[RPG] This World... [1] - Speeltopics

Deze RPG speelt zich af in een wereld waar Centauren, elfen, vampiers en weerwolven leven. Met natuurlijk nog meer mystieke wezens. Je woont waar je wilt, bossen, weilanden, etc. De beschrijving staat op het rollentopic.

Je mag altijd inspringen, maar dan moet je je rollen beschrijving achterlaten op het forum topic: [RPG] This World... (zonder cijfer dus)
Link naar rollentopic

Rules
-Geen grof taalgebruik
-Ruzie's worden bijgelegd buiten de RPG
-Speel niet te veel met personages van andere mensen
-16+ scenes, mogen wel, maar niet te heftig ofzo
-Niet meer dan 3 personages
-Geef naamveranderingen even aan!
-Vermoord elkaars personages niet, tenzij het overlegd is met de eigenaar van de personages
-Have fun!
-Ik Maak de topics! Als deze vol is, en er is nog geen nieuwe, dan wacht je gewoon even tot er een nieuwe is

Huidige Rollen:

Elf
4Everdeen als Evana (Elf)
Annickemiek als Louize (Elf)
Novazembla als June (Elf)
Maitresse als Ivlisar (Elf)

Vampier
Maitresse als Lillith (Vampier)
Annickemiek als Alex (Vampier)
Blackbirdd als Melody (Vampier)
Annickemiek als Naamloos (Vampier)

Weerwolf
xLaughing als Elanore (Weerwolf)
AddictMusic als Katherine (Weerwolf)
x Desire als Zoëy Johnsen (weerwolf)

Centaur
ThePineapple als Nurion (Centaur)

Evana
Langzaam daalde mijn draak naar beneden. Ik zocht een weerwolf, misschien ook een vampier, maar ik kon ze niet vinden. De chimaera's zouden misschien onze troepen naderen, en als leidster van de Elfen moest ik iedereen waarschuwen. Wacht, zag ik daar iets bruins door het bos schieten?

[ bericht aangepast op 11 april 2012 - 20:23 ]

Tijd voor koffie.

alex
het water rimpelde, het bubbelde een beetje en uiteindelijk kwam er een hoofd boven water. ooooooh, shit. dat is de opper-elf. als ze ontdekt wat er hier is gebeurd dan heb ik problemen. ik boet me uit de voeten maken en snel. ik probeerde op te staan maar het lukte niet. die andere elf had me verlamt. tuurlijk, dat kon zo worden opgelost. maar ik kan het niet zelf doen. daar komt ze. ze liep het strand op en kontroleerde mijn pols. ze draaide me weer op mijn buik en pookte mijn ruggengraad op verschillende plekken. ''au, kun je niet wat zachter doen''
''nou, lekker dankbaar ben jij''
grommend ging ik zitten.
''wat is er gebeurd?''vroeg ze. ik wierp vlugtig een blik de heuvel op. de opper-elf volgde mijn blik en rende de heuvel op. ze bekeek de andere twee elfen. ''WAT HEEFT DIT TE BETEKENEN, VAMPIER?'' daar komen de problemen. ik proveerde een schijnheilig gezicht te trekken, maar het lukte niet echt. '' hoe bedoel je?'' ze liep grommend en drijgend op mij af. ''JE WEET BEST WAT IK BEDOEL.'' ze pakte me bij mijn kraag en tilde me op. wow, dat wijf is sterk. ''je weet best wat ik bedoel, jij hebt die oude elf vermoord. aleen iemand zoals jij kan zo'n speer hanteren'' ik probeerde te glimlaggen.'' waar heb je het ove...'' de opper-elf keek zo dreigend naar me dat het me beter leek om maar te zwijgen. ''je bent laf, je bent zwak en bezeten door wraatzicht. je hebt geluk met die toestand daarbuiten.'' op dat moment verscheen er een ander hoofd boven water. ''ik ben nog niet klaar met jou.'' ze gooide me neer en richte zich tot de andere persoon.

welkome to my garden of fantasy

Evana
Ik moest me inhouden, alhoewel ik bijna zeker wist dat het buiten stormde, dat de bomen bijna uit de grond werden getrokken. Toch schrok ik een beetje van mezelf. Ik was nog nooit zo boos geweest. Nog nooit zo hard geschreeuwd... Ik liep naar de andere elf. Ik knielde achter de andere elf. Ik boog mijn hoofd in respect voor de oude vrouw. De elf voor me bleef snikken. Toen zag ik een meisjes weerwolf uit het water opstijgen. Zwijgend stond ik op. Vriend of vijand? Toen zag ik dat ze mijn buideltje had. Vriend. Zonder geluid te maken liep ik naar haar toe.

Tijd voor koffie.

