Ik vloog op mijn bezemsteel, heel hard, want ik was te laat voor een of andere bijeenkomst met o.a Voldemort, Lucius en Narcissa. Toen ik vroeg waar Draco uithing, keek iedereen me echt enorm boos aan. Ik zat daar van:
En vroeg maar niet verder omdat ik Voldemort niet tegen me wilde. Toen hij de "missie" had uitgelegd ging ik op pad met mijn ouders, niet mijn echte ouders, mensen die ik helemaal niet kende. Toen ik een berg wilde beklimmen riep ineens iemand: 'Nog één stap verder, en het zal je laatste stap zijn!'
Ik was niet bang, omdat ik de stem uit duizenden herkende, het was Draco. In mijn droom voelde het alsof ik altijd al een crush op hem had, net zolang als dat ik voor Voldemort werkte.
Maar goed, ik riep hem dus dat ik het maar was en toen bleef het even stil. Er dwarrelde ineens allerlei blaadjes in herfstkleur naar beneden, wat best mooi was, ik keek omhoog en hij zat daar in een boom, huilend. Dat was echt hartstikke zielig en het zag er totaal niet gay uit of zo. Blijkbaar had hij iets tegen Voldemort gezegd, iets waar hij het niet mee eens was en daardoor had iedereen zich tegen hem gekeerd. Ik vertelde hem dat ik een plan had, (lach niet!) als wij hem een soort van zouden "adopteren", dan zou hem niets overkomen, omdat Voldemort mijn familie nooit wat aan zou doen. Vraag me niet waarom, dat was gewoon zo.:'D
Nou ja en toen zei hij van; 'Maar dan kan er nooit meer zijn tussen ons', toen had ik zoiets van..
Maar we hadden het toch gedaan, dus ik offerde mijn liefde op om zijn leven te redden. Oh, ik ben zo awesome.(joehoe)
En hiermee toon ik aan, dat ik denk, dat dus niet iedere droom een betekenis heeft. :'D Wat hebben jullie gedroomd?
everything, in time