Ik werk in het restaurant van mijn ouders, waar ik me op dit moment in het bureau van mijn vader heb verstopt. Ik moet samenwerken met zo'n Griek (aangezien het een grieks restaurant is met allemaal Grieken), en hij is echt zo'n redelijke nerd als je het mij vraagt. Hij is wel tof om mee te praten enzo, 'kvond hem echt aangenaam. Maar da laatste dagen is hij echt veranderd, in de manier hoe hij met me omgaat en naar me kijkt enzo. Echt met zo'n blik die me rillingen geeft. Als ik dan iets te zeggen heb komt hij echt helemaal tegen me staan, alsof hij doof is. En 's avonds als ik wegga met m'n moeder, staart hij echt nog zo'n 10 seconden naar me voor ik de deur uitga. Ik kan hem écht niet meer uitstaan door dat ongemakkelijke gevoel dat er is ontstaan. Elke keer hij nog iets tegen me zegt, draai ik me weg, of zucht ik. Ik ben bang dat het zal beginnen opvallen en dat kan ik écht niet uitleggen aan mijn vader 
Anyway, dat wou ik effe kwijt (: hebben jullie ook al zo'n ongemakkelijk gevoel gehad?
Life begins at the end of your comfort zone