Katherine (weerwolf)
Ik zag Evana een persoon op de grond gooien en op me af komen. Ze leek nogal boos. Ik stak mijn handen in de lucht. 'Ik ben een vriend. Hier is je buidel trouwens. Wie is dat?''De een of andere vampier die juist een oude elf heeft vermoord.' Ik fronste, 'Waarom?''Goeie vraag.' Ze draaide zich om en we keken allebei naar de vampier. 'Nou?''Waarom vermoorde ja haar?''Ik, euhm, wou de jonge elf hebben''eten bedoel je.' onderbrak ik hem 'Ja, okee dan, en die oude stond in de weg en, wel, ...'Evana verliest haar geduld en rent op hem af. 'Jij vuile...!' Ik spring tussen hen in.' Kalmeer, Evana. Hij is het niet waard. Zorg eerst voor de kleine elf, dan kunnen we nog zien wat we met hem doen.'

[ bericht aangepast op 20 jan 2012 - 19:04 ]

I think I'm losing what's left of my minbd

Evana
Ik wreef in mijn ogen. "Het spijt me. Ik ben nog nooit zo boos geweest. Ik weet ook niet wat ik heb." langzaam liep ik naar de andere elf toe. Ik legde een hand op haar schouder, en ze keek op. Ze ging rechtop staan. "W-wat is er" zei ze, nog half huilend. "Kom mee. We moeten haar begraven." zei ik. Ik keek naar Kate, die de vampier nog bij zijn kraag had. Het meisje knikte. "Ik volg jullie" ik gebaarde naar Kate dat we gingen. Kate richtte zich op de vampier. Het meisje moest zich inhouden, maar het lukte me om haar kalm te houden. "Hij is het niet waard om je nu druk over te maken." zei ik. Het meisje zuchtte diep. Na een korte zwem stonden we weer op de oever.

Tijd voor koffie.

louize
het zwemmen had me goed gedaan. ik had al het vuil en de tranen weggewassen. ik zocht een rustige open plek op en begon te graven. ik wou het alleen doen zonder hulp of krachten. toen ik haar eindelijk begraven had, maakte de opper-elf een houten kruis waar ze met haar mes de woorden rust in vrede schreef. ik wou weer gaan huilen maar mijn tranen waren op. we bleven daar een tijdje staan. het begon te regenen. toen we terug gingen naar het kamp zag ik dat de weerwolf de vampier had vastgebonden en een vuurtje had gemaakt. ik ging zo ver mogelijk van de vampier vandaan zitten, maar keek hem wel vuil aan. als blikken konden doden...... toen zag ik dat hij iets vast had. het was het lijf van een chimaera. ik schrok. ''de hemel tuin, de chimaera's'' iedereen schrok van mijn plotselinge gescheeuw. ze keken me vragend aan. ''ik heb een visioen gehad. de chimaera's zijn in de hemeltuin!!!'' iedereen schrok nog meer van dit nieuws. het zou best wel grappig zijn geweest als we niet in deze toestand zaten. op dat moment vloog er iets boven ons hoofd. het was dragon en hij had een grote bloederige mand om zijn nek. een blik op hem en die mand was genoeg om vast te stellen dat hij ook eten was gaan zoeken. op zijn eigen manier.

welkome to my garden of fantasy

Zoëy Johnsen


2 wolven, rennend door het bos, niets vermoedend. Het zag er vredig uit zo, de 2 dansende shilouetten die zie rustig voortbewogen.
___
Vragend kijk ik om me heen. Ik ruik het. Hij ruikt het.
Hij gromt naar me, ik grom instemmend terug en laat mijn neus zijn werk doen.
Ik kom bij een open plek aan en blaf naar Adorin dat hij achter moet blijven, waarop hij koppig teruggromt om mee te gaan. Maar ik schud mijn kop. Ik ben een mens, jij niet. Jij moet gelijk weer geweld gebruiken, lullo. Adorin gromt nogmaals en verschuilt zich dan achter in de bossen.
Rustig loop ik in mijn wolvengedaante naar de open plek. Een meisje die aan het graven was.
Even verschuilde ik me in de bosjes en verander kronkelend in mijn menselijke gedaante. Eigenlijk haat ik mijn menselijke gedaante, maar ja, je moet toch wat. Voorzichtig loop ik wat dichterbij.
'Hoi.' zeg ik zachtjes, afwachtend en op mijn hoede.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Evana
Ik keek op. Snel en behendig trok ik mijn boog. Hij trilde. De bezwering werkte goed. "Hallo..." zei ik, even zacht. "Laat jezelf zien." zei ik. Na vandaag wilde ik niet meer vechten. Langzaam liep ze uit de bosjes. Een weerwolf. Twijfelgeval. "Ik kom niet om te vechten." zei ze. Voor dit keer vertrouwde ik haar meteen, zonder grote ondervraging. Louize kwam tevoorschijn. "Opper-elf, moeten we niet naar het dorp?" ik keek haar aan. "Noem me alsjeblieft geen opper-elf" zei ik tegen Louize met een glimlach. Louize richtte zich op de wolf. "Wie ben jij?"

[ bericht aangepast op 18 jan 2012 - 18:14 ]

Tijd voor koffie.

