Hallo,
Na lange tijd vond ik het nog eens de moeite om nog eens op Q te komen. Zoals de meesten weten ben ik zelf 18 jaar en heb ik 3 prachtjes van kinderen. Kiano is 2 jaar en 10 maanden en gaat naar school, en is supertrots als hij weer iets heeft bijgeleerd! 
En de meisjes Sibel en Xana zijn nu 11 maanden. Ze groeien snel en spreken al wat woordjes. Kiano helpt ook wel als zijn zusjes willen wandelen gezien mama ook maar 1 handen heeft
En nu het grote nieuws. Een maand na de geboorte van de tweeling zijn de vader en ik uit elkaar gegaan. Al snel vond de papa de liefde bij een ander en mama bleef alleen met 3 kinderen. Maar, uiteindelijk nu de kleinsten alweer bijna 1 jaar zijn dacht ik laat ik eens terug uitgaan. Daardoor leerde ik Jelle kennen. Jelle is een superlieve jongen van 20 met zelf ook een 2 jarig zoontje uit een vorige relatie. Het klikt goed en ik zou hem doodgraag mee naar thuis nemen na een avondje stappen ofzo. Maar ik ben bang, wat als de kinderen zich gaan hechten aan hem en het loopt mis?? Ik wil dit mijn lieve schatten niet aandoen... Ik weet niet wat ik moet doen, mijn hart volgen? Of mijn hoofd volgen? HELP...
Sorry, dit moest er weer even uit!!
Groetjes
Shana, Kiano, Xana en Sibel
Ik &... - Liefde, Vriendschap & Familie
-
10 okt 2011 - 0:28
10 okt 2011 - 0:31
Anders vraag je voor een soort oppas voor je kinderen en neem je hem mee naar je huis dat jullie eventjes alleen zijn? Dat je er even aankijkt hoe het gaat zonder de kinderen als hij bij je thuis is?
En, je kan er alsnog met hem over praten toch?
Dit is btw maar een idee hoor.
Don't walk. Run, you sheep, run.
10 okt 2011 - 0:34
Xannon schreef:
Anders vraag je voor een soort oppas voor je kinderen en neem je hem mee naar je huis dat jullie eventjes alleen zijn? Dat je er even aankijkt hoe het gaat zonder de kinderen als hij bij je thuis is?
En, je kan er alsnog met hem over praten toch?
Dit is btw maar een idee hoor.
Ghe
we hebben er al over gepraat, maar het is natuurlijk niet zo simpel om elke keer een oppas in te huren ofzo. Ik wou hem dan ook doodgraag de kindjes voorstellen, gezien ik zijn zoontje al heb gezien, maar dat is het schrikpunt natuurlijk...
10 okt 2011 - 0:39
10 okt 2011 - 0:53
10 okt 2011 - 1:22
10 okt 2011 - 1:23
10 okt 2011 - 1:24
10 okt 2011 - 3:36
10 okt 2011 - 9:49
10 okt 2011 - 9:52
10 okt 2011 - 10:35
C18 schreef:
Ik weet niet hoelang jij en Jelle elkaar kennen, maar iemand mee naar huis nemen na een avond stappen als je verliefd bent op diegene betekent doorgaans seks. En als jij echt verder wil met die man (als in een vaste relatie) en wat stabiels wil opbouwen, moet je oppassen. Het gaat geregeld mis tussen twee partners als mensen te snel seks met elkaar hebben. Mijn punt is: leer die man overdag kennen als je de kans ziet en probeer met elkaar naar bed gaan lang uit te stellen. Zo heb jij de kans om het karakter van die man beter te leren kennen en hij jou. En daarmee leer je dus ook de mindere kanten kennen, want die zullen er zijn. Behalve dat zal hij onderworpen worden aan de klassieke geduldtest. Is hij bereid om voor jou te wachten? Zo ja, dan zal zijn respect voor jou alleen maar groeien. Zo nee, dan heb je op deze manier voorkomen dat hij jou en je kinderen echt veel pijn hebt gedaan.
Wat makkelijk te krijgen is, is ook makkelijk te verliezen. Daarna kun je nog beslissen of hij een goeie vervangende vader voor je kids. Het ergste wat je kan doen is je kids meeslepen van de ene relatie naar de andere. En ik weet dat je het beste voor ze wil. Vandaar dat je onze raad vraagt. Maar juist omdat je kinderen hebt is het van levensbelang dat je je verstand erbij houdt, voor hen.
Haii, ik snap best de logische redenering van jullie uit dat meenemen naar huis 'seks hebben' betekend. maar dat is niet zo. Ik ben nu al 4en een halve maand, bijna 5 maanden zelfs met Jelle aan het uitgaan en iedere keer weer als ik mijn kindjes moeten achterlaten bij vrienden en familie is het moeilijk voor me. Je geraakt er aan gehecht. En ik weet de Jelle goed met kinderen om kan want hij heeft zelf een zoontje van 2 jaar. En mijn ontmoeting met Xander (zijn zoontje) liep heel vlot, het is zo een lieveke. Maar natuurlijk wil ik mijn kindjes aan hem voorstellen. Maar de vraag is antuurlijk ook 'hoe leg ik aan mijn kinderen uit wie deze meneer is?' En natuurlijk hebben Jelle en ik niet veel tijd want hij wilt optijd bij Xander zijn en ik wil terug naar mijn lieve kindjes
Daarom zit ik nu zoat met de handen in de haren. Kiano zit namelijk in zo'n fase waarin hij ALLES wilt weten. Dus ook wie er thuis komt enzo... Moeilijk dus
10 okt 2011 - 10:37
zayntastic schreef:
Om heel eerlijk te zijn vind ik het sowieso niet erg slim om op je 18e al kinderen te hebben. Anyways, bij jou is het goed uitgepakt, dat is al een goed iets :'D. Ik zou je kinderen nog niet teveel blootstellen aan Jelle. Des te kleiner is de kans dat jouw kinderen aan hem gaan hechten. Wanneer je zeker weet dat het goed gaat tussen jou en Jelle, dan zou je kunnen overwegen om je kinderen aan hem te laten wennen.
Haha, ja ik raad het zeker niemand aan er zo vroeg aan te beginnen
Kiano was trouwens een ongelukje Maar na Kiano heb ik een miskraam gehad en ik denk dik een jaar later wou ik opnieuw proberen en hupsakee, een tweeling.
En ja de kinderen niet teveel blootstellen aan Jelle is simpeler gezegd e... Kiano zit door de dag op school, maar Sibel en Xana niet. Geloof me begin nog maar niet aan kids, het maakt alles zo ingewikkeld he!!
10 okt 2011 - 10:39
10 okt 2011 - 11:00
Casiraghi schreef:
(...)
Is toch haar keuzen? Mijn zus haar vriendin is 23 en heeft ook 2 kinderen. Dus like so what? Is hun keuzen.
Haha, niet echt een 'keuze' maar ja ongelukjes gebeuren he... En om nu abortus te plegen, zo wreed ben ik niet...
10 okt 2011 - 13:30
Phlegethon
