Dit moet ik even kwijt.. - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik heb sinds twee/drie dagen weer een nieuw vriendje. Ik ben echt heel gelukkig met hem. Maar ik durf het niet aan mijn ouders te vertellen. Telkens weer moet ik tegen ze liegen, en telkens weer gaan ze erover zeiken. Ik word er gek van. Pas probeerde mijn moeder m'n dagboek af te pakken en op msn mee te lezen. Maar msn is gewoon privé en daar heeft mijn moeder niets mee te maken vind ik. Als ik dan msn niet wil laten zien, vragen ze of ik geheimen voor ze heb en begint het hele gezeik opnieuw. 'Je neemt geen verkering met die en die...' Dan ontken ik alles wat ze zeggen dan houden ze op. Gelukkig klap ik dan nog net niet dicht. Maar ik word er gewoon gek van. Ik heb het mijn vriendje ook al vertelt en hij houdt er rekening mee. We hebben afgesproken dat we niet heel close gaan doen op mijn verjaardagsfeestje. Hij snapt de situatie ook en steunt me de hele tijd. Hij is echt geweldig. Ik wou dat ik makkelijke ouders had waarmee ik dit geluk kon delen..

Sorry voor mijn gezeik. Ik zit 'm helemaal te freaken hier, ik word gek, ik moest het gewoon even kwijt.

---

26 - 02 - '16

Misschien kun je nog even een tijdje wachten als je dat prettig vindt, dan kun je ook met het argument komen dat je nu al wel een tijdje met hem hebt (een maand ofzo), misschien dat ze dan iets minder heftig zullen reageren? En anders vrees ik toch echt dat je er doorheen zult moeten.. Want het verzwijgen is ook geen doen.

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Mutant schreef:
Ik vind je vriendje heel lief dat hij er zo rekening mee houdt! Echt rot at je ouders zo doen, want dat maakt de relatie er niet leuker op. Probeer het ze ander voorzichtig te brengen?

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Troll schreef:
(...)

Geloof me, dat gaat niet werken. Ik heb al zoiets geprobeerd, maar achterdochtig als mijn ouders zijn zoeken ze overal iets achter. Ik heb zo vaak tegen ze moeten liegen hierover, dat dit geen zin meer gaat hebben. Ik weet het; ik had niet mogen liegen. Maar ik kan niet anders want mijn ouders dreigen gewoon. Met dingen als 'Wat mag ik doen als je wel verkering hebt' en onmogelijke dingen als 'Beloof me dat...' en ik ben gewoon heel onzeker daarin..

Ik snap het, gelukkig zijn mijn ouders er iets makkelijker in, die maken er allemaal grapjes over.
Maar wat nou als je hem een keer uitnodigt? Gewoon puur als 'vriend', dan kunnen je ouders een mening over hem vormen en misschien vinden ze hem wel heel leuk! Dan zou je daarna kunnen zeggen dat jullie iets hebben?

---

Smiling but close to tears.

Cerebellum schreef:
Misschien kun je nog even een tijdje wachten als je dat prettig vindt, dan kun je ook met het argument komen dat je nu al wel een tijdje met hem hebt (een maand ofzo), misschien dat ze dan iets minder heftig zullen reageren? En anders vrees ik toch echt dat je er doorheen zult moeten.. Want het verzwijgen is ook geen doen.

Ik weet het. Ik ben van plan het verzwijgen nog even vol te houden en als ze wat 'gekalmeerd zijn' en opgehouden zijn over het onderwerp, het dan te brengen.

---

26 - 02 - '16

Troll schreef:
(...)

Wat mijn ouders dan doen, voornamelijk mijn moeder, is inpraten op mijn gevoel tot ik dichtklap en niets anders meer kan dan huilen.

Ik vertel het sws niet meer, als ik een vriendje heb ofso. Mijn ouders gaan dan toch weer zeiken zoals elke keer, en daar heb ik geen zin meer in. Voor de rest vallen mijn ouders wel mee, behalve als het met jongens te maken heeft dan.

---

A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

Mijn moeder maakt het juist niet uit en mijn vader ook niet, ik mag zelfs met een meisje thuis komen als ik gelukkig ben met haar. En dat terwijl ik al een paar keer verliefd ben geweest op een jongen. Maar misschien moeten we dan eens van ouders ruilen

---

Physics is awesome

Je moeder is gewoon bezorgd om je zo te lezen. Ik snap haar wel hoor (: zo was mijn moeder ook. Je moet op je verjaardagsfeestje gewoon je vriendje voorstellen aan je moeder (niet als je vriendje, maar als vriend) en na afloop vragen wat ze van hem vond. Zo heb ik het ook gedaan met mijn vriendje toen en daar reageerde ze gewoon goed op, terwijl ze eerst zoals jouw moeder reageerde.

[ bericht aangepast op 19 nov 2011 - 12:27 ]

---

To infinity and beyond •

ik vindt het schandalig van je ouders om met je liefdesleven te bemoeien!!!!
Mijn ouders hebben alleen gezegd dat ik niet om de haverklap 'n ander heb en daar hou ik wel rekening mee

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

ik heb nu ook nieuw vriendje sinds een paar dagen.
Maar ik zeg ook nikms tegen mijn moeder vanwege de drama met mijn vorige vriendje(dat ook nog niet zo heel lang geleden is, maandje ofso).
Als we wat langer samen zijn gaan we het zeggen en hij vind het ook prima zo

---

I solemny swear i am up to no good

Mutant schreef:
Ik vind je vriendje heel lief dat hij er zo rekening mee houdt! Echt rot at je ouders zo doen, want dat maakt de relatie er niet leuker op. Probeer het ze ander voorzichtig te brengen?

---

Hope goes lost but never dies.