Mogen de kansen ímmer in je voordeel zijn.
Want zelfs buiten de arena ben je niet veilig.
Want zelfs buiten de arena ben je niet veilig.
’Laat me verdomme los!’
Bang keek ik naar beneden, naar de twee mutilanten die ons volgden. Ze klommen tegen de klifwand op, hun vurige ogen op ons gericht. De jongen die mijn hand vast hield probeerde me alleen verder naar boven te trekken, hoewel hij veel te zwak was.
‘Dat kan ik niet,’ snikte hij. Een straaltje bloed druppelde langs zijn arm, over onze verstrengelde handen.
‘Je hebt mijn leven als eens eerder gered, dat hoef je niet nog een keer te doen!’ roep ik wanhopig. Marcus trekt me de laatste centimeters omhoog, waardoor ik mijn vrije hand rond een stuk steen weet te klemmen. Dan bereikt een te bekende, grommende stem mijn oren.
Saph Amero was als dertienjarig jongetje een tribuut in de Honger Spelen. Het was de negentiende editie, het jaar waarin hij als winnar terug naar district vier mocht. Maar de spelen waren meedogenloos en hard geweest. Het sterke, snelle jongetje groeide op tot een paranoïde mentor, een man die overal gevaar in zag.
Dit verhaal volgt Saph tijdens de 27ste Honger Spelen. Hij is opnieuw mentor van District vier. Hier ontmoet hij Fayan, een Capitoolse stylist, waarbij hij direct zijn keel probeert door te snijden.
Als Fayan dan toch de enige persoon die te vertrouwen is blijkt te zijn, begint Saph aan het plan waar hij jaren aan gewerkt heeft. Om de Hongerspelen tot een einde te brengen.
[ bericht aangepast op 30 nov 2011 - 16:28 ]
Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.
voor de rest klinkt het goed ^^
