[RPG] Geen weg meer terug [12] - Speeltopics

Hoi, even een vraagje: Waarom is iedereen dood? Een tweemans RPG'tje kan namelijk net zo goed in storyvorm geschreven worden, jwz .

Ben lui, dus alleen de link van de laatste.

Nummer 11: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

People, can I have your attention please? Will the real Slim Shady- no, just kiddin'. Ik heb alleen even een verzoek, en dat is te melden als je niet meer meedoet in de RPG ipv niks van je te laten horen. Saves us a lot of confusion. Dank je.

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 sep 2011 - 22:42 ]

No growth of the heart is ever a waste

Oh crackzooi, verkeerde nummer -.-

No growth of the heart is ever a waste

C18 schreef:
Oh crackzooi, verkeerde nummer -.-

Haha thanQ, had al bij Ecanus aangeklopt, but nevermind :]

Laatste post:

Odile - Goede vampier.

"Daarom wil ik, dat als er iets zou voorvallen waardoor wij niet meer samen kunnen zijn, dat je iemand anders zoekt om op terug te vallen. Ik ken hem niet, die Fjodor, maar als hij macht over iemand heeft, dan buit hij het uit, lijkt me... Stel jezelf niet in zo'n positie, Odile. Alsjeblieft niet..."
Dat je iemand anders zoekt om op terug te vallen.
Iemand anders zoekt om..
Ik sla de ogen neer en peuter wat aan de deken. Daar wil ik helemaal niet aan denken. Ik wil geen ander om op terug te vallen, ik wil Lew. Ik kan me ook niet voorstellen om in iemand anders' armen te liggen, ik wil het niet. De woorden doen zeer, maar ik blijf roerloos liggen, staar levenloos voor me uit. Chase heeft Lew proberen van me af te nemen en nu gaat Fjodor het ook nog proberen. En het komt allemaal door mij. Nog steeds zeg ik niks, terwijl dit akelige schuldgevoel steeds groter wordt.
"Ik zal je helpen. Ik train met je mee. And the day you have to face him, I will be there by your side." Ik word wakkergeschud, glimlach kort naar hem. Ik wil zeggen dat ik hem niet wil betrekken in deze slag, maar hoe kan ik dat een soldaat zeggen? Iemand die door vuur gaat voor degene om wie hij geeft? Ik draai me om en leg de armen om hem heen. Ik zou het mezelf nooit vergeven als Fjodor Lew nog van me af zou nemen.
Ik druk mijn lippen op zijn mond, waardoor een krul weer los komt te springen. Ik knipper een paar keer verbaasd met de ogen als ik naga hoe lang ik al met die ellendige krullen rondloop.
'Ik moet ergens een stijltang gaan jatten. En een pot verf. Dit,' zeg ik als ik naar een losgesprongen krul wijs, 'is niet goed voor mijn humeur.' Al moet ik zeggen dat Fjodor een ergere moodkiller is.
'En ik..' voeg ik toe, 'waardeer het heel erg dat je er voor me wil zijn, mocht ik het op moeten nemen tegen Fjodor. Hoewel ik het mezelf waarschijnlijk nooit zou vergeven als je wat overkwam.' Ik aai zacht door zijn haar. Ik zie de felheid in zijn ogen schitteren, de glans die letterlijk zegt 'wat wil je dan dat ik doe? Jou dit alleen laten uitvechten? No way!'

[ bericht aangepast op 17 aug 2011 - 10:49 ]

No growth of the heart is ever a waste

guess who's back in town
Dat vroeg ik me ook al af bij alle RPG's, iedereen is gewoon thuis voor zover ik weet ^o)

Anyway, ik wil pirates wel weer even tot leven brengen, als iemand even zijn gassie ergens heen stuurt dan reageer ik er wel op :'D Dat valt me echt op in RPG's, zodra mensen uhn personages alleen zijn doen ze er niks meer mee. Laten ze die niks meer doen en sturen die nergens meer op af ;l Maar hé, zodra Els terugkomt wordt het sowieso weer wat levendiger.
Anyway, jullei zijn snel gegaan hier, ik wist niet dat de rpg al zover was toen ik vertrok, naja, even teruglezen voordat ik Dewi tot leven wek, ben even nieuwsgierig namelijk (:

(Heb vreemd toetsenbord met platte toetsjes, kan er nog niet mee omgaan ;p)

[ bericht aangepast op 17 aug 2011 - 19:47 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oh is Els nog op vakantie? Ik keek effe op d'r profiel, maar ze was al sinds juli niet meer online geweest en ik dacht: naja, wie weet schee ze d'r wel mee uit ofzo :'] Want die Dikkop is niet meer teruggekomen..
Ik kan wel effekes wat aan Pirates doen, denk ik :]

No growth of the heart is ever a waste

Haha, ja, 2 ker zelfs ;l 2e kwam ze geloof ik terug..

