Eyes of paradise
Ze kon zijn zijdezachte strelingen nog voelen, zijn stoppels kon ze nog voelen kriebelen langs haar rode wangen. Zijn groene ogen die haar in vervoering hadden gebracht, die haar in verlegenheid hadden laten blozen. Ze hadden haar meegenomen naar een paradijs, verborgen in de sporen van de liefde en gekoesterd door de zoute zeelucht van de Spaanse kust. Maar hield ze nog van hem, zoals ze in die donkere zomernacht deed? Wilde ze nog steeds ieder deeltje van zijn verrukkelijke lichaam liefhebben alsof het hun laatste nacht samen zou zijn?
En wat deed ze met de drieduizenden breekbare letters geschreven in vierentwintig zachtvergeelde brieven in de lade van haar herinneringen?
[ bericht aangepast op 14 aug 2011 - 11:55 ]