Zoëy Johnsen


Ik glimlachtte terug, ergens voelde het als een vals glimlachje, zo'n stoere eerste opkomt van Zoëy. Maar ik wist dat het meisje geen problemen zocht en hetzelfde als mij dacht. Of hetzelfde als mij was; geen problemen zoeken, maar nieuwe mensen ontmoeten en leren kennen.
'Ik ook niet.' Verklaarde ik glimlachend.
'Mijn naam is Zoëy. En wie ben jij?' vroeg ik nieuwsgierig.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

louize
''mijn naam is zoëy. en wie ben jij?'' vroeg de weerwolf nieuwschierig. ''ik ben evana van de elfenstam en dit is lou-'' dragon landde voor mij. hij had blijkbaar het wild al afgegeven. hij boog zijn nek en verluisterde iets in mijn oor.''wat zeg je? een wolf in de bosjes?'' ik richte me op de zoëy. ''ik ben louize en wie is je harige vriend in de bosjes?''

welkome to my garden of fantasy

Evana
Ik keek vragend naar de Draak. Hij knikte instemmend naar me, en vloog weer weg. "Ben je ons aan het bespioneren?" vroeg ik wantrouwig. Vertrouwen was moeilijk te verdienen. "Nee," zei de andere wolf en hij kwam langzaam uit de bosjes. "Ik ben Evana, en dit is Louize." Zoey leek hem te kennen. "We moeten denk ik maar weer naar het dorp. Ivlisar zal vast vragen waar ik blijf. " zeg ik. "Als jullie mee willen komen zijn jullie welkom." ik fluit op mijn vingers, en na een dof'n 10 meter naast me, weet ik dat Xanthos is geland.

Tijd voor koffie.

Zoëy Johnsen

Ik grijns even. Dat was natuurlijk Adorin.
'Natuurlijk bespioneer ik jullie niet,- ik zou niet durven.. We zijn enkel maar op doorreis en zoeken een stad om te eten. Soms heb je wel behoefte aan gekookt voedsel, snap je.'
Nadat ik even kuchtte floot ik op mijn vingers. Een grijsbruine wolf komt uit de bosjes lopen, half dreigend, half nieuwsgierig. Hij snuift even en gromt. Even loop ik naar hem toe en begin een vaag taaltje te spreken dat wolfs is. Adorin gromt mokkig en is het met me eens. Nadat hij nog eens onbeleefd gromt geef ik hem een klap. Hij piept even maar geeft dan toe.
Ik knik tevreden als hij zijn excuses aan heeft geboden.
'Sorry dat jullie dat moesten zien. T'is niet niks om je hele leven met een zeurwolf te reizen.'
Adorin snuift verontwaardig.
Even krab ik hem achter zijn oor. 'Maar het gaat nu wel beter dan eerst.' Verklaar ik.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Evana
Ik glimlach. De taal elfs is dan denk ik toch wat vriendelijker. "Oke, maar willen jullie mee naar het dorp? We hebben vast genoeg voedsel... Trouwens, als jullie hier zijn, ik moet jullie waarschuwen. De Chimaera's naderen." Zoey kijkt me aan. "Wat?!" zegt ze, en zelfs de andere wolf kijkt op. "Ja, dichter dan we dachten. Maar komen jullie mee?"

Tijd voor koffie.

Zoëy Johnsen


Ik glimlach, murmel wat tegen Adorin en kijk Evana vervolgens aan. 'Graag.' grijnsde ik. Even keek ik niet-begrijpend naar Evana. Chimaera's?
'Wat zijn dat?' vroeg ik nieuwsgierig en liep met Evana mee. Adorin liep op zijn hoede achter ons.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Evana
"Chimaera's zijn leeuwen, met een staart die een slang is en een bok op hun rug. Ze spuwen vuur, hun klauwen zijn ijzersterk en scherp, dus ze zijn bijna niet te verslaan." Ik voelde Louize naast me huiveren. We kwamen weer aan bij het vuurtje. Het begon nu echt donker te worden. Ik zag Kate. "Kom je met ons mee?" vroeg ik aan haar. Ze knikte. Ik liep naar Xanthosa toe. "Zeg, willen jullie een lift?" Louize was intussen al naar haar eigen draak gelopen. Adorin ging bij Louize achterop en Zoey en Kate bij mij. We stegen op.

Tijd voor koffie.

louize
evana vertrok met zoëy. met een zucht draaide ik me weer om naar het kampvuur. de weerwolf van eerst was ook vertrokken. de vampier was nog steeds vastgebonden aan de boom. ik trok mijn mes en liep op hem af. zijn ogen werden groot en hij begon te zweten. ''alsjebieft, vermoord me niet. ik doe alles voor je. laat me leven'' en zo ging het nog een tijdje door. walgelijk. ''PETS''. ik gaf hem een klap. hij hield zijn mond. ik hief mijn mes en.... sneed zijn touwen door. dragon lande, een blik op de vampier en mij en hij begreep wat hij moest doen. dragon liep naar de vampier toe. en ''hap'' dragon nam de vampier in zijn bek. hij gooide hem een paar in de lucht. natuurlijk verwondde hij de vampier niet, maar hij speelde gewoon. toen gooide dragon de vampier op zijn rug en steeg op naar het elfenkamp. waarschijnlijk gaat hij nog eerst wat spelen voor hij ook echt in het elfenkamp gaat. ik maakte het vuur uit en begon ook richting het elfenkamp te lopen.

welkome to my garden of fantasy