Ik kom niet goed uit mijn woorden en ik doe mee aan een wedstrijd, ik weet het slim --' Maar zouden jullie kunnen kijken of dit een beetje klopt. het gaat trouwens over Zayn (:
-1960
Hard blaas ik naar mijn verkleumde vingers, een miserabele poging om ze te verwarmen. Natuurlijk mislukt het, het is ook vijf graden onder nul en ik zit hier in mijn kantoenen broek vol gaten, mijn besmeurde vest en een muts op mijn hoofd. Ik probeer dichter bij het vuur te gaan zitten, zodat het mij zal verwarmen, maar ik voel al snel dat ik te dicht ben gaan zitten, want mijn schenen doen er pijn van. Het begint te sneeuwen en langzaam dwarrelen de sneeuwvlokjes één voor één door het gat in het dak van ons huis. Het gat zit er al een jaar, maar we hebben geen geld om het te laten maken. We hebben nooit geld voor iets, om eerlijk te zijn. Zolang als ik me herinner, hebben we geen geld. We wonen ook in een klein huis in de achterbuurt van London. Langzaam sta ik op en schud het kleine beetje sneeuw uit mijn haren. Het is te koud om hier te blijven zitten, dus ga ik maar naar bed. Hopelijk zal de kou dragelijker zijn, wanneer ik onder de dekens lig, al betwijfel ik het. Ik groet nog snel mijn ouders, die samen aan de keukentafel zitten. Ze zien er vermoeid uit, voornamelijk mijn vader. Hij werkt lange dagen in de fabriek, net om de hoek, voor niet meer dan twee pond per dag. Daar kunnen we niet van leven, dus probeert mijn moeder wat bij te verdienen door de was te doen van de rijke mensen in de binnenstad. En natuurlijk probeer ook ik hier en daar wat bij te verdienen, al is het maar een penny.
I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.