moet ik een lijstje invullen or something?

    x (flower)

    xJennii schreef:
    Ik wil wel een tiener spelen in huize Obell. ;)
    Moet ik een lijstje invullen or something?

    x (flower)

    This xd


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.