Hoe ga ik dit in vredesnaam doen? - Lifestyle

Ik zit nogal in een awkward situatie ... Een tijd geleden heb ik namelijk het Heidendom ontdekt. Een hele tijd eigenlijk al, maar sinds ik me er in ben gaan verdiepen kort geleden, ben ik gaan ontdekken dat dit hèt geloof voor mij is. Het voelt zo ontzettend natuurlijk aan en vult gevoelsmatig een leeg plekje op, dat eerst gevuld werd door twijfel, vragen en vele andere onaangename gevoelens. En nu een soort gevoel van kalmte sinds deze ontdekking, eerlijk gezegd. Nu zit ik alleen met het dilemma dit aan mijn moeder over te brengen ... Ze weet hoe erg ik twijfel aan het katholieke, en dat dit is wat mij interesseert [om het maar zo te noemen] maar niet dat ik ook de stap wil nemen om me uit te laten schrijven bij de kerk waar ik gedoopt ben en communie heb gedaan als kind. Toch wil ik dit binnenkort laten doen en voor die tijd dit uitgewerkt hebben met haar ... Alleen heb ik géén idee hoe ik dit moet gaan doen. Hebben jullie enig idee hoe ik dit over kan brengen op een manier die geloofwaardig is en waardoor ze het serieus neemt, of niet kwetsend op vat, mocht dat anders zo zijn? En vooral het serieus nemen, omdat dat nog wel eens iets is wat hier in huis veel moeite kost.

[ bericht aangepast op 3 sep 2011 - 20:21 ]

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Yarilo schreef:
(...)

Natuurlijk is het mijn leven, maar in mijn leven heb ik graag een goede band met mijn moeder. Shockeren heeft daarbij niet veel zin. Ze dwingt me ook nergens toe, maar het is natuurlijk wel een verandering.

Ja dat is waar, maar je weet niet hoe ze zal reageren als je er niets van zegt?

---

And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

Uneventful schreef:
(...)

Ja dat is waar, maar je weet niet hoe ze zal reageren als je er niets van zegt?

Wat niet weet, wat niet deert?
Ze weet het deels al, maar ik weet gewoon nog niet wat de juiste manier is om te laten merken dat het ècht serieus is. Vooral omdat ze het ook bij de eerste indrukken weg wuifde als 'Ach, dat waait vanzelf wel weer over'.

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Yarilo schreef:
(...)

Wat niet weet, wat niet deert?
Ze weet het deels al, maar ik weet gewoon nog niet wat de juiste manier is om te laten merken dat het ècht serieus is. Vooral omdat ze het ook bij de eerste indrukken weg wuifde als 'Ach, dat waait vanzelf wel weer over'.

Oh... misschien laat de tijd het wel zien? Als jij je bijvoorbeeld meer bezig houdt met dat geloof en ze ziet dat het serieuzer word ze dan wel opeens meer aandacht geeft aan dat je het meende... Of je moet haar eerlijk laten zeggen wat ze er écht van vind. Natuurlijk ben ik erg jong op dat gebied dat ik niet zoiets kan zeggen aan iemand die veel ouder is, maar het is tenslotte je moeder en misschien zal dit mij ook helpen in de toekomst.

---

And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

Ik heb even gewikipedia't op Heidendom om je wat beter te kunnen begrijpen, als ik jou was zou ik het gewoon wat vaker met haar proberen te bespreken dat je toch wel twijfelt aan het Katholieke geloof, als zij eens erover praat. Ik weet niet of je nog thuis woont, als dat zo is en jullie gaan samen naar de kerk, zou je dat gewoon niet meer kunnen doen langzamerhand. En dan het hoge woord eruit dat je je uit wilt laten schrijven. Mocht ze denken dat het toch een gril is, dan moet je gewoon met haar afspreken dat je er nog een tijd over denkt (een maand oid.? Ik weet niet hoe lang jouw grillen duren/duurden haha) en mocht je er dan nog dezelfde mening op nahouden dat ze daar dan maar vrede mee moet leren hebben. En waarschijnlijk komt dat wel goed, er zijn nauwelijks ouders die daar heel moeilijk over doen, denk ik. Te vergelijken met homoseksualiteit, misschien. (Oké, een hele slechte vergelijking ja, zeker in jouw Katholieke situatie, maar ik hoop dat je begrijpt waar ik op doel?)

---

Don't end up being September's child..

Narita, niemand hier thuis gaat naar de kerk.

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.