Dikkop? Je bedoelt desiree? Die al heeeel lang geleden was gekapt?
Of naja, Els zou niet stoppen met RPG'en, daar vindt ze het te leuk voor =p

Jeuh *\o/* Er deden daar toch veel meer emnsen aan mee eerst? We waren echt emt een stuk of 10 en nu nog de helft --'' Dat vind ik altijd lullig,a ls mensen zomaar niks meer laten horen.. Zeg dan dat je wilt kappen dan gooien we dat persoontje wel op een logische manier uit de RPG of iemand neemt die over ofzo ;o

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

He Ö -leest RPG 11- Ik had toch gezegd dat ik op vakantie was? :"D En ik kwam pas om half 10 thuis aan en was zo geslootp dat ik emteen bed in kroop en vandaag kwam mijn hond terug En de laptops deden vreemd en raar en moesten steeds updaten en die ene is al sinds vamorgen daarmee bezig

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lew glimlachte, maar zweeg toen hij haar verborgen bezwaar hoorde. Ze mocht aanbrengen wat ze wilde, hij zou niet ingeven. Hij liet geen manschappen aan hun lot over. Zeker niet als hij van die manschappen hield zoals hij van haar hield. Liefdevol drukte hij zijn lippen op de hare, baande met zijn hand een weg van haar heup naar haar wang en streelde uiteindelijk door haar krullen. 'Wat ben je mooi...' mijmerde hij terwijl hij haar gezicht bestudeerde. Opnieuw krulden zijn lippen zich om in een glimlach, drukte hij een vederlicht kusje op haar neus en ging dan recht op zitten. Hij reikte uit naar zijn broek, viste zijn aansteker en een pakje sigaretten uit zijn zak en stak een peuk aan. 'Wat doen we nu? Dewi is buiten bewust zijn, maar ze kan nu buiten de grenzen. We moeten een oplossing vinden. Ze kan hier niet voor altijd blijven... En om eerlijk te zijn wil ik zo snel mogelijk weg uit dit shithole...' zei hij nadat hij enkele keren lang geïnhaleerd had. Lew vouwde zijn armen om zijn knie en zuchtte. Het was waar. Hij was het huis en zijn geschiedenis kostbeu. De plaats had hem niets dan ellende opgegeleverd. Behalve Odile dan, die eigenlijk een groot deel van die shit goedmaakte.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Abo. En héé, Simone, welcome back c:

Frankly my dear, I don't give a damn.

Danku 8D Zijn ze trouwens nog ebzig met hun 'spelletje'? :'] Haha. Aangezien ik ineens iets over verf zie staan.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik snap het geloof ik niet x'D

Frankly my dear, I don't give a damn.

Haha, ik lees wel even terug, kom ik er vanzelf achter xd

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haha, Odile wil haarverf . That's why.

Odile - Goede vampier.

"Wat ben je mooi," hoor ik hem zeggen als hij in mijn ogen kijkt. Nu heb ik geen kans om de blos te verbergen. In plaats daarvan trek ik een zwak glimlachje om mezelf nog enigszins een houding te geven. Ik ben nooit echt goed in complimenten ontvangen, omdat veel van de mensen of vampiers die me complimenten gaven, wel iets van me moesten, waardoor ik ze een flink pak slaag gaf. Maar Lew meent er elk woord van en dat zorgt ervoor dat ik me geen houding kan geven.
Als hij overeind komt en gaat zitten trek ik de deken terug over me heen en veeg een lok haar weg.
"Wat doen we nu?" hoor ik hem vragen en ik glimlach even. Ik heb nog geen alarmerende geuren opgevangen en daarom is het goed aan te nemen dat Dewi veilig is. Gedachteloos volg ik de slierten rook en ga dan op mijn zij liggen. Ik krul me op en leg een arm om Lew heen. 'Ze wilde een waardig afscheid nemen, dus we moeten wachten tot ze is bijgekomen. Ik was van plan haar naar veiliger oorden te brengen, aangezien ik op m'n tien vingers durf na te tellen dat Chase en dat andere stuk tuig iets aan het beramen zijn.' Ik bal mijn vuist en het vuur brandt in mijn ogen als die ene nacht zich weer voor me afspeelt, voor de zoveelste maal.
'Ze zullen haar niet te pakken krijgen. Nooit,' zeg ik op zo'n sinistere, doch vastberaden manier dat de hele kamer ineens ijskoud lijkt te worden. 'Ze zullen niet de kans krijgen om met haar hetzelfde te doen als ze met mij hebben gedaan. Ze heeft te veel pijn gezien en meegemaakt.' Ik volg Lew's woorden en kom ook overeind, met de deken nog om m'n borst heen.
'Ik weet dat het mijn zaken niet zijn, maar ik heb me soms afgevraagd waar ze heen gaat. Ik hoop niet dat ze ooit in Fjodor's klauwen terecht komt. Ik wil haar het liefst zo ver mogelijk van hier brengen. De wereld is een grote plek. En dan.. dan wil ik met jou mee.' Maar hoe zit het dan met Yue? vraagt een verwijtende stem me. Ze heeft niemand, weet haar geschiedenis niet, noch haar toekomst. Ik kan haar niet alleen laten, niet zomaar. Menselijk zijn is moeilijk, een stuk moeilijker dan mijn normale agressieve, egocentrische zelf zijn. Maar waarom voelt het desondanks alles toch zo goed het juiste te willen doen? Ik meende het toen ik Chase zei dat hij mijn leven mocht afnemen. Het was het meest logische geweest, de gerechtvaardigde wraak in mijn ogen omdat ik hem alles heb afgenomen dat hem lief was. Alles. Ik ben degene die ervoor heeft gezorgd dat van zijn wezen niks meer is overgebleven dan een leeg, kwaad karkas.
'Misschien wil Yue met ons mee,' zeg ik dan. 'Ze heeft hier ook geen toekomst en ik kan het niet over mijn hart krijgen haar hier achter te laten. Dat zou..' Ik zeg de komende woorden voorzichtig, vraag me af of ik er recht toe heb ze uit te spreken, 'onmenselijk zijn.'

