En dan niet zo'n miezerig geval dat je in een hand houdt, nee, zo'n gigantisch waar je twee handen voor nodig hebt en waar je in een flinke knip en draai een rib doorknipt
Vandaag zat ik namelijk in college, en er kwam een man naar de docent toegelopen in de pauze. Niet veel later werd er om geroepen dat er maximaal 30 studenten konden gaan kijken naar een obductie (een autopsie, dus het onderzoeken van de doodsoorzaak. Obductie is het woord voor een autopsie in een ziekenhuis)
Ik wou dat stiekem al vanaf het moment dat ze hadden aangekondigt dat we daarbij konden kijken, en nu er zo'n kans in mijn schoot werd geworpen ben ik gelijk opgestaan en daarnaartoe gegaan. Ik was de eerste
Anyways, we kregen zo uitleg over de mogelijke doodsoorzaak en de ziektegeschiedenis. Ten slotte kregen we drie vragen waarop we het antwoord moesten zien te achterhalen. Toen werden we naar de zaal gestuurd waar we konden plaatsnemen achter een tribune (in dit geval laten ze ons natuurlijk niet snijden)
Daar konden we zien wat ze deden terwijl de klinisch patholoog ondertussen uitlegde wat zij deed. En dat was best wel awesome om te zien. In 3 sneden en 5 seconden lag het lichaam open, van keel tot lies. Daar heb ik samen met vijf andere mensen eens een uur over gedaan, en ons resultaat was veel lelijker!
Vervolgens komt de andere patholoog aanlopen met een gigantische schaar, waarmij hij steeds in een keer een hele rib doormiddenknipt. Hij deed dat met nogal wat geweld, dus wij zaten allemaal van Het is een gigantisch verschil met de operatie die we gezien hebben: Veel sneller maar iets minder voorzichtig.
Nou, toen werden de longen en het hart eruit gehaald. De ene patholoog kwam met de coassistent naar de tafel voor de tribune, waar ze ons begon te vertellen over hoe ze de long ging onderzoeken en wat ze ermee ging doen. Ondertussen was de andere patholoog op de achtergrond bezig: met een grote soeplepel schepte hij het bloed uit de thoraxholte in een vuilnisemmer. Het blubte behoorlijk hard. Toen zaten we zo van Toen haalde hij de darmen eruit, gooide per ongeluk een windsel darmen ernaast, en ging het opvegen.
Ondertussen was de vrouwelijke patholoog aan het uitleggen over de longen en het hart, terwijl op de achtergrond die man druk bezig was met van alles en nog wat en er allemaal rare geluiden vandaan kwamen.
Nou, toen haalde die patholoog een gigantische hamer en beitel uit de achterkamer. Op de vraag wat hij daar in godsnaam mee ging doen antwoordde hij: "we hebben een wervel nodig voor onderzoek" waarna hij de beitel gebruikte om een wervel uit het lichaam te slopen. Ik geloof niet dat hij aan beleid deed. Maarja, de vrouwelijke patholoog was dan weer veel rustiger maar ook langzamer. Zij deed dan ook de kleinere dingen: het snijden en onderzoeken van kleine stukjes long, terwijl hij de grote dingen, het verwijderen van organen deed
De longen werden onderzocht op bloedpropjes, en het hart werd onderzocht op atherosclerose. Dat is min of meer standaard, omdat dat twee veelvoorkomende en plotselinge doodsoorzaken zijn.
De rest van de organen werden onderzocht, waarna de man begon met het lichaam opvullen met papier zodat het zijn vorm niet verloor (niet alle organen gaan namelijk terug)
omdat de slokdarm en trachea ook waren verwijdert, werd er ook een papier in de keel geduwt, waardoor we nu allemaal zo zaten van
Het was heel interessant en leerzaam. Ik denk dat ik vaker ga kijken. Ik weet niet precies waarom. Ergens is het heel morbide, maar het heeft ook wel wat. Verder is het geweldig voor je anatomische kennis, wat mij zeker van pas komt.
Maar: Ik hoop ook dat jullie het interessant vonden om het te lezen, zo leer je weer wat leuke dingen ^^
PS: nu ik het doorlees komt het een beetje over alsof er oneerbiedig met het lichaam werd omgegaan, maar dat is niet zo. Er werd heel zakelijk mee omgegaan (die persoon was immers dood, voorzichtigheid kost alleen maar tijd en behalve bij de huid is daar later toch niks meer van te merken) en de pathologen waren heel serieus in hun werk. Toen een van de studenten het nodig vondt om het lichaam belachelijk te maken werd hij daarop aangesproken, want dat gaat immers gewoon te ver.
quidquid excusatio prandium pro