louize
zou ik hem volgen?.... nee, dat soort volgen is voor watjes. ik maak mijn eigen pad. en ik liep de andere kand op. na een tijdje kwam er iemand achter mij aan. wat slecht, ik heb hem allang gezien en hij is zo luidruchtig. hij is stevig geboud en zag er uit als een cacharijn uit de kroeg. even later was hij weg. ik stopte en draaide me om. waar was hij nou gebleven. ik zette nog een stap en.... niets. ik liep verder. nu zat hij links van mij. nee, hij zat voor mij, rechts van mij, achter. BOEM. de ruimte om mij heel werd opgeblazen. watte fa' stof en deeltjes steen vlogen om mij heen. mijn zintuigen verdoovden langzaam. mijn achtervolger had een slaap bom opgeblazen. ik moest hier wegkomen. ik ging op mijn buik liggen en probeerde onder het stof weg te kruipen. tot een gespierde hand mij ruw overeind trok. ''als jij niet wilt slapen door de bom moet ik het zelf maar doen.'' hij trok zijn andere vuist naar achter en hij glimlachte. een vampier! shit ik moet wegkomen. ik ontweek de vuist en probeerde los te komen maar zijn greep was eizersterk. ik schopte ik stomte niets hielp. ik probeerde hem te verdrinken met mijn water. weer niks. die kerel was een harde. zij grijns werd groter. ''en jij dacht dat je mij kon verslaan door wat te spelen met water. HA HA HA HA HA!'' pets ik sloeg hem in zijn gezicht. ha, die was raak. zijn grimas verdween. ''dat had je beter niet kunnen doen elfje.'' hij greep me bij mijn nek en tilde me op. mijn longen leken te barsten. toen gooide hij me door de lucht. ik kwam hard neer tegen de rotswand. alles werd zward.
toen ik wakker werd, was ik verbaast ik leefde nog en ik was zo te zien geen vampier. ik zat vastebonden in een grot. de vampier lag te slapen op een verzameling stro, bladeren, en... ik kokhalste, haar, vooral lang vrouwen haar. ik moest wegkomen. zou ik de touwen doorbranden. nee dat zou hij merken of doorsnijden. 'tis te proberen. ik concentreede me. er schoof een stenen mes uit de grond. pfoe, ik moet meer oefen met die andere elementen. het mes schoof langzaam naar me toe. nog een klein beetje. ja, de eerste touwen waaren door. ik pakte het mes op en. BOEM. het mes ontplofte in mijn handen. shit, de vampier stond voor me. zijn hand was op mij gericht. hij was rood van woede. ik gooide mijzelf opzij. BOEM. de plek waar ik net zat was opgeblazen. ik prutste aan het touw. de vampier kwam dreigend op mij af. nog eventjes. ja, los. ik sprong weer weg. BOEM.dat scheelde maar een druppel. terwijl ik door de grot sprong opzoek naar uitgang, stond de vampier alles op te blazen. BROOOoOoOOOooooOooeEEEeeEEEeEeEEeeEEEeM. de grot storte in. we vielen allebij naar benenden. nog verdooft van de shok schoof ik wat rotsblokken opzij en stond wankelend op. WAT?!?! er zat hier een ondergronds meer. en al die tijd heb ik niks gevoeld. het kwam zeker door die afleiding. de vampier kwam kreunend overeind. ''nu ga je er aan elfje.'' ik zat nog steeds naar het meer te staren. zo groot. ik heb nog nooid zo veel stilstaand water bij elkaar gezien. wauw, en in deze grot kan ik zoveel oefenen als ik wou. BOEM, de steen naast mij ontplofte. shit hij was er ook nog. er ik keek om mij heen. ik sprong weg en schuilde achter een steen, drukte mijzelf tegen de wand en concentreerde me. ik voelde dat dit een hele grote ruimte was met dikke wanden en geen enkel gaatje. er kon niets of niemand door. van terug gaan naar de vorige grot was geen spraken van het plafon was veels te hoog, ik vroeg me af hoe ik die val overleefd heb. als je de muuren probeerde te vernietigen, dan zou je jaaren bezig zijn. zelfs met een ontploffende kracht als die van de vampier. ik zat diep in de problemen.
[ bericht aangepast op 22 dec 2011 - 11:59 ]
welkome to my garden of fantasy
]
]
]