[ bericht aangepast op 17 aug 2011 - 21:53 ]

No growth of the heart is ever a waste

Right, time for Dewi to wake up (:
Morgen ga ik echt alles doen wat ik wou toen ik in Griekenland was xd

Dewi
Ik leek te zweven tussen mijn bewustzijn en de diepe slaap waar ik steeds weer in terugzakte. Elke keer voelde ik me dan als een verloren bootje die dobberde in de duisternis, op zoek naar een lichtpuntje dat me kon leiden. Het leek eindeloos te duren, maar uiteindelijk leek ik wat licht te zien. Moeizaam opende ik mijn ogen een stukje, maar de zon die door het raam naar binnen scheen was fel en direct sloot ik mijn ogen weer. Langzaam draaide ik me op mijn zij, met mijn rug naar het raam toe, en deed een tweede poging. Langzaam liet ik mijn ogen wennen aan het licht voordat ik ze compleet opende, het duurde even voordat ik me herinnerde wat er gebeurd was, maar hoe ik in bed gekomen was bleef me een raadsel. Mijn spieren voelde nog een beetje stijf en slap toen ik rechtop ging zitten, iets wat ik oevrigens te snel deed want even leek alles te tollen voordat het gelukkig weer stilstond. Even keek ik de kamer rond om tot de conclusie te komen dat ik alleen was, direct voelde ik me minder op me gemak en besloot gezelschap te zoeken. Ookal was ik liever gauw opgestaan op zoek naar gezelschap, stond ik toch rustig op. Eerst dacht ik opnieuw door mijn benen te zakken, maar ik bleef overeind. Toch voelde ik me nog wat vreemd. Een beetje duf en licht in mijn hoofd. Even knipperde ik de slaap uit mijn ogen voordat ik de gang op liep, nog niet helemaal wakker begon ik te lopen, op zoek naar de rest.


Haha, crappy postje zie ik nu, maar wat wil je dan na 2 weken luieren ;p

[ bericht aangepast op 17 aug 2011 - 22:18 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Ik weet niet wat we met haar moeten. Ze wil niet in een pleeggezin, ze is nog te jong om alleen te wonen en ik denk dat ze zeker al een jaar niet meer naar school is geweest. Een weeshuis wil ze ook niet...' Hij zweeg even. 'Ik heb zitten nadenken hierover... Misschien kunnen we haar naar een kostschool laten gaan. Als ze een ouder nodig hebben, kunnen wij doen alsof we haar pleegouders zijn. Probleem is dat we dan bereikbaar moeten zijn en op de één of andere manier aan geld moeten raken. Maar het is de enige optie die ik heb...' vertelde hij waarna hij twee lange halen van de sigaret nam en de rook in korte wolkes naar buiten blies. Kort keek hij naar Odile die zich over Yue's lot bekommerde. Lew haalde zijn schouders op. ' Ze is vrij om zelf te beslissen of ze met ons mee wil gaan. Ik geloof niet dat ze me erg mag. Ze heeft 't me nog altijd niet vergeven dat ik je toen in het strot heb gestoken...' Hij grinnikte kort. ' Maar ze is nog jonger dan Dewi. Dus alleen kan ze ook niet blijven. De politie zal haar vinden en haar ergens plaatsen. Bovendien moeten we haar ook een minimum aan opleiding geven...' Lewis zuchtte. Ze hadden heel wat verantwoordelijkheid voor mensen met het eeuwig leven, mensen die op zich geen nood hadden aan geld en mensen die geen kinderen konden krijgen. 'Maar we vinden wel een oplossing, I guess...' Het klonk minder zeker dan hij verwacht had.

Frankly my dear, I don't give a damn.