Ja, zoals sommigen van jullie misschien nog weten ben ik woensdag naar Parijs gegaan met mijn mama en daar had ik Skittles gekocht. Dat is een soort van fruitsnoepje, voor de mensen die het niet weten. Dus ik heel zuinig daarop zijn, want ze verkopen die niet/amper in België en ik wou er ook wat bewaren voor als mijn zus terugkwam van kamp volgende week dinsdag. Gisterenavond had ik ze weg gelegd onder een stapeltje handdoeken, voor als iemand daar misschien wel eens van zou willen gaan eten. Sta ik deze ochtend op en wil ik een boek gaan pakken uit de bib, zie ik daar ineens mijn zakje Skittles liggen. Leeg. Dat had die domme, irritante broer van me weer gedaan natuurlijk, want mijn mama lust ze niet en voor de rest is hier niemand anders in huis. Ik voelde me echt zoals Ross in die aflevering van Friends 'My sandwich'. Ik dacht echt in mijn eigen: 'My Skittles? MY Skittles? MY SKITTLES? 
'. En natuurlijk toen hij thuis kwam van zijn werk daarnet voor zijn middagpauze en ik hem daarmee confronteer ontkent hij alles, zat hij te doen alsof hij niet wist wat Skittles waren. Echt godverdomme, ik zou hem zo hard kunnen slaan.
Ps: Voor de mensen die me overdreven vinden, dit is niet de eerste keer dat hij me zoiets flikt. Ik kan mijn broer echt oprecht niet uitstaan.
'. En natuurlijk toen hij thuis kwam van zijn werk daarnet voor zijn middagpauze en ik hem daarmee confronteer ontkent hij alles, zat hij te doen alsof hij niet wist wat Skittles waren. Echt godverdomme, ik zou hem zo hard kunnen slaan.Ps: Voor de mensen die me overdreven vinden, dit is niet de eerste keer dat hij me zoiets flikt. Ik kan mijn broer echt oprecht niet uitstaan.
All was well.
