Hele diepe zucht. Ik wordt er op dit moment niet vrolijker op. Ik zit in Amerika voor een exchange jaar, wat natuurlijk super tof is. Maar t gaat niet zo makkelijk voor mij als ik gehoopd had. Om te beginnen had ik een super tof gastgezin, waar ik op het laatste moment niet meer heen kon. Daarna ben ik geplaatst bij een gastgezin wat ook leuk is. Maar anders, heel druk met werk en super veel regels. Ze zijn super lief, en ik hou super veel van ze. Dat heb ik me nu wel allang bedacht. Maar begin november besloten ze om te verhuizen naar een stadje 45 minuten verderop, waarna ik de keuze had om bij hun te blijven en van school te veranderen of van gastgezin veranderen en op dezelfde school te blijven. Die keuze was vet moeilijk omdat ik eindelijk vrienden had. Maar ik besloot toch maar om met mijn familie mee te gaan. Vooral omdat mijn gastzusje dat heel graag wou. Maar toen hoorden we heel de tijd maar niets of ik naar de nieuwe school kon, dus uiteindelijk zijn we er gister zelf maar heen gegaan, omdat we bijna verhuizen. En nu blijkt dat ik niet naar de nieuwe school kan tot en met begin februari en volgens de wetten die gebonden zijn aan mijn visum moet ik klassen volgen dus ik kan niet voor zo lang niet naar school gaan. En nu moet ik dus voor vier weken met andere mensen blijven, om school te gaan volgen waar ik net iedereen heb verteld dat ik ga verhuizen na kerst...
En ondertussen loopt mijn gastzusje ook heel de tijd een bitch te zijn.
Koekje als je dit allemaal gelezen hebt (:
I've never told a lie, and that makes me a liar.