Nu ben ik verdrietig ... - Liefde, Vriendschap & Familie

Ja, mijn moeder had net echt overal commentaar op. En ik haat de manier waarop ze het zegt. Ze zegt het zo bot en kwaad, dat ik er echt depressief van word.
Ze bedoelt het vast goed, maar het kwam niet zo over.
Ze hoopt nu waarschijnlijk dat ik nooit geboren was, aangezien ze "nog nooit zo'n ********** mens had meegemaakt".

---

OTP: won't stop 'till we surrender...

Awwhh, het komt wel goed schatje ;O

---

Hope is only the love of life.

Dat is rot Sterkte. (Hoezo dat er nu opeens zoveel moeders-topics zijn?)

---

All I have in life, is my imagniation.

Dat komt vast goed, dat meent ze echt niet
Sterkte in ieder geval!

---

"No matter where you are in the world, the moon is never bigger than your thumb" - Dear John

Wow. Dat herken ik! Mijn ouders hebben dat ook wel heel erg vaak gezegd. Maar dan hebben ze uiteindelijk spijt. Maar hoe dan ook, je moet er niet te verdrietig van worden. Meestal menen ze er namelijk niets van. Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ik dood kon neervallen of zo, maar diezelfde avond zei ze dat ze toch nog wel van me hield. Hoe dan ook, niet te verdrietig van worden meid.
-Cyberhug-

---

26 - 02 - '16

Ik voel me soms ook zo, tja ongewenst. Mijn moeder zegt nooit zulke dingen direct, maar de manier waarop ze me soms bekijkt. Of die vriend van d'r, die me nog nóoit een compliment heeft gegeven en me enkel afzeikt. Het aantal keren dat ik gedwongen word 'Sorry' te zeggen helpt ook niet echt.

Lief, ouders zijn onbegrijpbare wezens. Ze houden vn je, maar laten dat niet merken, ieder heeft daar zijn eigen reden voor. De ene is bang om het kind te veel te verwennen, de ander probeerd niet sentimenteel te worden en weer een ander probeerd het kind niet te irriteren met alle complimentjes en de 'Ik hou van je' -s.

---

Let it come and let it be

Trouwens ik ben ook verdrietig. Ik kan met iemand helemaal niet opschieten.
En dat doet me pijn vanbinnen en nee ik kan haar niet negeren.

---

Hope is only the love of life.

Fog schreef:
Dat is rot Sterkte. (Hoezo dat er nu opeens zoveel moeders-topics zijn?)

^dat vroeg ik me net af.

---

Save me from myself.

Fog schreef:
Dat is rot Sterkte. (Hoezo dat er nu opeens zoveel moeders-topics zijn?)

Omdat er obviously veel gemene moeders zijn.
Nou, dan spreek ik voor mezelf, maar toch.
OT: Probeer het je niet aantrekken. Negeer het, I do.

---

Have you ever been alone in a crowded room?

Fog schreef:
Dat is rot Sterkte. (Hoezo dat er nu opeens zoveel moeders-topics zijn?)

Dat wou ik ook al zeggen ja.
Maar blijkbaar zijn moeders tegenwoordig veel gemener.
OT: Niets van aantrekken. Ik weet dat het moeilijk is maar je zult het toch moeten proberen.

Awhh, dat is echt zo kut.. Mijn moeder begon me opgegevemoment ook helemaal af te blaffen. En me compleet de grond in te boren. Die woorden snijden echt door je heen. Misschien meent ze het wel niet, en biedt ze later haar excuses aan. Het snijdt gewoon echt door je heen.
-cyberhug-

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Ik ken dat
Maar ja, mijn zelfbeeld is zo op een bepaald punt tussen veel en weinig, en ik denk niet dat dat ooit gaat veranderen :')

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Zo doet mijn vader altijd, alsof ik toch alleen maar een blok aan zijn been ben. You get used to it :')

---

Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

Héé, meisje, kop op!
het komt wel goed, niet te veel van aantrekken

---

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please